Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Το grexit “ξαναπαίζει” από τις αρχές Δεκεμβρίου στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Και δυστυχώς “θα παίξει” και στην προεκλογική περίοδο, εντός και εκτός Ελλάδας…

Αφού κατάφεραν και ξεφορτώθηκαν ό,τι ελληνικό “τοξικό” τραπεζικό προϊόν είχαν (από το οποίο επί μακρόν έβγαλαν πολύ χρήμα), αφού έβαλαν χέρι σε περιουσιακά στοιχεία του Έθνους (τα οποία ούτε φαντάζονταν, αλλά τα ονειρεύονταν όπως ο πεινασμένος το καρβέλι) και αφού έχωσαν με την ανοχή των δικών μας σε μια ατέρμονη διαδικασία την ελληνική οικονομία, τώρα που είναι ήσυχοι για τα δικά τους χρήματα το παίζουν άνετοι.

Η γνωστή αγέλη των λύκων – που οι δικοί μας την άφησαν από το 2010 και μετά να κάνει οτιδήποτε θέλει, απεμπολώντας και το παραμικρό πλεονέκτημα που είχαμε στη διάθεση μας – δηλώνει πλέον προετοιμασμένη να διαχειριστεί μια υποτιθέμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ σε περίπτωση που μια πιθανή κυβέρνηση ή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απορρίψει τις ευρωπαϊκές συμφωνίες.

Πονοκεφάλους προκαλούν σε μη άμεσα εμπλεκόμενους (υποψήφιους δηλαδή) οι εκλογές σε συνδυασμό με την υποστελέχωση σε συγκεκριμένες υπηρεσίες (όπως π.χ. η καθαριότητα), αφού πιθανόν λόγω των εκλογών να “φύγουν πίσω” προσλήψεις που θα έπρεπε να γίνουν ώστε να αντικατασταθούν συμβασιούχοι των οποίων οι συμβάσεις λήγουν σύντομα μέσα στο α΄δίμηνο του 2015 ή να φεύγουν πίσω προκηρύξεις για επιπλέον προσλήψεις προσωπικού.

(Φυσικά πάντοτε παίζει το ενδεχόμενο να μην γίνουν μόνο μια φορά εκλογές στις 25 Γενάρη αλλά να υπάρξουν απανωτές αναμετρήσεις – οπότε “καλό… καλοκαίρι!!!”)

Πόσα να αντέξει πια αυτός ο λαός;;; Πόσα;;; Πέντε χρόνια τώρα ακούει και βλέπει νούμερα. Με την κυριολεκτική και με τη μεταφορική έννοια του όρου.

Νούμερα που σχετίζονται με τα κάθε είδους μνημόνια, τα οποία είτε: 1) περιγράφουν το οικονομικό μέγεθος ενός εκάστου Μνημονίου 2) έχουν κυβερνήσει γενικά  και/ή έχουν ψηφίσει και έχουν στηρίξει κάποιο Μνημόνιο.

Αν -όπως λένε οι μορφωμένοι- οι εκλογές του Γερνάρη του 15 θα αποτελέσουν το τέλος του κομματικού σκηνικού της μεταπολίτευσης, τότε είναι ίσως μια εξαιρετική ευκαιρία οι ψηφοφόροι να απαλλάξουν τη χώρα από τα δεύτερα νούμερα. Από αυτά που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Και να διαλέξουν είτε πραγματικά σοβαρούς πολιτικούς που μπορούν να μας πάνε στο μέλλον χωρίς παλαιοκομματικές αντιλήψεις και πρακτικές είτε νέους που όλο και κάποια καινούργια ιδέα περί πολιτικής θα έχουν.

