Η συμφωνία δύναται να επιβεβαιωθεί από ένα και μόνο συμβάν: τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο. Οι Βρετανοί αιματοκύλησαν τη χώρα μας ενώ οι Σοβιετικοί άφησαν στην τύχη τους τους κομμουνιστές του Δημοκρατικού Στρατού (άσχετα αν οι Έλληνες κομμουνιστές περίμεναν βοήθεια – προφανώς εκείνο το 10% ήταν τελικά η οδός τη διαφυγής προς στο ανατολικό μπλοκ). Με δυο λόγια οι Έλληνες σφάζονταν και οι ξένοι έκαναν τη δουλειά τους.
Στις 9 Οκτωβρίου του 1944, λίγο καιρό πριν να γίνει η Διάσκεψη της Γιάλτας κατά την οποία ο κόσμος χωρίστηκε σε ανατολικό και δυτικό μπλοκ, έγινε στη Μόσχα μια συνάντηση μεταξύ του (πλέον στην επίθεση κατά των Γερμανών) κυνικού Τσόρτσιλ και του “πατερούλη” Στάλιν. Κατά τη συνάντηση αυτή αποφασίστηκε, όσο κι αν κάποιοι θέλουν να το αμφισβητήσουν, ο διαχωρισμός της Ευρώπης και η τύχη (ατυχία στη πραγματικότητα) ορισμένων χωρών της, που θα αποκτούσαν αυτόκλητους προστάτες και “σωτήρες”. Φυσικά ο Τσόρτσιλ δεν έκανε τίποτε από μόνος του, είχε σίγουρα τις ευλογίες του Αμερικανού προέδρου.
Η συμφωνία, σύμφωνα με το μύθο, που δεν φαίνεται να είναι τελικά και τόσο μύθος, αποτυπώθηκε επάνω σε μια χαρτοπετσέτα: οι Σοβιετικοί θα είχαν επιρροή κατά 90% στη Ρουμανία, κατά 75% στη Βουλγαρία ενώ οι Βρετανοί (που αιματοκύλησαν την Ελλάδα λίγο αργότερα) θα είχαν στη χώρα μας επιρροή που θα έφτανε το 90%.
Για Ουγγαρία και Γιουγκοσλαβία τα πράγματα είχαν μοιραστεί στα ίσια: 50-50%.
Τα υπόλοιπα, όπως τον Ελληνικό Εμφύλιο, την επέμβαση των Σοβιετικών στην Ουγγαρία, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας (όπως και άλλες “λεπτομέρειες”) τα έχει καταγράψει η Ιστορία.