Φίλε Χρήστο (και όλοι εσείς που διαβάζετε το blog), θα το πω και μέσα από το blog: εσύ είσαι λάθος και όσοι ασχολούνται με το συνδικαλισμό που ξέρει μόνο να “λαϊκίζει”. Σε μέρα καύσωνα – όποια και να είναι η δικαιολογία, όπως οι 250 απολύσεις από τηλεφώνου (!) που έγιναν στην Αττικό Μετρό – ΔΕΝ ταλαιπωρούμε τον κόσμο που πηγαίνει σε μια κακοπληρωμένη δουλειά με σκοπό να βγάλει τον επιούσιο. ΔΕΝ του φέρουμε εμπόδια για να πάει στη δουλειά του.
Γιατί τα χάλια μας τα βλέπεις, όπως τα βλέπουμε όλοι μας. Οι εργαζόμενοι δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση, πάμε σε μια αλλαγή των εργασιακών δικαιωμάτων των Ελλήνων. Και εμείς τι κάνουμε; Αντί να κάνουμε ένα κοινό μέτωπο κατά των αληταράδων κερδοσκόπων – “σωτήρων” των διεθνών οικονομιών που μας κάθισαν στο σβέρκο, αντί να τους σβερκώσουμε εμείς και να τους πετάξουμε στο Αιγαίο (αυτούς και τα κ@#$δάνειά που μας έδωσαν με όρο την υποθήκευση της χώρας μας), καθόμαστε και τους παρακολουθούμε να έρχονται στας Αθήνας και να ενεργούν ως κυβερνήτες σε προτεκτοράτο.
Αντί να υπάρξει ένα κοινό μέτωπο, εμείς καθόμαστε και παρακολουθούμε να υποθηκεύεται το μέλλον (εργασιακό και μη) των παιδιών μας. Και σε μια προσπάθεια να περιχαρακώσουμε τα πάντα – και κυρίως τα συνδικαλιστικά/κομματικά “μαγαζάκια” μας – πάλι θα κάνουμε τα ίδια λάθη: πάλι θα χωριστούμε σε ΜΕΝ και ΔΕΝ (ενώ όπως φαίνεται οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στο “ΔΕΝ έχουμε μέλλον”), λες και άλλη είναι η τσέπη και το μέλλον του κουκουέ, άλλη του νεοδημοκράτη, άλλη του πασοκτσή και άλλη του ανένταχτου Έλληνα πολίτη!
