Συχνά μας στέλνετε φωτογραφίες με παρκαρισμένα αυτοκίνητα επάνω σε πεζοδρόμια ή σε διαβάσεις, σε κεντρικά σημεία της Αλεξάνδρειας.
Παρακαρίσματα-στάσεις οχημάτων πάσης φύσης που είτε εμποδίζουν την κυκλοφορία (το γνωστό “δυο λεφτάκια ρε αδερφέ να αφήσω κάτι” και στο τέλος παθαίνει έμφραγμα όλη η Βετσοπούλου), είτε εμποδίζουν τη διέλευση των πεζών.
Η φωτογραφία είναι από σήμερα το πρωί…
Τον έναν χρόνο στην διοίκηση του Δήμου Αλεξάνδρειας κλείνουν σήμερα ο συνδυασμός «Ώρα Ευθύνης» και ο δήμαρχος Παναγιώτης Γκυρίνης.
Η σημερινή διοίκηση προήλθε από τις εκλογές του Μαΐου του 2014, όταν τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών – στις 26 Μαΐου – ο συνδυασμός έλαβε 56,18% και 15.641 ψηφοδέλτια.
Τον πρώτο καιρό, μέχρι και το τέλος του 2014, τα πράγματα, όσον αφορά τον τρόπο και τους διοικητικούς ρυθμούς, ήταν αναμενόμενα.
… ειδικά δε σε στιγμές που η χώρα βάλλεται από παντού και ταλανίζεται από ένα κάρο προβλήματα εντός και εκτός (πολιτικά, οικονομικά κλπ).
Είναι μεγάλη υπόθεση και δημιουργεί άλλη αίσθηση το να βλέπεις την Ελληνική σημαία να βρίσκεται ψηλά σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Μπράβο στους αθλητές μας, που δείχνουν μια άλλη Ελλάδα, όποια θέση και αν κατέλαβαν (ή θα καταλάβουν) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου.
Την ώρα που αυτή η ιστορία με τους παράνομους μετανάστες και τους πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή είναι στο φέρτε της (και την ώρα που το τεράστιο αυτό πρόβλημα έχει φύγει εν μέρει από τα φώτα της δημοσιότητας ελέω εκλογών), είναι φανερό ότι όχι μόνον η Ελλάδα αλλά ούτε η ίδια η ΕΕ έχει κάποιο συγκεκριμένο και βιώσιμο σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος και προώθησης αυτού του κόσμου σε άλλες χώρες.
Ο «διάδρομος» που έχει ανοίξει μέσω της Βαλκανικής – με την Ελλάδα να αποτελεί τον πρώτο σταθμό – δέχεται πλέον εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, που σε πολλές περιπτώσεις μένουν αποκλεισμένοι από τον τελικό τους προορισμό σε διάφορες χώρες και σύνορα.
Με δεδομένες τις εξελίξεις, γιατί μας έχει δημιουργηθεί η εντύπωση πως ο Θ. Θεοχαρόπουλος παίζει να μην είναι ο μοναδικός Ημαθιώτης αρχηγός κόμματος στις επερχόμενες εκλογές;;
Το ότι υπάρχει μια καμπάνια χωρίς προηγούμενο ώστε να μεταστραφεί η συνήθεια χρήσης ρευστού και άπαντες να χρησιμοποιούμε πλαστικό χρήμα, αυτό είναι δεδομένο.
Αρκεί να ανοίξει κάποιος ραδιόφωνο ή τηλεόραση και θα ακούσει (και θα δει) διαφημίσεις που δείχνουν επαγγελματίες να χάνουν πελάτες επειδή δεν έχουν pos, καταναλωτές που είναι κατευχαριστημένοι επειδή «καθαρίζουν» γρήγορα τις αγορές τους, καταστηματάρχες που τρέχουν πανικόβλητοι στις τράπεζες για να κάνουν αίτηση για να τοποθετήσουν στα μαγαζιά τους μηχανάκια pos κ.ο.κ.
