Πριν διαβάσετε, αφιερώστε 3-4 λεπτά ΕΔΩ.
Μετά συνεχίστε την ανάγνωση της ανάρτησης!
Αν εξαιρέσουμε το οικονομικό πρόβλημα και την “κρίση”*, πλέον το πρόβλημα της Ευρώπης είναι η επόμενη ημέρα.
Τι θα γίνει δηλαδή την επόμενη ημέρα με την “ηγετική ομάδα” που θα πρέπει να αναλάβει τα ηνία σε κάθε χώρα ξεχωριστά, μετά την αποπομπή/εκλογική ήττα/φυγή κλπ κλπ αυτών που οδήγησαν τους λαούς και τις χώρες τους στην ομηρία και στο ξεπούλημα (οι τρόποι αποχώρησης πιθανολογείται πως θα διαφέρουν από χώρα σε χώρα).
Οι πιο θερμοκέφαλοι υποδεικνύουν…
τις ένοπλες δυνάμεις κάθε χώρας. Άλλωστε, από πάντα ο στρατός σε κάθε χώρα, σε κάθε εποχή, φάνταζε ως ο εγγυητής της σταθερότητας και ως ο εκφραστής του νόμιμου, του ηθικού και του καλώς εννοούμενου εθνικισμού. Ποιος όμως θέλει έναν εγκατεστημένο με το στανιό άνθρωπο ή μια ομάδα ανθρώπων – όσο αγαθές και αν είναι οι προθέσεις τους – πάνω από το κεφάλι του;
Από την άλλη υπάρχουν και θέλουν να αναλάβουν οι επιχειρηματίες. Αυτοί που σήμερα πλασσάρονται ως η “καθαρή” δύναμη στην οικονομία, με οικονομική επιφάνεια που τους “απαλλάσσει” από το στίγμα της μίζας, αν έρθουν στα πράγματα. Ποιος όμως από αυτούς (πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, που μετρώνται στα δάχτυλά του ενός και μόνο χεριού) δεν έχει συνδιαλλαγεί και δεν έχει σχέση διαπλοκής με το σάπιο πολιτικό σύστημα που θα πρέπει σταδιακά να μας αδειάσει τη γωνία; Γιατί διαπλοκή δε σημαίνει μόνο “τα παίρνω χοντρά” ή “τα χώνω χοντρά”. Διαπλοκή μπορεί να είναι ακόμη και ένα ρουσφετάκι ή μια χαριστική πρόσληψη στην ιδιωτική επιχείρηση του επίδοξου σωτήρα μας. Σε κάτι θα αποσκοπούν οι συναλλασσόμενοι!
Επίσης έχουμε τους “μετανοημένους”. Αυτούς δηλαδή που είτε είναι μέλη του σημερινού πολιτικού προσωπικού των ευρωπαϊκών χωρών, είτε μέλη-προσωπικό της ΕΕ. Όλοι αυτοί υπηρέτησαν τα συμφέροντα του υπάρχοντος πολιτικοοικονομικού συστήματος με συνέπεια, πάθος και μεθοδικότητα. Και όταν είδαν την κατακραυγή των λαών ή όταν το ίδιο το σύστημα που πιστά υπηρέτησαν τους πετάει έξω από τη μοιρασιά της πίτας, αποφάσισαν να …αντισταθούν.
Τέλος, έχουμε το πολιτικό προσωπικό που σήμερα είναι εντεταγμένο στο σύστημα. Και δυστυχώς το μόνο που κάνει είναι άσκοπη και ανέξοδη κριτική με μόνο στόχο να τσιμπήσει καμιά ψήφο παραπάνω και να ενισχύσει τα ποσοστά του, ώστε να μπορέσει στην πορεία να συνδιαλλαγεί εκ νέου από ισχυρότερη θέση. Είτε πρόκειται περί “αριστεράς” είτε περί “δεξιάς” αντίληψης των πραγμάτων, αυτή η ομάδα απλά διαπιστώνει και δεν προτείνει τίποτε (ή αν προτείνει, είναι ακραίο και μη εφαρμόσιμο στην πραγματική οικονομία και κοινωνία). Και ό,τι προτείνουν οι εκφράζοντες τις θέσεις αυτές είναι πάντα προς όφελός τους, τουλάχιστον αυτό μας δείχνει η Ιστορία.
Για τους λόγους αυτούς υφίσταται ο προβληματισμός όλων μας για την επόμενη ημέρα. Ουδείς αναμάρτητος, αλλά εδώ μιλάμε για εξόφθαλμα πράγμα και επιδιώξεις.
Μιλάμε για καταστάσεις που ούτε δημοκρατικές θα είναι, ούτε το επιθυμητό αποτέλεσμα θα φέρουν – ή αν το φέρουν το τίμημα θα είναι εξαιρετικά βαρύ για την Ευρώπη, τη δημοκρατία και τους λαούς της.
Για τους λόγους αυτούς όλοι αναρωτιόμαστε τι θα γίνει αν τελικά φύγουν (ή εκδιωχθούν) οι …”βάρβαροι”.
“Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις” όπως αναφέρει και ο Καβάφης στο ποίημα που διαβάσετε πριν να ξεκινήσετε την ανάγνωση της ανάρτησης.
Μιλάμε για καταστάσεις που ούτε δημοκρατικές θα είναι, ούτε το επιθυμητό αποτέλεσμα θα φέρουν – ή αν το φέρουν το τίμημα θα είναι εξαιρετικά βαρύ για την Ευρώπη, τη δημοκρατία και τους λαούς της.
Για τους λόγους αυτούς όλοι αναρωτιόμαστε τι θα γίνει αν τελικά φύγουν (ή εκδιωχθούν) οι …”βάρβαροι”.
“Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις” όπως αναφέρει και ο Καβάφης στο ποίημα που διαβάσετε πριν να ξεκινήσετε την ανάγνωση της ανάρτησης.
*Η “κρίση” θα είναι πάντοτε μέσα σε εισαγωγικά, γιατί περί τέτοιας πρόκειται – δεν είναι τυχαίες οι συνεχείς και με τη μορφή ντόμινο υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας ευρωπαϊκών χωρών από τους οίκους ανοχής και ενοχής!