Αυτή την εβδομάδα σε έχουμε πακέτα “δύο σ’ ένα”: μια από τις καλύτερες φωνές της ιταλικής μουσικής σκηνής των τελευταίων ετών κι ένα τραγούδι που ακούγεται μόνο δυνατά!!!
Κατηγορία: στήλες
Το τραγούδι αυτής της εβδομάδας δεν μπήκε τυχαία, αλλά λόγω της δυσάρεστης ανακοίνωσης ότι η ερμηνεύτριά του, η Irene Cara, άφησε τον κόσμο τούτο.
Το πλήρες όνομά της ήταν Irene Cara Escalera και είχε γεννηθεί το 1959 στο Μπρόνξ της Νέας Υόρκης. Οι δυο μεγαλύτερες επιτυχίες της ήταν αυτό το τραγούδι (Fame) καθώς και το Flashdance (που ήταν το βασικό μουσικό θέμα της ομώνυμης ταινίας).
Αυτή την εβδομάδα έχουμε τον Γιάννη Πάριο. Έτσι απλά, τίποτε περισσότερο…
Καλή ακρόαση!
Πολλοί λένε πως ίσως και να ‘ναι το καλύτερο τους τραγούδι – άγνωστο, αφού έχουν κάνει δεκάδες Νο1 και όποτε μιλάς για συγκροτήματα αυτού του μεγέθους όλα είναι σχετικά…
Σήμερα θα πάμε αρκετά χρόνια πίσω.
Η συγκεκριμένη μπάντα μπορεί να μην έκανε πολλά (σε πωλήσεις) στις ΗΠΑ, από όπου προέρχονταν τα μέλη της, στην Ευρώπη όμως τα πήγε πολύ καλά.
Σήμερα είμαστε με νοσταλγική διάθεση. Συνδυάζοντας όμως το παλιό με το νέο.
Δεν θα σας πούμε λεπτομέρειες, όπως κάθε φορά. Απλά πατήστε το play…
Είναι μερικά τραγούδια τα οποία αν και σχετικά πρόσφατα είναι πλέον κλασσικά. Τώρα, κάποιος θα ρωτήσει: “μα είναι ένα τραγούδι 21 ετών πρόσφατο;”
Πρόσφατο όχι! Αλλά σε σχέση με κάποια των δεκαετιών του 1970 ή του 1990, “ναι, είναι σχετικά πρόσφατο!”. Και θεωρείται κλασσικό.
Το 1987 κυκλοφορεί τον 6ο προσωπικό δίσκο του που έχει τον τίτλο “Ερωτόλογα”.
Στη δεύτερη πλευρά του δίσκου το πρώτο τραγούδι κάνει πραγματικά θραύση. Καψουροτράγουδο σε ρυθμό ροκ-ποπ. Που ακούγεται ακόμη και σήμερα, 35 χρόνια αργότερα.
“Στου Όθωνα τα χρόνια”. Από τον δίσκο του Σταμάτη Κόκοτα “Ένα μεσημέρι” (1966), σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους του Νίκου Γκάτσου.
Καλή ακρόαση
Το τραγούδι αυτής της εβδομάδας μας έρχεται από το 1988 κι από το άλμπουμ “Reg Strikes Back” του Elton John.
Τότε θεωρήθηκε ότι ήταν προσωπική απάντηση του Βρετανού τραγουδοποιού και ερμηνευτή σε πολλά που ακούγονταν, εξ’ αυτού και το όνομα του άλμπουμ “Reg Strikes Back” (Ο Reg αντεπιτίθεται) – Reginald είναι το πραγματικό όνομα του Elton John.
Στοίχοι: Κώστας Βάρναλης. Μουσική: Λουκάς Θάνου
Επική ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης
Καλή (και με ανοιχτά τα μάτια και τα μυαλά) ακρόαση!!!
Το τραγούδι αυτής της εβδομάδας μπορεί να μας έρχεται από τη δεκαετία του 1970, όμως είναι σίγουρο ότι οι περισσότεροι από εσάς το έχετε ακούσει έστω μια φορά – άλλωστε για αυτό “φταίνε” και τα πειρατικά ραδιόφωνα της δεκαετίας του 1980 που στη χώρα μας ήταν πάρα πολλά (το ίδιο και στην περιοχή μας).
Με ένα τραγούδι των Μίμης Πλέσσα και Δημήτρη Χριστοδούλου συνεχίζουμε αυτή την εβδομάδα.
Με ένα από τα πρώτα τραγούδια του ανεπανάληπτου Αντώνη Καλογιάννη και της Πετρή Σαλπέα. Καλή ακρόαση:
Ότι και να πεις είναι λίγο.
Οπότε περάστε κατευθείαν στο… ψητό: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Κρύβομαι στο αντίο.
Καλή ακρόαση
Από τον δίσκο “Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά Γιάννη Σπανό” (του 1977) που περιείχε 12 διαμάντια του ελληνικού τραγουδιού επιλέξαμε ένα.
“Σ’ ένα εξπρές”, σε στίχους Κυριάκου Ντούμου.
Με χαλαρή στο ρυθμό της μουσικής και αυτή την εβδομάδα.
Το συγκεκριμένο τραγούδι το έχουν ερμηνεύσει πάρα πολλοί. Αυτό που θα ακούσετε όμως είναι σίγουρα η καλύτερη επανέκδοσή του.
Αυτή την εβδομάδα θα “πεταχτούμε” λίγο μέχρι παραδίπλα, στην Ιταλία.
Και θα συναντήσουμε έναν από τους πιο γνωστούς τραγουδοποιούς και ερμηνευτές της, τον Ναπολετάνο Gigi D’ Alessio.
Αυτή τη βδομάδα.. Καλοκαιρινό. Άλλωστε, “του φραπέ το καλαμάκι και το 4ο παγάκι είναι καλοκαιρίνο!”
Με τους Χατζηφραγκέτα, ένα ντουέτο απ’ την Αθήνα (Βαγγέλης Χατζηγιάννης και Πάνος Φραγκιαδιάκης) που πραγματικά τα σπάει στο νεανικό κοινό.
Οι στίχοι και η μουσική είναι το Γιάννη Πάριου (έχει γράψει εκατοντάδες τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες, οπότε δεν είναι καθόλου περίεργο).
Το συγκεκριμένο τραγούδι συμπεριλαμβάνονταν στο άλμπουμ “Δικαίωμα” του 1988 – και σε αυτό το άλμπουμ θα βρούμε επίσης τραγούδια γραμμένα από τον Κραουνάκη αλλά και από τη Δήμητρα Γαλάνη, τη Χαρούλα Αλεξίου ή τη Νένα Βενετσάνου.
Μια ακόμη βουτιά στο παρελθόν, στο … ελαφρώς μακρινό.
Αυτή την εβδομάδα πάμε πίσω στο 1983 και στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ. Εκεί υποτίθεται πως εκτυλίσσεται η ιστορία της ταινίας την οποία έντυσε μουσικά (και) αυτό το κομμάτι.