Αυτό το οποίο λείπει δεν είναι ούτε τα… μηχανάκια, ούτε οι κάρτες (από αυτές δόξα τω Θεώ εκδόθηκαν εκατομμύρια όταν πρωτομπήκαν σε ισχύ τα capital controls). Αυτό που λείπει είναι…
Αυτή η πρόθεση του Αλέξη για ψήφο εμπιστοσύνης τους έχει κάνει άνω-κάτω όλους. Μα όλους! Όχι μόνο π.χ. τον Λαφαζάνη.
Στις διάφορες εκδηλώσεις που έγιναν λόγω δεκαπενταύγουστου στην Ημαθία επανεμφανίστηκαν νυν, πρώην, επίδοξοι κλπ που ευκαιρία βρήκαν – σε συνδυασμό και με τα όσα ακούγονται – να (ξανα)δώσουν το παρών και να δηλώσουν την παρουσία τους, δια ζώσης και εν τω μέσω του θέρους & του εκλογικού σώματος.
Ηδη κάποιοι έχουν αρχίσει να λαμβάνουν θέσεις…;;;
Τι είναι το «γάλα ημέρας»;; Μια ιδέα είναι, αφού για το γάλα η ημέρα αποκτά πολλές περισσότερες από τις… κλασσικές 24 ώρες.
Γιατί το γάλα ημέρας (εκτός από το.. κανονικό γάλα ημέρας, που ο άλλος αρμέγει το γελάδι και το πίνει εντός ολίγων ωρών) θα είναι και αυτό που το άρμεξαν σήμερα, το διατήρησαν επί 24 ώρες χωρίς να έχει υποστεί διαδικασία θέρμισης ή άλλη επεξεργασία προ της παστερίωσης και που στο τέλος η διάρκεια συντήρηση του δεν υπερβαίνει τις 2 ημέρες από την ημέρα παστερίωσης.
Αν δηλαδή το έχουμε «πιάσει» σωστά, αρμέγεις Τετάρτη, παστεριώνεις Πέμπτη και μέχρι το Σάββατο έχεις «γάλα ημέρας»;;; Έτσι θα πηγαίνει;;
Πολύ «κλάμα» για τη βουτιά που σημειώθηκε στο όχημα της μεγαλύτερης εθελούσιας ανακατανομής του πλούτου μεταπολεμικά στην Ελλάδα.
Πολλοί θυμήθηκαν το 87, λόγω του μεγέθους σε μια ημέρα. Αλλά σίγουρα όχι το 2000-2001, γιατί είναι ακόμη κοντά, είχε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια και είναι πραγματικά ασύμφορο να επανέλθει στη μνήμη…
Όπως διαβάζουμε στα «ΕΠΕΑ» του Θ. Ελευθεριάδη, στην Νάουσα βρίσκεται στο τελικό της στάδιο η προμήθεια υπόγειων κάδων απορριμμάτων, οι οποίοι θα έχουν την μορφή της δημοσιευθείσας από τον Θόδωρο φωτογραφίας – η ανάρτηση ΕΔΩ. Μια καλή κίνηση, που θα βοηθήσει αρκετά.
Για το Δήμο Αλεξάνδρειας ακόμη δεν ακούσαμε τίποτε παρόμοιο, ενώ οι υπόγειοι κάδοι απορριμμάτων θα ήταν μια πολύ καλή λύση, ειδικά δε μετά από την ανάπλαση που έγινε στο κέντρο του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αλεξάνδρειας και που κάθε άλλο παρά βοήθησε την κατάσταση (παρά τις αρχικές εκτιμήσεις).
Ειδικά δε όσον αφορά τα σκουπίδια αξίζει να αναφέρουμε κάτι για μια ακόμη φορά: μεταξύ των μεγάλων στοιχημάτων για τα επόμενα χρόνια στη χώρα είναι η αποκομιδή και κυρίως η διαχείριση των απορριμμάτων.
Μια δύσκολη βδομάδα ξεκίνησε για τη χώρα, τόσο σε επίπεδο οικονομικό (άνοιγμα τραπεζών, σταδιακή «επαναφορά» – όσο γίνεται, αφού θα πάρει πολλούς μήνες να… αποχαιρετίσουμε τον έλεγχο κεφαλαίων) όσο και σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο (αυτά τα δυο πάνε παρέα).
