Ο Σαμαράς “έκλεψε” τη Γκερέκου από τον Βενιζέλο.
Υπάρχει το ενδεχόμενο ο δεύτερος να κλέψει από τον πρώτο αυτόν για τον οποίο τόση φασαρία έγινε στη ΝΔ και που τελικά δεν θα μπει στα νεοδημοκρατικά ψηφοδέλτια λόγω όσων είχε αναφέρει κάποτε για τον Καραμανλή;;;
Στη συζήτηση υπεισέρχεται το τρισχιλιετές αναπάντητο ερώτημα της ανθρωπότητας: η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;;Άσχετα με το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τη στάση που τηρούν πολλοί βουλευτές (αλλά και πρώην βουλευτές ή ακόμη και πολιτευτές), θαυμασμό προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο τα κόμματα προσπαθούν να επιβάλλουν μια ιδιότυπη “κομματική πειθαρχία” ή ο τρόπος αντίδρασής τους όταν οι παραπάνω κάνουν κάτι ή διατυπώνουν μια άποψη που δεν είναι αρεστή.
Όσο πιο μικρό είναι το κόμμα (χωρίς αυτό να είναι απόλυτο), τόσο πιο “χαλαρό” είναι. Όσο όμως μεγαλώνει – και η κυρίαρχη τάση σε αυτό αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη εσωκομματική πλειοψηφία – τότε αρχίζουν τα καραγκιοζλίκια.
Ο βουλευτής έχει – υποτίθεται – την προσωπική του άποψη και στάση για τα πράγματα, την οποία εκφράζει εντός του Κοινοβουλίου (ή στους κάθε είδους δεκάρικους που εκφωνεί προεκλογικά).
Οι κυρίες δεν είναι από τα λεγόμενα “μεγάλα ονόματα” των κομμάτων με τα οποία συμμετείχαν στη Βουλή.
Όμως η προεκλογική μεταγραφή τους σε άλλα κόμματα, της Γκερέκου στη ΝΔ και της Μακρή – κατά πάσα πιθανότητα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ- (όπως και η συμμετοχή πολλών άλλων σε άλλα κόμματα) τις φέρνει για μια ακόμη φορά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ενώ δίνει την εντύπωση πως τελικά δεν είναι “οι εκλογές του Γενάρη” αυτές, η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου είναι…
“Κρατήστε” κάτι για μεθαύριο – ας κλείσει η προθεσμία πρώτα: πόσο “γεμάτα” θα είναι τα περισσότερα ψηφοδέλτια στην Ημαθία;;
Και δεν εννοούμε από άποψη προσώπων. Η λεγόμενη και “ποιότητα του πολιτικού προσωπικού” αφορά τον καθένα εκ των ψηφοφόρων ξεχωριστά, αφού το πόσο εκτιμά ως καλό ή ως κακό έναν υποψήφιο/πολιτικό έκαστος ψηφοφόρος είναι καθαρά δικό του θέμα.
Στο αριθμητικό μέρος αναφερόμαστε. Στο αριθμητικό…!
Πολύς ο λόγος για το grexit, τα λέγαμε και εχθές.
Μπλέχτηκε μέχρι και εκείνη η τιτανοτεράστια μορφή του Ευρωκοινοβουλίου, ο Μάρτιν Σούλτς, που ζήτησε από τη Μέρκελ να πάρει ξεκάθαρη θέση και να σταματήσει να γίνεται συζήτηση για το θέμα αυτό.
Όμως ο μεγαλύτερος τουριστικός οργανισμός της Γερμανίας, που ονομάζεται TUI, συνεχίζει δια της πλαγίας, αφού δηλώνει προετοιμασμένος για το ενδεχόμενο αλλαγής νομίσματος στην Ελλάδα (όπως λένε, θέλουν λέει να είναι προετοιμασμένοι για κάθε νομισματική εξέλιξη και η ιστορία – λένε – δεν αφορά μόνο την Ελλάδα).
Γελοίες συζητήσεις (αφού δυστυχώς δεν προβλέπεται πουθενά η αποχώρηση κάποιου μέλους από την ευρωζώνη). Η μεγάλη πλάκα όμως είναι αλλού: στο τέλος οι μόνοι που θα θέλουν να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ θα είναι
Προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί και πολλά οι διεκδικητές της ψήφου μαςΤι παραλληλισμοί και τι συγκρίσεις είναι αυτές που ακούμε τις τελευταίες ημέρες;;
Μιλάμε για απίθανα και πραγματικά απίστευτα πράγματα!
Επίσης, τα καρφιά που ακούμε – ιδιαίτερα από ευνοημένους επί μακρόν ανθρώπους – πάνε και έρχονται. Εκείνο το “Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος” δεν βγήκε τυχαία, επιβεβαιώνεται καθημερινά.
