Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Πόσο τυχαία μπορεί να είναι η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στο 2021 και στην πενταετία που «χρειάζεται» για να βγει η χώρα από τη δίνη στην οποία βρίσκεται (πλέον και με ευθύνη της δικής του Κυβέρνησης, αφού το 2015 δεν είναι και τόσο μακριά ώστε να το ξεχάσουμε…) ;;;

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε στο μήνυμά του το 2016 ως “έτος της ανάκαμψης και της ανασυγκρότησης”, θα πρέπει όμως να σταθούμε σε δυο σημαντικά σημεία του μηνύματος:

α) στο ότι στην αμέσως επόμενη σειρά κάνει αναφορά σε “τέλος της επιτροπείας και την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας”, άρα έχουμε μια ακόμη επίσημη παραδοχή πως η χώρα τελεί υπό επιτροπεία και η εθνική της κυριαρχία έχει τεθεί προ πολλού εν αμφιβόλω

Για μια ακόμη φορά τις τελευταίες ημέρες στήνεται ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με το λογισμικό που παρελήφθη ώστε να ανοιχθεί η λίστα Λανγκάρντ – που πλέον έχει το κανονικό της όνομα, «λίστα Φαλτσιανί». Όπως αναφέρεται, η λίστα περιέχει πάνω από μισό εκατομμύριο τραπεζικές κινήσεις φυσικών και νομικών προσώπων.

Καθαρά επικοινωνιακό παιχνίδι. Τίποτε περισσότερο, ίσα για να έχουν οι… ιθαγενείς να ασχολούνται με κάτι στις συζητήσεις στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, όταν η συζήτηση δεν περιστρέφεται γύρω από την παρατεταμένη κρίση και ύφεση.

Εύστοχο ερώτημα που τέθηκε νωρίτερα σήμερα:

αν μέχρι το 2010 το 75% των νόμων που ψηφίζονταν στη χώρα ήταν «ξένης προέλευσης και έμπνευσης» (δηλαδή νομοθεσία που στην ουσία δεν ήταν τίποτε άλλο παρά εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας στα της ευρωπαϊκής), από το 2010 και έπειτα, μετά από 3 μνημόνια και με την Επιτροπεία να έχει αλλάξει 3-4 φορές όνομα (τρόικα, θεσμοί, κουαρτέτο κ.ο.κ.) και μετά από ατέλειωτα πήγαινε-έλα νομοσχεδίων ή απλά σκέψεων για νομοσχέδια, ποιο πιστεύουμε πως είναι το ποσοστό των νόμων που περνάνε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι καθαρά ελληνικής έμπνευσης και μπορούν κατατεθούν/περάσουν χωρίς προηγουμένως να τυγχάνουν της έγκρισης της Επιτροπείας….;;;

Τι κι αν έχει γίνει αναβάθμιση των υφιστάμενων  στρατιωτικών εγκαταστάσεων (η οποία συνεχίζεται) και μεταφορά σχολής χειριστών; Τι κι αν το θέμα της επέκτασης του διαδρόμου του αεροδρομίου στη Θεσσαλονίκη θα περπατήσει (έστω και μέσα από το «αξιοποιημένο» αεροδρόμιο);

Κι όμως, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που εξακολουθούν να μιλάνε για αεροδρόμιο στο Παλαιοχώρι που θα «ενισχύσει τον παραγωγικό ιστό και θα συμβάλει στην ανάπτυξη του τουρισμού» κλπ κλπ κλπ.
Πρόκειται για το γνωστό ανέκδοτο με το οποίο έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές της περιοχής. Και φυσικά αφού δεν έγινε κάτι τόσες δεκαετίες, σιγά μη γίνει τώρα – εκτός κι αν το στήσουν και αυτό με προοπτική παραχώρησης προς αξιοποίηση…

Πάντως, αν το δει λογικά κάποιος, σιγά μην επιτρέψουν οι άλλοι (καταλαβαίνουμε όλοι ποιοι…) να γίνει άλλο μαγαζί δίπλα στο άρτι παραχωρηθέν σε αυτούς μαγαζί.

Βρήκαν «λάθη και παραλείψεις»!!! Σώωωωπα…
Βουλωμένο γράμμα διαβάζουν οι τύποι, και εκεί στο ΔΝΤ αλλά και εδώ στην Ελλάδα (ειδικά δε τα μηντιακά τους παπαγαλάκια).

Έχουμε 2 ειδών ηλιθίους: τους εντός και τους εκτός.
Οι εκτός κοιτάνε τη δουλειά τους, άρα δεν μπορείς να του πεις και τόσο ηλίθιους. Μάλλον είναι έξυπνοι.
Οι εντός πάλι αποδεικνύονται καθημερινά τα τελευταία 5 χρόνια «χρήσιμοι ηλίθιοι», αφού όχι μόνο χορεύουν στο ρυθμό των πρώτων αλλά τους κάνουν και τεμενάδες.

Ποιο αυτοκίνητο μπορεί να τρέξει με 970 χιλιόμετρα ανά ώρα;

Μα φυσικά ένα κρατικό αυτοκίνητο στην Ελλάδα, που διήνυσε 647 χιλιόμετρα σε 40 λεπτά!

