Είναι γεγονός πως όποιος ανέχεται τις αυθαιρεσίες, όποιος υποχωρεί, όποιος παραιτείται και επανέρχεται, δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν, που είναι βέβαιο πως θα υπομένει νέες και χειρότερες καταστροφές.
Είναι επίσης γεγονός πως η δημοκρατία δεν είναι μόνο εκλογές. Είναι θεσμοί και δικαιώματα. Είναι και μια στάση ίσου σεβασμού απέναντι σε όλους, ανεξάρτητα από την κοινωνική ή οικονομική τους κατάσταση, αφού ο πλούτος μιας δημοκρατίας είναι ο διάλογος και η δημιουργική αντιπαράθεση.
Μια τέτοια δημιουργική ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και αντιθέσεων είναι προφανές πως κορυφώνεται στις προεκλογικές περιόδους και ιδιαίτερα στην τωρινή, αφού ο πολίτης είναι αδικημένος, τσαλακωμένος, απελπισμένος και στριμωγμένος και άρα δύσκολα κρατάει την ανοχή του και την αντοχή του.