Ετικέτα: σχόλιο επικαιρότητας

Όταν το “καλό” των πολιτών αποφασίζεται μακριά από τις κάλπες ή κόντρα στη λαϊκή βούληση (λαμβάνοντας υπόψη αποκλειστικά και μόνο τις “αγορές” και το πως αυτές θα αντιδράσουν) κι όταν οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών υποδεικνύουν πολιτικές αντί να ακολουθούν πολιτικές (που θα έπρεπε να τους υποδεικνύουν τα οικονομικά επιτελεία των Κυβερνήσεων), τότε κάτι δεν πάει καλά στην Ε.Ε.

Η Ιταλία και ό,τι συμβαίνει εκεί τις τελευταίες μέρες είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα.

Δυστυχώς δεν είναι το πρώτο – ούτε θα είναι το τελευταίο παράδειγμα, σε μια ΕΕ και σε μια Ευρωζώνη που το μόνο που κοιτάζουν είναι οι αριθμοί. Με εμφανή ανικανότητα επιβολής σε οποιονδήποτε δεν έχει τη νομιμοποίηση και απειλεί ευθέως κράτη-μέλη αλλά και υπερεθνικούς οργανισμούς, με εμφανέστατη αδιαφορία για τους λαούς και τη Δημοκρατία, με σπρώξιμο των ψηφοφόρων στα άκρα (τυχαίο άραγε και αυτό;;).

Με κίνδυνο να επαναληφθεί (με σύγχρονους όρους, αλλά με τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα) η Ιστορία της δεκαετίας 1929-1939 και η θλιβερή της συνέχεια…

Ίσως τον πιο εύστοχο χαρακτηρισμό για την επίθεση στο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρη τον έχει κάνει η Νέα Δημοκρατία: “φασιστική επίθεση πατριδοκάπηλων πρέπει να συλληφθούν αμέσως”.
Μέσα σε 7 λέξεις περιγράφεται επακριβώς τι έγινε και τι πρέπει να γίνει.

Κάποιοι ποντάρουν στο διχασμό και στη βια, προσπαθώντας να φιμώσουν με τον δικό τους τρόπο την όποια φωνή δεν τους αρέσει. Τουλάχιστον τα μισά από όσα έχει πει κατά καιρούς ο Μπουτάρης δεν είναι αρεστά στην πλειοψηφία ημών (κάποια ήταν – επιεικώς – απαράδεκτα). Για τους λογικά σκεπτόμενους ανθρώπους, όμως, ο δρόμος από το μη αρεστό μέχρι τη βια είναι μακρύς, δεν υπάρχει καν.

Κάποιοι ποντάρουν στο διχασμό ή ακόμη χειρότερα στη διάλυση της κοινωνίας σε χίλια κομμάτια.

γράφει ο Τ. Μπαρτζώκας, δικηγόρος – πολιτευτής της ΝΔ

“Είναι ανατριχιαστικό και μόνο το άκουσμα ότι ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός πρότεινε στον Πρωθυπουργό των Ελλήνων το όνομα “Μακεδονία του Ίλιντεν”.
Είναι ανατριχιαστικό και μόνο το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός των Ελλήνων το δέχτηκε ως πρόταση και δεν διέκοψε την ίδια στιγμή κάθε συνομιλία!
Φτάνει πια! Η Επανάσταση του Ίλιντεν ήταν η επανάσταση των Σλάβων και των Βουλγάρων για να κάνουν δική τους τη Μακεδονία ως το Αιγαίο, τον τόπο μας, την Αλεξάνδρεια, τη Βέροια, την Νάουσα, τη γη την ελληνική!
Ζουν ακόμα τα εγγόνια αυτών που πολέμησαν στο Βάλτο και έδωσαν το αίμα τους για μία ελεύθερη κι ελληνική Μακεδονία!
Φτάνει πια η υποχώρηση στις αλυτρωτικές διαθέσεις των Σκοπιανών.”

Όποτε μιλάμε για το μέλλον της χώρας, θα ήταν φρόνιμο και σίγουρα πιο έντιμο να μιλάνε όλοι με ανοιχτά χαρτιά και με τη δέουσα σοβαρότητα.

Η χώρα, με βάση όσα έχουμε δει και ακούσει όλα αυτά τα χρόνια (από την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου), δεν πρόκειται να ξεφύγει από τον σφιχτό εναγκαλισμό των “δανειστών” της. Αγκαλίτσα θα πηγαίνουμε. Αν θέλετε να το κάνουμε και λίγο πιο… hard, καροτσάκι θα μας πηγαίνουν για τα επόμενα 50 χρόνια, τουλάχιστον.

Δεν θα ξεφύγουμε από την κατάσταση αυτή παρά μόνο αν αποφασίσουν οι ίδιοι οι… “σωτήρες” μας να εγκαταλείψουν την επιχείρηση της “σωτηρίας” (ή αν εμείς διαπραγματευτούμε καλύτερους όρους – πράγμα που δεν θα το δεχθούν ποτέ!) ή αν εμείς το πάρουμε απόφαση κάποια μέρα και προχωρήσουμε συνειδητά και συντεταγμένα σε ευθεία και βαθιά ρήξη – μια και καλή, γιατί πισωγυρίσματα δεν θα έχει.

Τα οξύμωρα χτύπησαν ταβάνι τις ημέρες που πέρασαν, τόσο εντός όσο και εκτός.

Ξεκινώντας από τη Σαλονίκη (και τον βουλευτή που ενίσχυε τα συνθήματα για “καύση” της Βουλής της οποίας είναι μέλος) μέχρι την πολύπαθη Συρία (στην οποία συγκρούονται ανελέητα, μέσω αντιπροσώπων, οι μεγάλες δυνάμεις). Και στο καπάκι ο Αλέξης που θα πάει Καστελόριζο και θυμίζει επικίνδυνα τον Παπανδρέου (ΓΑΠ) γιατί είναι και Απρίλης…

Στη Σαλονίκη το Σάββατο είδαμε το εξής απίστευτο: εν ενεργεία βουλευτής να ενισχύει, σε συγκέντρωση οπαδών ποδοσφαιρικής ομάδας, σύνθημα περί καψίματος της Βουλής στην οποία συμμετέχει! “Να καεί – να καεί η πουτάνα η Βουλή” τραγουδούσαν εν χορώ οι παρευρισκόμενοι, “Να καεί – να καεί η πουτάνα η Βουλή” ψέλλισε τουλάχιστον μια φορά ο εν ενεργεία βουλευτής που ανέμενε στο βήμα για να μιλήσει!! Άντε βγάλε άκρη μετά.

Τώρα πως γίνεται το Ελληνικό Δημόσιο να αγνοεί επί δεκαετίες ένα δωμάτιο (γεμάτο με έγραφα) στο πιο κεντρικό και πιο πολυσύχναστο κτήριο του αλλά ταυτόχρονα να απαιτεί από τους ιδιώτες την καταγραφή μέσα σε σφιχτές προθεσμίες της προσθήκης ενός καμπινέ ή μιας τζαμαρίας αλουμινίου σε ένα μπαλκόνι (και μάλιστα να τους απειλεί και με πρόστιμα ή να τους βάζει να τα… “τακτοποιήσουν” – όχι “νομιμοποιήσουν”, για να μπορεί να τους τα πάρει ξανά μετά από 10 χρόνια), αυτό είναι ένα από τα μυστήρια του Ελληνικού Σύμπαντος…