Ακούμε επίσης πομπώδη και μεγάλα (που παραπέμπουν και ολίγον σε Βοναπάρτηδες), όπως ας πούμε τη λέξη “εγγυητής”. Εγγυητής της Δημοκρατίας είναι μόνον ένας, ο Λαός. Ουδείς άλλος δεν δικαιούται να επιφυλάσσει τον συγκεκριμένο ρόλο για πάρτη του.
Βασικά “κλειδιά” σε μια δημοσκόπηση: ποιος τη ζήτησε και ποιος την έκανε, αν έγινε με κάλπη ή όχι, το δείγμα και τα χαρακτηριστικά του αλλά και η γεωγραφική της κάλυψη.Θα πήξει το μάτι μας στις δημοσκοπήσεις μέχρι τις εκλογές. Και είναι πλέον τόσες πολλές οι εταιρίες (είτε παλιές, είτε ιδρυθείσες εσχάτως), που σίγουρα θα βλέπουμε μια-δυο κάθε μέρα σε εφημερίδες, τηλεοπτικά κανάλια και sites.
Εμείς, οι αναγνώστες-αποδέκτες όμως θα πρέπει να είμαστε και ολίγον υποψιασμένοι με αυτές, αφού είναι πολλά τα στοιχεία που θα πρέπει να πληρούν ώστε να πούμε πως έχουν διεξαχθεί σωστά, τόσο με βάση αυτά που ορίζονται από το νόμο όσο και από την επιστήμη της στατιστικής.
Αν κρίνουμε δε από τις – υποτίθεται σοβαρές – δημοσκοπήσεις που δημοσιοποιήθηκαν στην περιοχή κατά την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών, τότε βοήθειά μας!! Να μην ξεχνάμε και όσα συνέβησαν το Μάιο του 2014 (που έφτασαν μέχρι και σε έντυπα της Σαλονίκης) και ήταν για γέλια – η απόδειξη ήρθε μόλις 2 βδομάδες αργότερα.
Το grexit “ξαναπαίζει” από τις αρχές Δεκεμβρίου στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Και δυστυχώς “θα παίξει” και στην προεκλογική περίοδο, εντός και εκτός Ελλάδας…Αφού κατάφεραν και ξεφορτώθηκαν ό,τι ελληνικό “τοξικό” τραπεζικό προϊόν είχαν (από το οποίο επί μακρόν έβγαλαν πολύ χρήμα), αφού έβαλαν χέρι σε περιουσιακά στοιχεία του Έθνους (τα οποία ούτε φαντάζονταν, αλλά τα ονειρεύονταν όπως ο πεινασμένος το καρβέλι) και αφού έχωσαν με την ανοχή των δικών μας σε μια ατέρμονη διαδικασία την ελληνική οικονομία, τώρα που είναι ήσυχοι για τα δικά τους χρήματα το παίζουν άνετοι.
Η γνωστή αγέλη των λύκων – που οι δικοί μας την άφησαν από το 2010 και μετά να κάνει οτιδήποτε θέλει, απεμπολώντας και το παραμικρό πλεονέκτημα που είχαμε στη διάθεση μας – δηλώνει πλέον προετοιμασμένη να διαχειριστεί μια υποτιθέμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ σε περίπτωση που μια πιθανή κυβέρνηση ή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απορρίψει τις ευρωπαϊκές συμφωνίες.
Πονοκεφάλους προκαλούν σε μη άμεσα εμπλεκόμενους (υποψήφιους δηλαδή) οι εκλογές σε συνδυασμό με την υποστελέχωση σε συγκεκριμένες υπηρεσίες (όπως π.χ. η καθαριότητα), αφού πιθανόν λόγω των εκλογών να “φύγουν πίσω” προσλήψεις που θα έπρεπε να γίνουν ώστε να αντικατασταθούν συμβασιούχοι των οποίων οι συμβάσεις λήγουν σύντομα μέσα στο α΄δίμηνο του 2015 ή να φεύγουν πίσω προκηρύξεις για επιπλέον προσλήψεις προσωπικού.
(Φυσικά πάντοτε παίζει το ενδεχόμενο να μην γίνουν μόνο μια φορά εκλογές στις 25 Γενάρη αλλά να υπάρξουν απανωτές αναμετρήσεις – οπότε “καλό… καλοκαίρι!!!”)
Πόσα να αντέξει πια αυτός ο λαός;;; Πόσα;;; Πέντε χρόνια τώρα ακούει και βλέπει νούμερα. Με την κυριολεκτική και με τη μεταφορική έννοια του όρου.
Νούμερα που σχετίζονται με τα κάθε είδους μνημόνια, τα οποία είτε: 1) περιγράφουν το οικονομικό μέγεθος ενός εκάστου Μνημονίου 2) έχουν κυβερνήσει γενικά και/ή έχουν ψηφίσει και έχουν στηρίξει κάποιο Μνημόνιο.
