Κατηγορία: στήλες

Ένων, -ούσα, -όν

[εν-όντος|-όντες (ούδετ. -όντα), -όντων (θηλ. -ουσών)] αυτός που υπάρχει (κάπου), που είναι διαθέσιμος σε δεδομένη στιγμή
κυρίως στη φράση εκ των ενόντων (ἐκ των ἐνόντων, Δημοσθ. “Περί στεφάνου – 256,9) από τα υπάρχοντα/από τους υπάρχοντες προς το παρόν, από όσα/όσους είναι διαθέσιμα/διαθέσιμοι: δεν έχουμε τη δυνατότητα να προσλάβουμε άλλους υπαλλήλους, η δουλειά θα βγει ~

[Ετυμ.: μτχ ενεστωτ. του αρχαίου ἔνειμι “βρίσκομαι εντός – είμαι παρών, διαθέσιμος” < ἐν – εἰμί “είμαι”].

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 619

Εύβουλος, -η, -ο

(αρχαιοπρ.) αυτός που έχει την ικανότητα να σκέπτεται ορθά και με σύνεση

ΣΥΝ.: συνετός, φρόνιμος, σώφρων, νουνεχής. ΑΝΤ.: ασύνετος, άφρων, άκριτος, απερίσκεπτος, – ευβούλως επίρρ. (μτγν.), ευβουλία (η) [αρχ.]

ΕΤΥΜΟΛ.: αρχ. <εὐ + -βουλος < βουλή “σκέψη, απόφαση”

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 685

Πέπρωται
ρ. αμτβ. απρόσ. (παρακ. επέπρωτο) (αρχαιοπρ.)
Έχει καθοριστεί από τη μοίρα, πρόκειται να συμβεί χωρίς τίποτε να μπορεί να το σταματήσει.
Επέπρωτο να το ζήσουμε και αυτό ΣΥΝ.: είναι γραμμένο
[ΕΤΥΜ.: αρχ. βλ.λ. πεπρωμένο]

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 1374

Διαπρύσιος, -α, -ο (λογ.)
Διαπρύσιος κήρυκας=> πρόσωπο που διακηρύσσει κάτι με ιδιαίτερη θέρμη, με ένταση και παλμό: έγινε ~ της αδελφοσύνης των λαών.

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 491

κενόσπουδος, -η, -ο (μτγν), (λογ.)

Αυτός που ασχολείται ή σχετίζεται με πράγματα άνευ ουσίας: ~ δραστηριότητες, που μόνο φθορά μας προκαλούν
ΣΥΝ. Κενόδοξος, ματαιόδοξος

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 879