Γιατί από νούμερα χόρτασε ο Έλληνας, τα ακούει από το πρωί μέχρι το βράδυ…

Λίγες μόνο ώρες πριν από την 3η προσπάθεια για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο (στην ψηφοφορία της Δευτέρας 29 Δεκεμβρίου απαιτούνται 180 βουλευτές) και όλα δείχνουν πως τελικά τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα ώστε να βρεθούν ακόμη 12 βουλευτές που θα επιλέξουν να ψηφίσουν τον υποψήφιο που θα προτείνει η Κυβέρνηση.

Φυσικά, και με τις εξελίξεις να τρέχουν σαν… τρελές, ούτε και οι 168 είναι σίγουροι γιατί ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς θα κάνει ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου αλλά και οι βουλευτές που είναι του “κλίματος Παπανδρέου” και είναι εντός της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.
Όπως και έχει όμως, οι όποιες αποφάσεις λάβει ο ίδιος ο Παπανδρέου θα είναι σημαντικές – είτε βρεθούν είτε όχι οι 12. Ειδικά στην περίπτωση που δεν βρεθούν και η χώρα πάει σε εκλογές με έναν νέο πολιτικό σχηματισμό τον οποίο οι περισσότεροι τοποθετούν στα δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ και στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ…

Τελικά, με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας τι γίνεται;; Όσο κι αν ψάξαμε χθες σε ιστοσελίδες μεγάλων εφημερίδων και καναλιών είτε δεν βρήκαμε τίποτε ενθαρρυντικό είτε δεν βρήκαμε καμιά απολύτως αναφορά. Μακάρι να ψάχναμε λάθος και να έγινε κάτι.

Όμως, αν δεν έγινε ΤΙΠΟΤΕ, τότε μην μας πουν οι πολιτικοί μας πως είναι απασχολημένοι με τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας! Αν δεν βγει ΠτΔ στις 29/12 η Βουλή κλείνει πριν την Πρωτοχρονιά. Χρόνος υπήρχε.

Αν η υφιστάμενη προστασία παύσει από την Πρωτοχρονιά του 2015 και μετά, με τόση ανεργία και φτώχια η χώρα θα γεμίσει και αστέγους. Τα ευαγή ιδρύματα που σώθηκαν με το δημόσιο χρήμα – με εκείνη την “πετυχημένη” επιχείρηση μετατροπής του ιδιωτικού χρέους σε δημόσιο – είναι στη γωνία και αναμένουν.

Αναμένουν να εκχωρήσουν τα “κόκκινα” δάνεια σε γύπες που είναι πρόθυμοι να τους αυξήσουν τη ρευστότητα αγοράζοντάς τα στο 20-30% της πραγματικής τους αξίας. Έτσι δεν γίνεται στις σύγχρονες οικονομίες ή κάνουμε λάθος;

Άντε να δούμε πότε επιτέλους θα τεθεί τέλος στα καραγκιοζλίκια και τα πράγματα θα αρχίσουν να επανέρχονται στην φυσιολογική τους κατάσταση.

Όχι στη λεγόμενη “προτέρα κατάσταση” – ούτε αυτή ήταν φυσιολογική. Διέθετε σε μεγάλο βαθμό μια σειρά από παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό χάλι.

Αλλαγή χρειάζεται, και μάλιστα εκ βάθρων. Οι συνθήκες είναι ώριμες, αφού στην ουσία έχουμε πιάσει πάτο. Ο κόσμος επίσης είναι έτοιμος, αναμένει την αλλαγή (δυστυχώς δεν το επιδιώκει με θέρμη, αλλά την αναμένει).

Η μόνη γκαντεμιά είναι ότι μας έχει λάχει πολιτικό προσωπικό άτολμο, που είναι χωρίς όραμα και συγκεκριμένο σχέδιο.

Ερωτευμένος δηλώνει ο Βλαδίμηρος – και μάλιστα δημοσίως. Μεγάλο βήμα για Ρώσο πολιτικό διεθνούς εμβέλειας.