Αν -όπως λένε οι μορφωμένοι- οι εκλογές του Γερνάρη του 15 θα αποτελέσουν το τέλος του κομματικού σκηνικού της μεταπολίτευσης, τότε είναι ίσως μια εξαιρετική ευκαιρία οι ψηφοφόροι να απαλλάξουν τη χώρα από τα δεύτερα νούμερα. Από αυτά που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Και να διαλέξουν είτε πραγματικά σοβαρούς πολιτικούς που μπορούν να μας πάνε στο μέλλον χωρίς παλαιοκομματικές αντιλήψεις και πρακτικές είτε νέους που όλο και κάποια καινούργια ιδέα περί πολιτικής θα έχουν.
Γιατί από νούμερα χόρτασε ο Έλληνας, τα ακούει από το πρωί μέχρι το βράδυ…
Λίγες μόνο ώρες πριν από την 3η προσπάθεια για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο (στην ψηφοφορία της Δευτέρας 29 Δεκεμβρίου απαιτούνται 180 βουλευτές) και όλα δείχνουν πως τελικά τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα ώστε να βρεθούν ακόμη 12 βουλευτές που θα επιλέξουν να ψηφίσουν τον υποψήφιο που θα προτείνει η Κυβέρνηση.
Φυσικά, και με τις εξελίξεις να τρέχουν σαν… τρελές, ούτε και οι 168 είναι σίγουροι γιατί ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς θα κάνει ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου αλλά και οι βουλευτές που είναι του “κλίματος Παπανδρέου” και είναι εντός της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.
Όπως και έχει όμως, οι όποιες αποφάσεις λάβει ο ίδιος ο Παπανδρέου θα είναι σημαντικές – είτε βρεθούν είτε όχι οι 12. Ειδικά στην περίπτωση που δεν βρεθούν και η χώρα πάει σε εκλογές με έναν νέο πολιτικό σχηματισμό τον οποίο οι περισσότεροι τοποθετούν στα δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ και στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ…
Τελικά, με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας τι γίνεται;; Όσο κι αν ψάξαμε χθες σε ιστοσελίδες μεγάλων εφημερίδων και καναλιών είτε δεν βρήκαμε τίποτε ενθαρρυντικό είτε δεν βρήκαμε καμιά απολύτως αναφορά. Μακάρι να ψάχναμε λάθος και να έγινε κάτι.
Όμως, αν δεν έγινε ΤΙΠΟΤΕ, τότε μην μας πουν οι πολιτικοί μας πως είναι απασχολημένοι με τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας! Αν δεν βγει ΠτΔ στις 29/12 η Βουλή κλείνει πριν την Πρωτοχρονιά. Χρόνος υπήρχε.
Αν η υφιστάμενη προστασία παύσει από την Πρωτοχρονιά του 2015 και μετά, με τόση ανεργία και φτώχια η χώρα θα γεμίσει και αστέγους. Τα ευαγή ιδρύματα που σώθηκαν με το δημόσιο χρήμα – με εκείνη την “πετυχημένη” επιχείρηση μετατροπής του ιδιωτικού χρέους σε δημόσιο – είναι στη γωνία και αναμένουν.
Αναμένουν να εκχωρήσουν τα “κόκκινα” δάνεια σε γύπες που είναι πρόθυμοι να τους αυξήσουν τη ρευστότητα αγοράζοντάς τα στο 20-30% της πραγματικής τους αξίας. Έτσι δεν γίνεται στις σύγχρονες οικονομίες ή κάνουμε λάθος;
Άντε να δούμε πότε επιτέλους θα τεθεί τέλος στα καραγκιοζλίκια και τα πράγματα θα αρχίσουν να επανέρχονται στην φυσιολογική τους κατάσταση.
Όχι στη λεγόμενη “προτέρα κατάσταση” – ούτε αυτή ήταν φυσιολογική. Διέθετε σε μεγάλο βαθμό μια σειρά από παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό χάλι.
Αλλαγή χρειάζεται, και μάλιστα εκ βάθρων. Οι συνθήκες είναι ώριμες, αφού στην ουσία έχουμε πιάσει πάτο. Ο κόσμος επίσης είναι έτοιμος, αναμένει την αλλαγή (δυστυχώς δεν το επιδιώκει με θέρμη, αλλά την αναμένει).
Η μόνη γκαντεμιά είναι ότι μας έχει λάχει πολιτικό προσωπικό άτολμο, που είναι χωρίς όραμα και συγκεκριμένο σχέδιο.
Ερωτευμένος δηλώνει ο Βλαδίμηρος – και μάλιστα δημοσίως. Μεγάλο βήμα για Ρώσο πολιτικό διεθνούς εμβέλειας.
Λογικό όμως να το κάνει! Γιατί το πόπολο πρέπει να έχει με κάτι να ασχοληθεί Χριστουγεννιάτικα, γιατί μετά την επίθεση των “αγορών” στο ρούβλι, την κάθετη πτώση της τιμής του πετρελαίου που του ρήμαξε τον προϋπολογισμό και τις ιστορίες με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς (που πάνε να κλείσουν και αυτοί το κουβανικό μέσα στις γιορτές) τα προβλήματα δεν είναι και λίγα…