Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από το όνειδος του Καστελορίζου.
Από τη μέρα που ο αξέχαστος ΓΑΠ έστειλε τη χώρα στα δεσμά των “δανειστών” και “φίλων”.
Οι παλιοί αναγνώστες θα το θυμούνται καλύτερα, ευκαιρία (μαύρη επέτειος γαρ) να το υπενθυμίσουμε και στους νεότερους: πολύ πριν από τις 23 Απριλίου του 2010 γράφαμε για τα ….καλά του ΔΝΤ, αν έρχονταν στη χώρα μας.
.
Από πολύ νωρίτερα, όταν υπήρχε η …ένδειξη πως η χώρα παίζει να στραφεί στο ΔΝΤ προτείναμε στους φίλους αναγνώστες ένα βίντεο: ΑΥΤΟ ΕΔΩ.
Και σήμερα πανηγυρίζουν κάποιοι για τις εξόδους στις αγορές, για τα πλεονάσματα, για τα οικονομικά θαύματα και κοινωνικά μερίσματα.
Ξεχνώντας κάτι σημαντικό:
- ότι το ξεπούλημα στο πλαίσιο του “ξεχρεώματος” (που δεν θα έρθει ΠΟΤΕ!) συνεχίζεται κανονικά,
- η …σωτηρία δεν έχει τελειώσει ακόμη – θα τελειώσει όταν ξεπουληθούν τα πάντα (ή ακόμη χειρότερα, όταν θα έχει εξαντληθεί και ο τελευταίος πόρος της χώρας μας),
- πως αυτή η χώρα, ακόμη και για κατούρημα αν θελήσει να πάει, πρέπει να ρωτήσει την Επιτροπεία.
Όλα τα άλλα είναι απλά για λαϊκή κατανάλωση, να ‘χαμε-να λέγαμε…
.
** φυσικά, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΞΑ, να αναφέρουμε πως το έργο ΓΑΠ συνεχίζουν από το 2010 και έπειτα οι δεκάδες “αντιστασιακοί” των τηλεπαραθύρων και των μπαλκονιών, που μετά τον “αγώνα” τους πάνε και ψηφίζουν/κυρώνουν Μνημόνια, Συμφωνίες, πολυνομοσχέδια και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου…
.