Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Κακό πράγμα οι διαρροές…

Δημιουργούν γενικότερα προβλήματα. Δημιουργούν όμως και ειδικότερα προβλήματα, που αν γιγαντωθούν άντε μετά να μαζευτούν. Άσε που καμιά φορά τα νερά φτάνουν και σε σημεία που δεν πρέπει, αν δεν μαζευτούν έγκαιρα.

Οπότε μια καλή ματιά στα… υδραυλικά του συνολικού «οικοδομήματος» που είναι διάσπαρτο σε διάφορα σημεία του πολεοδομικού συγκροτήματος είναι απαραίτητο να γίνει.

(υπάρχουν και νερά που ξεφεύγουν για λόγους σκοπιμότητας – μην πηγαίνει ο νους μας όμως σε βαλβίδες ασφαλείας)

Η γνωστή παράσταση που περιοδεύει εδώ και 6 χρόνια συνεχίζει να ανεβαίνει στα καλύτερα μαγαζιά του πλανήτη με ιδιαίτερη επιτυχία και με κόστος που βαρύνει τις πλάτες των Ελλήνων.

Το ΔΝΤ και οι Αμερικάνοι διαβάζουν βουλωμένο γράμμα: ότι το χρέος της χώρας μας δεν είναι βιώσιμο. Και για πολλοστή φορά το βάζουν στο τραπέζι, αλλά παίζουν το δικό τους παιχνίδι.

Οι Γερμανοί (που κάνουν κουμάντο στο σαθρό σύμπλεγμα Ε.Ε. – ευρώ) ξαναλένε τα δικά τους: ο Σόιμπλε έχει καταντήσει εμμονικός με τη στάση του σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους και τα ρίχνει όλα στην έλλειψη… ανταγωνιστικότητας.

Στη μέση 11 εκατομμύρια άνθρωποι που βλέπουν την προηγούμενη ημέρα να είναι καλύτερη από την τρέχουσα και την επόμενη να είναι χειρότερη, βλέπουν τις ζωές τους να χειροτερεύουν και να παγιώνονται όλα αυτά (μειώσεις σε εισοδήματα, αυξήσεις σε τιμολόγια και αγαθά, συνεχώς αυξανόμενη φορολογία, υψηλή ανεργία, πωλήσεις δανείων σε κοράκια πλειστηριασμοί κατοικιών και φυσικά ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στρατηγικών δικαιωμάτων) που τους οδηγούν στη φτωχοποίηση και στην τελικά στην ένδεια. Κι η ελληνική πολιτική ελίτ των τελευταίων ετών απλά παρατηρεί και κάνει τον τροχονόμο…

Ταξίδι – αστραπή στην Αθήνα μάθαμε (από τις πηγές μας στους πύργους ελέγχου του El. Venizelos και του Μακεδονία) πως έκανε ο δήμαρχος Αλεξάνδρειας Παναγιώτης Γκυρίνης.

Και γύρισε με πεσκέσια στην Αλεξάνδρεια (αυτό μας το είπαν δυο ταξιτζήδες, που τον είδαν να περνάει – κρατώντας κάτι που έμοιαζε με κουτί – μπροστά από την πιάτσα στην πλατεία του Σταθμού, αργά το βράδυ της Τρίτης).

Τι έφερε;;; Που πήγε;;

Πολύς λόγος έγινε κατά την ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξάνδρειας (της Κυριακής 25 Σεπτεμβρίου 2016) για τα απορρίμματα. Στα θετικά θα πρέπει να καταγραφεί η στροφή που πάει να γίνει στο θέμα της γενικότερης διαχείρισής τους.

Ο δήμαρχος αναφέρθηκε σε όσα έπραξε η διοίκησή του στο θέμα, ενδεικτικά να πούμε ότι ανέφερε για την ανακύκλωση του γυαλιού. Επίσης είπε ότι ο Δήμος θα προχωρήσει στην τοποθέτηση καφέ κάδων στους οποίους θα συλλέγονται τα βιοαπόβλητα από κάθε νοικοκυριό (απορρίμματα από τις κουζίνες). Όπως είπε, σε κάθε νοικοκυριό που βρίσκεται σε οικισμούς άνω των 600 κατοίκων θα μοιραστούν από το Δήμο δωρεάν ειδικοί κάδοι συλλογής βιοαποβλήτων κουζίνας, ενώ σε οικισμούς κάτω των 600 κατοίκων θα λάβουν από έναν κάδο οικιακής κομποστοποίησης.

Μέσα στο πλαίσιο του μνημονίου που έχει ψηφιστεί από την παρούσα Κυβέρνηση είναι και η υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους να παραχωρήσει σε ιδιώτες για εκμετάλλευση την «Εγνατία Οδό».

Ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις άλλες «παραχωρήσεις» – «αξιοποιήσεις»; Το ότι η τωρινή Κυβέρνηση θα πρέπει να τα κάνει όλα από το μηδέν. Να κοστολογήσει, να προκηρύξει τον διαγωνισμό, να τον κάνει, να βγάλει αποτέλεσμα και να παραδώσει στο τέλος τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ Αυτοκινητόδρομο της χώρας (μήκους 800 χλμ – μαζί με τις κάθετες οδούς) στους «επενδυτές» – ιδιώτες.