Λογικό όμως να το κάνει! Γιατί το πόπολο πρέπει να έχει με κάτι να ασχοληθεί Χριστουγεννιάτικα, γιατί μετά την επίθεση των “αγορών” στο ρούβλι, την κάθετη πτώση της τιμής του πετρελαίου που του ρήμαξε τον προϋπολογισμό και τις ιστορίες με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς (που πάνε να κλείσουν και αυτοί το κουβανικό μέσα στις γιορτές) τα προβλήματα δεν είναι και λίγα…

Αυτές οι περιγραφές με ιατρικούς όρους  θυμίζουν άλλες εποχές (τότε που έβαζαν την Ελλάδα επί της κλίνης για να την… γιατρέψουν και στο τέλος καταλήξαμε με ακρωτηριασμένο τον Εθνικό χώρο).

Ακούσαμε περί “ανήκεστων βλαβών” στην οικονομία, την ώρα που  οι ελληνικές και ξένες τράπεζες έχουν σωθεί με χρήμα του λαού που του φόρτωσαν τα φέσια τους και τα τοξικά τους χρηματιστηριακά σκουπίδια. Την ώρα που οι μόνοι “επενδυτές” είναι όσοι έρχονται να αγοράσουν μπιρ-παρά τον εθνικό πλούτο, την ώρα που όσοι έχουν ευθύνες για το σημερινό χάλι προτείνουν σχέδια “εξόδου από την κρίση”. Καιρός είναι η πολιτική να καθοδηγεί την Οικονομία και όχι το αντίθετο. Φυσικά αυτό προϋποθέτει ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, που να βρεθούν ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ;;; – αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης!

Αλλά και έτσι να είναι – και με την προϋπόθεση ότι μιλάμε με ιατρικούς όρους, για την πιθανότητα οδήγησης της κοινωνίας σε “μη αναστρέψιμη κατάσταση” θα μιλήσει κανείς;;;; Γιατί αν συνεχίσουν έτσι, τότε η κοινωνία θα διαλυθεί.

Επίσης, για τον “θανάσιμο κίνδυνο” που ελλοχεύει λόγω της πρόθεσης για τη μη παράταση στην προστασία από πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, θα πει κανείς καμιά κουβέντα;;;

Το έργο τα ξαναείδαμε. Πριν από περίπου 2,5 χρόνια. Από την ανάποδη. Όταν λυτοί και δεμένοι έλεγαν ακριβώς τα ίδια. Δεν είναι πλέον θέμα τι λένε – αυτά είναι γνωστά. Ούτε για ποιον τα λένε – οι ρόλοι αλλάζουν και θα ξαναλλάξουν, και θα ξαναλλάξουν κ.ο.κ.

Καταστροφές, ζημιές στα σπαρτά, θα βρέξει βατράχια, θα πέσει κανάς μετεωρίτης, η χώρα θα βαρέσει φαλλημέντο, θα έχουμε bank-run, θα φύγουν οι επενδυτές, grexit/μεξιτ και το λουρί της μάνας κλπ κλπ – λίγα από τα πολλά που ήδη ξεκινήσαμε να ακούμε όλοι μας και που θα πυκνώνουν όσο φτάνουμε στην 29 ημέρα του Δεκεμβρίου για την προεδροεκλογή.

Άλλο είναι που θα πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση: η εξόφθαλμη παρέμβαση τρίτων (με ρόλο εντός ή εκτός Ελλάδας) αλλά και οι υπερβολές των άμεσα “ενδιαφερόμενων” (είτε είναι στην κυβερνητική πλευρά είτε στην αντίθετη).

Σε μια στιγμή ιστορική, κατά την οποία απαιτείται σοβαρότητα, νηφαλιότητα και κυρίως αίσθηση της ευθύνης, δυστυχώς όλοι αυτοί λένε οτιδήποτε με σκοπό να πετύχει ο καθένας αυτό που θέλει. Νουθετώντας ταυτόχρονα! Αγνοώντας την πραγματικότητα που επικρατεί στην κοινωνία…