Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Κάποια στιγμή – όσο πιο σύντομα, τόσο το καλύτερο – θα πρέπει να ανοίξει στην Ελλάδα μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με το πόσο συμφέρει η παραμονή της χώρας στο ευρώ ή όχι αλλά και με τον τρόπο που θα βγούμε όσο πιο ομαλά γίνεται από αυτό.
Ίσως να είναι αργά και η ευκαιρία (όπως και ο χρόνος) να έχει παρέλθει. Γιατί η κουβέντα για το θέμα θα έπρεπε να έχει ανοίξει πολύ καιρό πριν, κάπου εκεί κοντά στις αρχές του 2010.

Η παγκόσμια «κρίση» (που στην ουσία της δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια κρίση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που διαχειρίζονταν ασύλληπτα ποσά με ίδιον όφελος και ευθύνες και που τελικά τη φόρτωσαν εντέχνως στα κράτη) μετρούσε ήδη ενάμιση χρόνο. Το πώς τα ιδιωτικά χρέη και αστοχίες μετατράπηκαν σε κρατικά στην Ελλάδα είναι γνωστό, αλλά δυστυχώς ακόμη δεν έχει απασχολήσει κανέναν αυτή η μετατροπή, ώστε να καταλογιστούν οι κάθε είδους ευθύνες.

Μεγάλη ανακατωσούρα στη ΝΔ, εξαιτίας των εσωκομματικών εκλογών.
Ο τέταρτος της παρέας έχει ήδη ταχθεί υπέρ υποψηφίου. Ο τρίτος λειτουργεί ως Πυθία και με χρησμούς στέλνει μηνύματα αριστερά και δεξιά, έχοντας εμφανώς κατά νου και το μέλλον. Άλλωστε δεν τον έχουν πάρει και τα χρόνια και αν το χειριστεί σωστά έχει καλές προοπτικές…
Οι άλλοι δυο, αυτοί που θα αναμετρηθούν την Κυριακή, προσπαθούν να ερμηνεύσουν όπως τους συμφέρει τη δήλωση του τρίτου, ώστε να τσιμπήσουν κανά ψηφαλάκι. Οι “κύκλοι” τους λένε πως η δήλωση αποτελεί και στήριξη στον έναν ή στον άλλον.
Επί της ουσίας, γιατί απλά είναι τα γράμματα:

Εξαιρετικά τα φιλετάκια, ότι κι αν είναι: αρνίσια, χοιρινά, βόεια, σολωμού. Εύγευστα όσο δεν πάει άλλο. Ειδικά αν τα πάρεις και για πενταροδεκάρες, τότε η γεύση τους είναι θεϊκή. Πάρτι στον ουρανίσκο γίνεται!

Κάτι θα ξέρουν όσοι αγοράζουν φιλετάκια, ειδικά μέσα στις γιορτές – όταν ουδείς δεν ασχολείται με τις αγοραπωλησίες που γίνονται με σκοπό τη… “σωτηρία” του δημόσιου ταμείου.

Και ακόμη είμαστε στην αρχή. Σε λίγο θα βγουν στη βιτρίνα προς πώληση και όσα από τα ασημικά ξέμειναν…

του Χ. Μόχλα (ΧΡΟΝΙΚΑ)

Πόσο τυχαία μπορεί να είναι η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στο 2021 και στην πενταετία που «χρειάζεται» για να βγει η χώρα από τη δίνη στην οποία βρίσκεται (πλέον και με ευθύνη της δικής του Κυβέρνησης, αφού το 2015 δεν είναι και τόσο μακριά ώστε να το ξεχάσουμε…) ;;;

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε στο μήνυμά του το 2016 ως “έτος της ανάκαμψης και της ανασυγκρότησης”, θα πρέπει όμως να σταθούμε σε δυο σημαντικά σημεία του μηνύματος:

α) στο ότι στην αμέσως επόμενη σειρά κάνει αναφορά σε “τέλος της επιτροπείας και την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας”, άρα έχουμε μια ακόμη επίσημη παραδοχή πως η χώρα τελεί υπό επιτροπεία και η εθνική της κυριαρχία έχει τεθεί προ πολλού εν αμφιβόλω

Για μια ακόμη φορά τις τελευταίες ημέρες στήνεται ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με το λογισμικό που παρελήφθη ώστε να ανοιχθεί η λίστα Λανγκάρντ – που πλέον έχει το κανονικό της όνομα, «λίστα Φαλτσιανί». Όπως αναφέρεται, η λίστα περιέχει πάνω από μισό εκατομμύριο τραπεζικές κινήσεις φυσικών και νομικών προσώπων.

