Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Η Ελλάδα ίσως να πέταξε την καλύτερη ευκαιρία της για συμφωνία επί του χρέους” βγήκε σήμερα με άρθρο του το Reuters.

Στο άρθρο υπάρχει και μια λέξη-έκφραση που “φοριέται” πολύ εσχάτως: “εμπιστοσύνη” (και η… απώλειά της).

Ας γίνουμε ολίγον κυνικοί:

το αν όντως υπήρξε τέτοια περίπτωση, ελέγχεται. Είναι γνωστό πλέον το τι γίνεται στη διεθνή σκηνή, οπότε καλό θα είναι από τα 500 που διαβάζουμε να κρατάμε πραγματικά τα 5 – και πολλά είναι.

Στο δια ταύτα; Την ευκαιρία για μια καλή (για εμάς) συμφωνία για το χρέος την έχουμε χάσει πολλές φορές, με κυριότερες τις 2-3 ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν την περίοδο 2009 – 2011.

Υπό τη σκιά όσων ανέφερε ο Βαρουφάκης για εκπλήρωση των υποχρεώσεών της χώρας “εις το διηνεκές” αλλά και όσων φέρεται να ζήτησε η Κριστίν για διενέργεια εμπεριστατωμένων ελέγχων (due diligence) από το ΔΝΤ, έχουμε και τα περίεργα που μας λένε οι εταίροι μας.

Η Φινλανδική κυβέρνηση (γνωστοί, γνωστοί – που λένε πράγματα όταν κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να το πουν) κυκλοφόρησε υπόμνημα που διέρρευσε στην εφημερίδα Helsingin Sanomat του Ελσίνκι και προειδοποιεί για “πολύ δύσκολες πολιτικές αποφάσεις” μέσα στην άνοιξη, ενώ αναμένει  η Αθήνα να στείλει χαμπέρια στο ΔΝΤ ότι θα δε θα μπορέσει να αποπληρώσει τη δόση της 12ης Μαΐου.

Εκπρόσωπος της Κομισιόν αρνείται, σε ερώτηση του πρακτορείου Tass, την ύπαρξη σχεδίων περί Grexit λέγοντας ότι “Ο νομικός μηχανισμός που να επιτρέπει την έξωση μιας χώρας από τη ζώνη του ευρώ δεν υπάρχει” και μένει σε αυτό!

Τα είπαμε: “μικρό καλάθι” και με μόνο γνώμονα τη χώρα. Γιατί κανείς Ρώσος, Αμερικάνος, Ευρωπαίος κλπ κλπ δεν πρόκειται να μας σώσει, αν δεν το κάνουμε από μόνοι μας και χωρίς ξεπουλήμα των πάντων!

Με συμφωνίες για την περίοδο 2015-2016, με δηλώσεις που είχαν πολλούς αποδέκτες (που ανησυχούν σφόδρα) αλλά χωρίς την “πολυπόθητη” -έστω και μερική – άρση του ρώσικου εμπάργκο στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα έκλεισε η συνάντηση Τσίπρα-Πούτιν.

Ο Ρώσος Πρόεδρος δεν… ενέδωσε και έτσι η Ελλάδα θα αντιμετωπιστεί όπως όλες οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ (οι οποίες δεν δέχονται πλήγμα μόνο αυτές από το ρώσικο εμπάργκο αλλά έχουν επιβάλει και οι ίδιες μια σειρά από περιορισμούς στους Ρώσους).

Στο δια ταύτα και σε αυτά που βγήκαν από τη συνάντηση:

Στη Μόσχα πάει ο Τσίπρας και αυτό που αναμένει – ίσως να το μελετούν και οι Ρώσοι – είναι μια καλύτερη αντιμετώπιση της χώρας μας όσον αφορά το εμπάργκο.

Για μια χώρα όπως η Ελλάδα, που έχει οδηγηθεί στα τάρταρα και δεν έχει βιομηχανική παραγωγή (ή αυτή που της απέμεινε ξηλώνεται σταδιακά για διάφορους λόγους), η άρση του εμπάργκο θα σημάνει αρκετά πράγματα για την Οικονομία της.