Σε οικονομικό, οι τράπεζες άνοιξαν με μια γκάμα λειτουργιών να επανέρχονται έστω και με περιορισμούς, ενώ γίνονται προσπάθειες αυτό που απέμεινε από την πενταετή λαίλαπα και ακόμη το ονομάζουν «αγορά» να επανέρθει το συντομότερο σε επίπεδα προ της τραπεζικής αργίας (τουλάχιστον).
Σε πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο τώρα αρχίζουν τα όργανα, αφού την εβδομάδα αυτή πρέπει να περάσουν από τη Βουλή πραγματικά σκληρά νομοσχέδια που σχετίζονται με το 3ο Μνημόνιο.
Η παραμονή στο ευρώ και τα δανεικά έχουν χρονικό ορίζοντα. Αν δεν μας έστειλαν αδιάβαστους χθες, θα το κάνουν αύριο, μεθαύριο… Προς τι λοιπόν ο ντόρος για σοβαρή προετοιμασία για εθνικό νόμισμα; Ας αντιληφθούμε πλέον πως είμαστε ΜΟΝΟΙ και πως τα «ντάνκε» στην κάθε Δωροθέα πρέπει να τελειώνουν κάποια στιγμή! Ας δούμε το πράγμα ψύχραιμα και με απλές κουβέντες: όσο η χώρα δεν έχει στα δικά της χέρια την κατάρτιση ενός προγράμματος το οποίο θα προστατεύει τον κόσμο αλλά και που θα τη βγάλει από τον υφεσιακό βούρκο στον οποίο βρίσκεται τα τελευταία 5-6 χρόνια, δεν πρόκειται να δούμε χαΐρι τον αιώνα τον άπαντα!
Πριν από λίγες ημέρες είχαμε βάλει δίπλα-δίπλα δυο φωτογραφίες των Παπανδρέου και Τσίπρα.
Αλλάζοντας τη φωτογραφία του νυν πρωθυπουργού και βάζοντας μια πιο “φρέσκια” δίπλα σε αυτή του Παπανδρέου (που επίσης είχε τραβηχθεί μετά από εκείνην την έξοδο από τη Σύνοδο Κορυφής που έκρινε την Κυβέρνησή του), όλοι βλέπουμε πως είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ οι ομοιότητες μεταξύ των δυο.
Τόσο στο βλέμμα όσο και στην έκφραση του προσώπου…
Προς τους πολιτικούς μας:
Καιρός ήταν να βρεθείτε στο ίδιο τραπέζι!
Κι σήμερα (που το 61% είναι 100%), με την έκθεση του ΔΝΤ περί μη βιώσιμου χρέους στο χέρι και με τον “κακό” Βαρουφάκη εκτός, κοιτάξτε να τα βρείτε και να πάτε Βρυξέλλες ως Ελλάδα και όχι όπως τις προηγούμενες ημέρες.
Γιατί αν αρχίσετε πάλι τα ίδια το 100% του λαού ΔΕΝ θα ξεχάσει την ευκαιρία που ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ σήμερα.
Η τακτική είναι γνωστή, δοκιμασμένη εδώ και χρόνια και έχει πολλάκις καταδικάσει οποιαδήποτε κίνηση μπορεί να γίνει στη χώρα: καπέλωμα των πάντων!
Από τα κόμματα, από αποτυχημένους που ο λαός τους γύρισε την πλάτη, από άλλους που ψάχνουν εναγωνίως έναν ρόλο, από περίεργους που θέλουν να εξαργυρώσουν μια συμμετοχή με μια θεσούλα την επόμενη ημέρα.
Μια από τα ίδια δηλαδή. Γιατί εκεί που το έχουν φέρει το θέμα, αυτοί όλοι θεωρούν πως όποιος θα ψηφίσει «ναι» είναι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή ΠΟΤΑΜΙ (για να μείνουμε στα εντός Βουλής κόμματα) ή όποιος ψηφίσει «όχι» είναι ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ή ΧΑ.
Μια ζωή τυφλοί και κουφοί στα κελεύσματα της κοινωνίας. Μια ζωή τα δείχνουν και τα μεταφράζουν όπως θέλουν (ας είναι καλά και τα φιλικά προς κάθε σχηματισμό ΜΜΕ).