Καθαρά επικοινωνιακό παιχνίδι. Τίποτε περισσότερο, ίσα για να έχουν οι… ιθαγενείς να ασχολούνται με κάτι στις συζητήσεις στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, όταν η συζήτηση δεν περιστρέφεται γύρω από την παρατεταμένη κρίση και ύφεση.

Εύστοχο ερώτημα που τέθηκε νωρίτερα σήμερα:

αν μέχρι το 2010 το 75% των νόμων που ψηφίζονταν στη χώρα ήταν «ξένης προέλευσης και έμπνευσης» (δηλαδή νομοθεσία που στην ουσία δεν ήταν τίποτε άλλο παρά εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας στα της ευρωπαϊκής), από το 2010 και έπειτα, μετά από 3 μνημόνια και με την Επιτροπεία να έχει αλλάξει 3-4 φορές όνομα (τρόικα, θεσμοί, κουαρτέτο κ.ο.κ.) και μετά από ατέλειωτα πήγαινε-έλα νομοσχεδίων ή απλά σκέψεων για νομοσχέδια, ποιο πιστεύουμε πως είναι το ποσοστό των νόμων που περνάνε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι καθαρά ελληνικής έμπνευσης και μπορούν κατατεθούν/περάσουν χωρίς προηγουμένως να τυγχάνουν της έγκρισης της Επιτροπείας….;;;

Τι κι αν έχει γίνει αναβάθμιση των υφιστάμενων  στρατιωτικών εγκαταστάσεων (η οποία συνεχίζεται) και μεταφορά σχολής χειριστών; Τι κι αν το θέμα της επέκτασης του διαδρόμου του αεροδρομίου στη Θεσσαλονίκη θα περπατήσει (έστω και μέσα από το «αξιοποιημένο» αεροδρόμιο);

Κι όμως, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που εξακολουθούν να μιλάνε για αεροδρόμιο στο Παλαιοχώρι που θα «ενισχύσει τον παραγωγικό ιστό και θα συμβάλει στην ανάπτυξη του τουρισμού» κλπ κλπ κλπ.
Πρόκειται για το γνωστό ανέκδοτο με το οποίο έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές της περιοχής. Και φυσικά αφού δεν έγινε κάτι τόσες δεκαετίες, σιγά μη γίνει τώρα – εκτός κι αν το στήσουν και αυτό με προοπτική παραχώρησης προς αξιοποίηση…

Πάντως, αν το δει λογικά κάποιος, σιγά μην επιτρέψουν οι άλλοι (καταλαβαίνουμε όλοι ποιοι…) να γίνει άλλο μαγαζί δίπλα στο άρτι παραχωρηθέν σε αυτούς μαγαζί.

Βρήκαν «λάθη και παραλείψεις»!!! Σώωωωπα…
Βουλωμένο γράμμα διαβάζουν οι τύποι, και εκεί στο ΔΝΤ αλλά και εδώ στην Ελλάδα (ειδικά δε τα μηντιακά τους παπαγαλάκια).

Έχουμε 2 ειδών ηλιθίους: τους εντός και τους εκτός.
Οι εκτός κοιτάνε τη δουλειά τους, άρα δεν μπορείς να του πεις και τόσο ηλίθιους. Μάλλον είναι έξυπνοι.
Οι εντός πάλι αποδεικνύονται καθημερινά τα τελευταία 5 χρόνια «χρήσιμοι ηλίθιοι», αφού όχι μόνο χορεύουν στο ρυθμό των πρώτων αλλά τους κάνουν και τεμενάδες.

Ποιο αυτοκίνητο μπορεί να τρέξει με 970 χιλιόμετρα ανά ώρα;

Μα φυσικά ένα κρατικό αυτοκίνητο στην Ελλάδα, που διήνυσε 647 χιλιόμετρα σε 40 λεπτά!

Αυτό προκύπτει από ερώτηση που έκαναν στο Κοινοβούλιο βουλευτές της αντιπολίτευσης. Αυτό και πολλά ακόμη, όπως π.χ. το ότι υπάρχουν κρατικές-νεκροφόρες (αφού βρέθηκαν κρατικά αυτοκίνητα να μεταφέρουν μακαρίτες), ότι κάποιος πέρασε 129 φορές από διόδια και ξέχασε να υπογράψει την προβλεπόμενη υπεύθυνη δήλωση κ.ο.κ.

Κι όμως, γίνονται (ακόμη) τέτοια, σε μια οικονομία που είναι σε ύφεση και σε στάδιο να πάει και να συναντήσει τον Δημιουργό των πάντων. Κάποτε αγόραζαν θωρακισμένες λιμουζίνες που κόστιζαν εξαψήφια ποσά που ξεκινούσαν από 7. Εσχάτως βγαίνουν κι άλλα.

Καλά λένε: πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.