Δυο – τρια νούμερα όμως αρκούν για να αντιληφθεί κάποιος τι σημαίνει «Εγνατία»:

Σε αυτήν εδώ τη γωνιά του διαδικτύου έχουμε το… κακό συνήθειο να ασχολούμαστε με «περίεργα» πράγματα. Έχουμε βλέπετε μια έμφυτη απέχθεια στο σανό, στο κουτόχορτο, στα βλήτα και σε τέτοιου είδους χορταρικά. Για αυτό πολλές φορές κάνουμε αναφορές σε συμφωνίες τύπου TTIP, συμφωνίες για μεταλλαγμένα, για εξελίξεις σε συμφωνίες με/για Επιτροπείες, προσφυγικό κλπ κλπ κλπ. Και αραιά και που αναφερόμαστε σε αυτά, για να γνωρίζουν και οι φίλοι μας.

Μια από τις συμφωνίες που φαίνεται πως πάνε για υπογραφή είναι και η συμφωνία με την Επιτροπεία (στο πλαίσιο των Μνημονίων) για την εκχώρηση στο Υπερταμείο, όταν συσταθεί, του ποσοστού του Δημοσίου σε έξι επιχειρήσεις – μεταξύ αυτών και της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Και αυτό θα γίνει με το επερχόμενο πολυνομοσχέδιο, που ψηφίζεται όπου να ΄ναι.

Ιδιαίτερα ισχυρός ήταν λέει ο τυφώνας Malakas (Μαλάκας) που χτύπησε την Άπω Ανατολή, την Ιαπωνία.

Όντως, το να τα βάλει κάποιος με έναν Μαλάκα, είτε είναι τυφώνας είτε κάτι άλλο, είναι ένα προβληματάκι. Γιατί λόγω της φύσης φαινομένου, ότι κι αν γίνει είναι λίγο…..

(εν τω μεταξύ, η μεγάλη πλάκα είναι με τα δικά μας ΜΜΕ: τα περισσότερα γράφουν το όνομα του τυφώνα με λατινικούς χαρακτήρες. Μέσα στην ηθική αυτά τα παιδιά!)

Και σε τοπικό επίπεδο διαφαίνεται πως δημιουργούνται ή θα δημιουργηθούν προβλήματα λόγω της απόφασης να ενταχθούν στα σχολεία τα παιδιά των προσφύγων που φιλοξενούνται στο ΚΠΦΠ Αλεξάνδρειας  – τα οποία οξύνονται περισσότερο, αφού σε αυτά εμπλέκονται και άσχετοι θεσμικά που δεν έχουν κανέναν λόγο να μιλάνε και να καλύπτουν με τη δράση τους τους καθ’ ύλη αρμόδιους.

Ήδη, εδώ και ημέρες, υπάρχουν αντιδράσεις από γονείς του 2-6^ου Δημοτικού Σχολείου ενώ το ίδιο θέμα μάθαμε πως απασχόλησε και τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 1^ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρειας.

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα ΜΜΕ ή τα blogs (τα πραγματικά μεγάλα και όσα θέλουν να το παίζουν μεγάλα) παρατραβάνε το σχοινί για να κερδίσουν 5 κλικ παραπάνω ή για να πουλήσουν 5 φυλλάδες παραπάνω.

Ασχολούνται με πράγματα που είναι εντελώς προσωπικά, που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την δημόσια εικόνα και λειτουργία ανθρώπων που είναι στη δημοσιότητα (λόγω ενασχόλησής τους π.χ. με την πολιτική ή με τα καλλιτεχνικά), αλλά αφορούν ΑΠΟΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ αυτά τα πρόσωπα.

Τελευταίο παράδειγμα πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον, για την οποία γράφηκαν ένα κάρο πράγματα (στο 100% τους ήταν κακοήθειες) σχετικά με το γεγονός ότι δεν έχει παιδιά.

Δυο ακριβώς χρόνια (κατά τη διάρκεια των οποίων έγιναν πολλά, τα οποία άλλαξαν ακόμη και το σχήμα) κλείνει η παράταξη Γκυρίνη στη διοίκηση του Δήμου Αλεξάνδρειας την 1^η  Σεπτέμβρη του 2016.

Δεν θα ασχοληθούμε με τα λεγόμενα «καλά» ή με τα λεγόμενα «κακά» των δυο αυτών ετών. Θα αναφερθούμε όμως στο διάστημα που απομένει για έναν και μόνον λόγο: ο χρόνος που περνάει (με τα λάθη ή τα σωστά που έχουν γίνει και που έχουν καταγραφεί και που θα αξιολογηθούν για την αποτελεσματικότητά τους) δεν γυρίζει πίσω.

Κι οι ευκαιρίες που χάθηκαν ή χάνονται ίσως να μην εμφανιστούν ποτέ ξανά.