Αυτό προκύπτει από ερώτηση που έκαναν στο Κοινοβούλιο βουλευτές της αντιπολίτευσης. Αυτό και πολλά ακόμη, όπως π.χ. το ότι υπάρχουν κρατικές-νεκροφόρες (αφού βρέθηκαν κρατικά αυτοκίνητα να μεταφέρουν μακαρίτες), ότι κάποιος πέρασε 129 φορές από διόδια και ξέχασε να υπογράψει την προβλεπόμενη υπεύθυνη δήλωση κ.ο.κ.

Κι όμως, γίνονται (ακόμη) τέτοια, σε μια οικονομία που είναι σε ύφεση και σε στάδιο να πάει και να συναντήσει τον Δημιουργό των πάντων. Κάποτε αγόραζαν θωρακισμένες λιμουζίνες που κόστιζαν εξαψήφια ποσά που ξεκινούσαν από 7. Εσχάτως βγαίνουν κι άλλα.

Καλά λένε: πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.

Υποχρεωτική λέει θα είναι μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου του 2016 η δήλωση όλων των περιουσιακών στοιχείων (συμπεριλαμβανομένων π.χ. πινάκων ζωγραφικής και ίππων)  των Ελλήνων στο περιουσιολόγιο. Αλλιώς θα δεσμεύονται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου οποτεδήποτε και οπουδήποτε εντοπιστούν.

Και αυτομάτως εγείρεται το ερώτημα αν θα πρέπει να δηλωθεί τόσο ο συγκεκριμένος πίνακας που έχουν στην κατοχή τους πολλοί όσο και τα πράσινα άλογα (και τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες) που έταζαν όλοι μαζί στον κόσμο τόσα χρόνια…

Με τη χθεσινή νεροποντή η υπόγεια διάβαση στο Πλατύ ήταν για μια ακόμη φορά κλειστή. Για μια ακόμη φορά, δεν γράφουμε αριθμό γιατί έχουμε χαθεί στο μέτρημα.

Το ερώτημα πάντως παραμένει: η υπόγεια ποιου αρμοδιότητα είναι; Έχει παραληφθεί κανονικά από τους κατασκευαστές; Δηλαδή κάποιος το παρέλαβε και υπέγραψε για αυτό και για την καλή λειτουργία του; Και πως γίνεται να έχει όταν χρειάζεται χαλασμένες αντλίες; Μέχρι πότε θα τις πληρώνει ο κόσμος αυτές τις αντλίες; Κάποτε η υπόγεια ήταν πολυδιαφημισμένο έργο. Στη συνέχεια, όταν άρχισαν τα προβλήματα – και άρχισαν νωρίς – η… πατρότης του έργου απωλέσθη, αφού ποιος θέλει να έχει ένα προβληματικό έργο στο “βιογραφικό” του; Κανείς!

Εκτός κι αν η όλη ιστορία γίνεται για να αποκτήσει η περιοχή ένα κλειστό κολυμβητήριο, αφού τελικά λόγω της κρίσης (που επέφερε το “κόψιμο” και την ακύρωση εκατοντάδων έργων σε όλη τη χώρα) το στέγαστρο του κανονικού κολυμβητηρίου απεντάχθηκε.

Άποψή μας είναι πως θα πρέπει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα να αναμένουμε συνεχείς κομματικές «μιτώσεις», που όμως το μόνο που θα επιτύχουν θα είναι η ελαχιστοποίηση της δυνατότητας των κομμάτων-πολιτικών να κάνουν σημαντικές παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οποιουδήποτε τύπου ρήξη με την Επιτροπεία και με αυτούς που επιθυμούν να θέσουν οριστικά τη χώρα υπό κηδεμονία.

Η ύπαρξη ενός πολυδιασπασμένου πολιτικού σκηνικού εντός του Κοινοβουλίου ευνοεί ακραίες καταστάσεις (που εγκυμονούν κινδύνους) και προϊδεάζει για ανίσχυρους αρχηγούς κυβερνήσεων που το μόνο που θα κάνουν θα είναι να διαπραγματεύονται με σκοπό να κρατήσουν αμετάβλητες τις όποιες ενδοκυβερνητικές ισορροπίες. Έχουμε να δούμε πολλά, μεταξύ άλλων και χαλαρές συμπράξεις κομμάτων που μόνο σκοπό θα έχουν να ξεπεράσουν το 3% και να μπουν στη Βουλή.

Δυστυχώς στην πολιτική η «μίτωση» δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που στο 99,999% των περιπτώσεων λειτουργεί στη φύση…

Άλλο ένα «απίστευτο και όμως Ελληνικό» καταγράφεται στα νοσοκομειακά χρονικά.

Σύμφωνα με κυριακάτικη αθηναϊκή εφημερίδα, 47χρονος χρησιμοποιώντας πλαστό τίτλο σπουδών Ιατρικής και Χειρουργικής από πανεπιστήμιο του εξωτερικού κατάφερε να κάνει ειδικότητα και να διορισθεί ως χειρουργός γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας.

Έφτασε μάλιστα να γίνει και διευθυντής κλινικής.

(τώρα θα μου πεις, οι “ότι να ‘ναι” γίνονται πολιτικοί και ψηφίζουν για τις τύχες της χώρας έχοντας ως μόνο εφόδιο την έδρα που κληρονόμησαν από τον μπαμπά ή τη μαμά τους, στο πέτσινο πτυχίο θα κολλήσουμε;;)