Κατηγορίες
Οικονομία τουρισμός

Τουρισμός 2020: πλήγμα ο μειωμένος αριθμός τουριστών και η απώλεια όσων άφηναν πολλά

Για τη “βαριά βιομηχανία” της χώρας μας, για τον τουρισμό, ακούμε συνεχώς τις τελευταίες ημέρες.

Και για τις δύσκολες μέρες που έρχονται.

Το πρόβλημα έχει να κάνει με τις απώλειες που θα υπάρξουν

  • από τον εσωτερικό τουρισμό (που μέχρι ένα σημείο μπορεί να στηρίξει τον τουριστικό κλάδο, αλλά τα πράγματα δεν πάνε καλά για πολλούς εργαζομένους, οπότε κάποιοι μπορεί να μην κάνουν διακοπές ή να κάνουν αλλά ξοδεύοντας λιγότερο χρήμα)
  • και από αυτόν που μας έρχεται από το εξωτερικό (όπου έχουμε το πρόβλημα της μεταφοράς τους – γιατί οι περισσότεροι έφταναν με αεροπλάνα κατευθείαν από τις χώρες τους – αλλά και το πρόβλημα της αξιολόγησης του τρόπου αντιμετώπισης του κορωνοϊού σε κάθε χώρα ξεχωριστά).

Μια μεγάλη αλήθεια που συνήθως δεν τη λέμε είναι ότι μέχρι το 2019 σε πολλές περιπτώσεις οι Έλληνες χρυσοπλήρωναν πράγματα για τα οποία οι ξένοι πλήρωναν μέχρι και 40 ή 50% λιγότερο.

Όποτε μιλάνε για το θέμα τα κανάλια και τα μεγάλα διαδικτυακά ΜΜΕ μας έχουν φλομώσει με ανούσιες πληροφορίες που τις επαναλαμβάνουν όλο το 24ώρο. Ασχολούνται αποκλειστικά σχεδόν με τα ποσοτικά και όχι τα “ποιοτικά” χαρακτηριστικά.

Σίγουρα το αριθμός των τουριστών θα είναι μικρότερος. Τον υπολογίζουν στο 1/4 όσων ήρθαν το 2019. Η “καλή” εκτίμηση αναφέρει ότι από τα 31 εκατομμύρια ξένους επισκέπτες το 2019 θα “πέσουμε” στα 8 εκατομμύρια το 2020.

Το θέμα όμως δεν είναι μόνο ποσοτικό. Είναι και το ποιες χώρες μένουν απ’ έξω. Τι θα γίνει με αυτούς που παραδοσιακά αφήνουν χρήμα (αυτό είναι το… “ποιοτικόν” της υπόθεσης);; Αμερικάνοι, Βρετανοί, Κινέζοι, Ρώσοι, Ιταλοί…

Αν μείνουν απ’ έξω αυτοί που άφηναν πολλά – π.χ. οι Αμερικάνοι ήταν 2 εκατομμύρια και άφησαν περίπου 2 δις ευρώ το 2019, τότε ο συνδυασμός του μειωμένου αριθμού τουριστών από το εξωτερικό με τα πιο λίγα χρήματα που παραδοσιακά αφήνουν αυτοί που αναμένεται να έρθουν το 2020 θα έχει ακόμη πιο δραματικά αποτελέσματα στις επιχειρήσεις και στην Εθνική Οικονομία.

Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο τουρισμός από μόνος του είναι το 20% του ΑΕΠ της Ελλάδας (τουλάχιστον), το οποίο όμως γίνεται 40% και βάλε αν υπολογίσουμε και όλα τα άλλα επαγγέλματα που συνδυάζονται με αυτόν (από οδηγούς τουριστικών λεωφορείων μέχρι φουρνάρηδες και ανθρώπους που δουλεύουν σε εταιρίες που πλένουν κλινοσκεπάσματα ή που πουλάνε φρούτα που μπορεί να παράγονται στην Ημαθία)…