Όσο περνάνε οι μέρες τόσο θα βγαίνουν πράγματα για τα έργα και τις ημέρες όσων βρίσκονταν στα πράγματα της Ελλάδας και της Ευρώπης την περίοδο από το 2010 και μέχρι τα πρώτα Μνημόνια.
Ήρθε και η δήλωση του Στρος-Καν (ο οποίος είδε την πόρτα της εξόδου με εκείνη την περίεργη ιστορία με την καμαριέρα στη Νέα Υόρκη), για … “προπατορικό αμάρτημα” για την Ευρώπη, που επιτάχυνε την κρίση και είχε ως συνέπεια «την επιβολή μιας ανυπόφορης» πολιτικής στην Ελλάδα» και έδεσε το γλυκό.
Όσο για τη στάση του Σαρκοζί, η ιστορία και τα λεγόμενα όλων τελικά δείχνουν πως δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να προστατέψει τη χώρα του, αφού συμφώνησε τελικά με τη Μέρκελ για τον τρόπο αντιμετώπισης επιβολής αυτόματων κυρώσεων στα κράτη που δεν ελέγχουν το έλλειμμά τους, πράγμα που αφορούσε άμεσα τη Γαλλία.
Αυτή ήταν και η βασική συναλλαγή με τη Δωροθέα, μπροστά στις απαιτήσεις της οποίας υποχώρησε. Έτσι σώθηκαν και οι γαλλικές τράπεζες, οι οποίες είχαν ουκ ολίγες σχέσεις με τα ελληνικά ομόλογα που τότε ήταν στην πιάτσα.
Ο Στρος-Καν έδωσε και ένα παράδειγμα, για το τι θα έκανε κάποιος που έχει μια χρεωμένη επιχείρηση που θέλει να τη σώσει: “Διαπραγματευόσαστε κατ’ αρχάς με τους δανειστές σας, όσο μπορείτε τα παλιά χρέη και ξεχρεώνετε ό,τι μπορείτε. Για το μέλλον όμως, απευθύνεστε στην τράπεζά σας και λέτε: “Εάν με δανείσετε τώρα, θα σας αποπληρώσω τα πάντα”. Δημιουργείτε έτσι καταρχάς μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης για το μέλλον και μπορείτε να συζητήσετε και να διαπραγματευθείτε για το παρελθόν.
Στην Ντοβίλ όμως έκαναν το εντελώς αντίθετο. Είπαν ότι όλα τα χρέη του παρελθόντος της Ελλάδας θα αποπληρωθούν έως την τελευταία δεκάρα. Αυτό ήταν στην ουσία η άρνηση της αναδιάρθρωσης, την οποία τελικά έκαναν γιατί δεν μπόρεσαν να αντισταθούν μέχρι τέλους.
Για το παρελθόν λοιπόν, είπαν ότι όλα τα χρέη θα πρέπει να αποπληρωθούν, για το μέλλον όμως το μήνυμα που έστειλαν (στους πιστωτές) ήταν: Προσοχή, εάν δανείσετε, υπάρχει ένα πρόβλημα, κινδυνεύετε να μην πάρετε πίσω τα χρήματά σας. Έκαναν ακριβώς το αντίθετο απ’ ό,τι θα έκανε ένας επιχειρηματίας που αναλαμβάνει μια προβληματική επιχείρηση» υπογράμμισε ο Στρος Καν.