Ο πρωθυπουργός είπε το αυτονόητο (αν και στην ελληνική πολιτική σκηνή ΔΕΝ υπάρχουν αυτονόητα του είδους αυτού!): ότι η κρατική μηχανή και οι υπουργοί θα πρέπει να δουλεύουν κανονικά – κανονικότατα ακόμη και την περίοδο που (προβλέπεται πως) θα γίνουν οι εκλογές.Στη χώρα μας είχαμε ένα μοναδικό για τη δυτική Ευρώπη προνόμιο, “δώρο” του κομματισμού που στραγγαλίζει τον δημόσιο τομέα:
ο κρατικός μηχανισμός, ο δημόσιος τομέας γενικότερα, όταν προκηρύσσονταν εκλογές στην ουσία κατέβαζε ρολά!
Είτε επειδή οι υπουργοί, οι υφυπουργοί, οι γενικοί γραμματείς υπουργείων κλπ κλπ κλπ ήταν ιδιαίτερως απασχολημένοι με τα εκλογικά, είτε επειδή οι υπάλληλοι (λόγω του ότι ήταν και είναι αρκετοί ακόμη δεμένοι στο άρμα κάποιου κόμματος) απλά δεν εργάζονταν αναμένοντας κάτι το απροσδιόριστο, όπως ας πούμε την αλλαγή του κλίματος ή της Κυβέρνησης.
Δυστυχώς αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Η λογική του παραλόγου, και στη μέση ο πολίτης, ο οποίος ανέμενε – το λιγότερο – 2 μήνες πριν και 2 μήνες μετά να λάβουν θέση οι εκλεκτοί ώστε να πάρει μπροστά (αν ποτέ τα κατάφερνε) η κρατική μηχανή.
Με την ίδια λογική χώρες όπως η Ιταλία, που άλλαξε καμιά 60 κυβερνήσεις από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, θα έπρεπε να έχει καταρρεύσει. Ή ακόμη χειρότερα, το Βέλγιο που έμεινε 541 ημέρες χωρίς ομοσπονδιακή κυβέρνηση.