Ακούγεται δε πως και οι Ρώσοι, στο πλαίσιο του γενικότερου γεωπολιτικού τους πλάνου, σκέφτονται να προχωρήσουν σε μια «χαλάρωση» (για την Ελλάδα, την Κύπρο και στην Ουγγαρία).

Ας κρατήσουμε όμως μικρό καλάθι, ας αφήσουμε κατά μέρος τα πομπώδη και ας αναμένουμε τα αποτελέσματα της επίσκεψης στη χώρα του Πούτιν. Ο απολογισμός πάντοτε γίνεται μετά!

Τάξιμο τύπου …“All time classic”

Αλλά ούτε αυτή η ξένη έκφραση θα κάλυπτε πλήρως αυτό το απροσδιόριστο νήμα και τις εκατονταετείς διαβουλεύσεις που ξεκίνησαν πριν ακόμη οι αδελφοί Ράιτ κατακτήσουν τους αιθέρες και που συνδέει εκλογές, τοπικούς πολιτικούς (που έχουν στόχευση στην τοπική ή στην εθνική πολιτική σκηνή), αγροτοπατέρες, ιδιοκτήτες γης και κάτι περίεργους και απίθανους τύπους (στους οποίους θα αναφερθούμε άλλη στιγμή).

“All time classic” λοιπόν αυτή η ιστορία με το αεροδρόμιο που ολημερίς το τάζανε, το βράδυ επεκτεινόταν (για να γίνει κέντρο εκπαίδευσης).

Να δούμε, πόσα ακόμη χρόνια, πόσες ακόμη γενιές Ημαθιωτών ψηφοφόρων θα ακούνε για αυτό…;;;

Το ότι πολλοί στο εξωτερικό μιλούσαν για το ποιος είχε (και έχει ακόμη) κέρδος από τη… “σωτηρία” της Ελλάδας είναι γνωστό. Όσο γνωστό είναι επίσης το ότι πέραν των κορακιών-σπεκουλαδόρων της διεθνούς χρηματιστηριακής σκηνής καθαρό κέρδος είχαν οι οικονομίες και τα τραπεζικά ιδρύματα της Γερμανίας (πρωτίστως) και της Γαλλίας (δευτερευόντως).

Αυτό που δεν είναι και πολύ γνωστό αλλά αρχίζει να γίνεται γνωστό λόγω αλλαγής στάσης πολλών ευρωπαϊκών ΜΜΕ – που θέλουν να προλάβουν αντιδράσεις στις χώρες τους σε μια ενδεχόμενη «στραβή» – είναι το ότι οι απόψεις αυτές έχουν πλέον αρχίσει να δημοσιοποιούνται στην Ευρώπη.

Ας δούμε δυο αριθμούς που είναι σημαντικοί και που αντικατοπτρίζουν απόλυτα το πρόβλημα που υφίσταται την εποχή αυτή.

Για το τι αντιπροσωπεύουν οι αριθμοί αυτοί (τους οποίους μάθαμε εσχάτως) η εικόνα τα λέει όλα.

Απλά υποθέστε το εξής: έχετε ένα κατάστημα στο οποίο εργάζεστε μόνον εσείς και θα πρέπει να εξυπηρετείτε περίπου 3.770 πελάτες, σχεδόν σε καθημερινή βάση…

(για το πρόβλημα – που δεν το αντιμετωπίζουμε μόνο εμείς στην περιοχή μας αλλά σε άπειρες περιοχές της χώρας – θα πρέπει να δοθεί λύση από Αθήνα μεριά, και μάλιστα σύντομα).

Ανθρωποφαγίας συνέχεια από τα ΜΜΕ, με αφορμή την πτώση του γερμανικού αεροσκάφους στην Γαλλία.

“Ανανεωμένες” πληροφορίες, πληροφορίες για τα παιδικά ή τα εφηβικά χρόνια του συγκυβερνήτη, δηλώσεις από πρώην συμμαθητές ή φίλους του, ιατρικά στοιχεία που υποτίθεται πως είναι για τα μάτια λίγων, άλλου είδους στοιχεία που καθημερινά έρχονται στο φως της δημοσιότητας, τεχνικές λεπτομέρειες από τα ΜΜΕ ώστε να δείξουν πως το κατέχουν το θέμα καλά, άπειρες ώρες “ειδήσεων” ώστε να περάσουν σε δεύτερη και τρίτη θέση άλλα θέματα κλπ κλπ κλπ.

Όλα για την τέρψη του κοινού – φυσικά με το… σταγονόμετρο, ώστε να κρατιέται το ενδιαφέρον των θεατών/αναγνωστών και φυσικά τα κλικ και οι τηλεθεάσεις.

Τα γνωστά δηλαδή. Κανένας σεβασμός σε όσους έχασαν τη ζωή τους και σε όσους συγγενείς και φίλους έμειναν πίσω. Το έχουμε ξαναδεί το σκηνικό, και μάλιστα πρόσφατα και σε τοπικό επίπεδο.

Φυσικά για αυτό δεν φταίει κανείς άλλος, πλην των αποδεκτών των πληροφοριών.

Έτσι τους μάθαμε. Να είναι κοράκια…

Με αφορμή μια ανάρτησή μας της προηγούμενης Κυριακής 22/3  για τον καθαρισμό στις εκβολές του Λουδία που αναπαράχθηκε στο facebook και που σχολιάστηκε με εντελώς χυδαίο τρόπο, θυμηθήκαμε τις κατά καιρούς “παρεμβάσεις” στην πολιτική από ανθρώπους που υπηρετούν τη Θρησκεία και που θα έπρεπε συνειδητά να απέχουν από οποιαδήποτε δήλωση περί του θέματος.

Είναι δεδομένη και η τάση ορισμένων να… μπερδεύονται και να το παίζουν – το 2015 – Παλαιών Πατρών Γερμανοί (αλλά ταυτόχρονα να στηλιτεύουν με απολύτως φαρισαϊκό τρόπο ακριβώς παρόμοιες καταστάσεις που υφίστανται σε άλλες χώρες, οι οποίες αποδεδειγμένα είναι 300 χρόνια πίσω από την Ελλάδα).

Ο λαός το λέει ξεκάθαρα: “ή παπάς-παπάς, ή ζευγάς-ζευγάς!”. Εις θέλει να ασχοληθεί με το… “σπορ” της πολιτικής, μπορεί άνετα να εγκαταλείψει αυτό που κάνει, να ενδυθεί καταλλήλως και να κατέλθει στις ερχόμενες εκλογές. Απλά είναι τα γράμματα!

“Αυτό που αδυνατούν να καταλάβουν οι εγκέφαλοι του αριστερόστροφου λαϊκισμού είναι πως στην Ελλάδα, σε αντίθεση με όλο τον υπόλοιπο κόσμο, χρεοκόπησε το κράτος – και όχι οι Τράπεζες”, γράφει σε άρθρο του γνωστός νεοφιλελεύθερος Έλλην πολιτικός. Χωρίς όμως να αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο ολόκληρο το τραπεζικό χρέος έφτασε αν γίνει «κρατικό».

Και προσπαθεί το παληκάρι να πείσει ότι τελικά δεν φταίει το σύστημα – όπως αυτός και οι όμοιοί του το έστησαν και το εξέθρεψαν στην χώρα. Φταίει, λέει, το ότι «(…) από το σύνολο των δαπανών του δημοσίου το 75% πήγαινε σε μισθούς του δημόσιου τομέα και σε συντάξεις» ενώ μαθάίνουμε πως «…Ούτε λοιπόν η διαφθορά, ούτε και οι όποιες μίζες προκάλεσαν την πτώχευση.»

Όμορφες στρογγυλοποιήσεις και παραμύθια (από τα οποία, δυστυχώς, λείπει ο δράκος!).

Και φυσικά, στο κείμενο δεν υπάρχει ουδεμία διάθεση για αυτοκριτική, παρότι ο ίδιος επί χρόνια υπηρέτησε σε θέσεις ευθύνης και αναδείχθηκε από το σύστημα που έστειλε στον πάτο τη χώρα…