“Η 8η Μαρτίου θεσμοθετήθηκε ως μια ανάμνηση της μεγάλης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αυτή ήταν και από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από τις γυναίκες.
Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια “Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας”. Αφού οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου στη Σοβιετική Ρωσία το 1917, η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική αργία εκεί. Την εποχή εκείνη εορταζόταν κατά κύριο λόγο από το σοσιαλιστικό κίνημα και τις κομμουνιστικές χώρες μέχρι την υιοθέτησή της το 1975 από τα Ηνωμένα Έθνη.
Η ημέρα αυτή είναι ημέρα αφύπνισης και αναγνώρισης της συνεισφοράς των γυναικών. Όπως προαναφέρθηκε η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας εορτάσθηκε το 1909 με πρωτοβουλία του σοσιαλιστικού κινήματος των ΗΠΑ, ενώ υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από την Σοσιαλιστική Διεθνή.
Από τις πρώτες διεκδικήσεις των γυναικών ήταν το δικαίωμα ψήφου, το οποίο θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά το 1893 για τις γυναίκες βρετανικής αποικίας που ζούσαν στη Νέα Ζηλανδία. Χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος αιώνας για να αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα, καθώς και το δικαίωμα στην εργασία και οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία.
Πριν από περίπου 60 χρόνια η ισότητα γυναικών και ανδρών ενσωματώθηκε στη Συνθήκη της Ρώμης ως μια από τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρόλα αυτά, ακόμα και σήμερα, ο αγώνας για τα δικαιώµατα των γυναικών και η προστασία των δικαιωµάτων αυτών εξακολουθούν να αποτελούν αναγκαιότητα. Παρόλο που οι γυναίκες στην Ευρώπη θα πρέπει να απολαµβάνουν ισότητα, αυτεξουσιότητα και ασφάλεια, για υπερβολικά µεγάλο αριθµό γυναικών τα δικαιώµατα αυτά δεν αποτελούν πραγµατικότητα.
Αυτή η περίοδος που διανύουμε είναι μεταβατική αλλά και καθοριστική για το μέλλον και τη θέση της γυναίκας σε αυτό. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, παρόλο που υπάρχει σχετική νομοθεσία που προβλέπει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, ωστόσο τα στοιχεία αποδεικνύουν πως η κοινωνία διαθέτει αρκετά αργά αντανακλαστικά. Εκτός από το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν επίσης δυσκολία στην ανέλιξή τους σε διευθυντικές και ηγετικές θέσεις. Επιπρόσθετα, εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στην πολιτική.
Η πανδημία διαμόρφωσε ένα ακόμα πιο δύσκολο περιβάλλον, επανάφερε ανισότητες, ανέτρεψε δεδομένα και κεκτημένα δεκαετιών ως προς την ισότητα των φύλων. Τα ποσοστά ανεργίας των γυναικών αποδεικνύουν πως πλήρωσαν δυσανάλογα το τίμημα της πανδημίας. Κλήθηκαν να αναλάβουν τη φροντίδα όσων το είχαν ανάγκη, σχεδόν αποκλειστικά, εγκαταλείποντας την εργασία τους, καθιστάμενες οικονομικά ευάλωτες ή/και εξαρτώμενες.
Ένα ακόμη αρνητικό φαινόμενο, το οποίο επιδεινώθηκε λόγω της πανδημίας είναι τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και βίας κατά των γυναικών. Λόγω του αποκλεισμού και των περιοριστικών μέτρων, τα θύματα δυσκολεύονταν ακόμη περισσότερο να ζητήσουν βοήθεια και να προβούν σε καταγγελία.
Η ανάγκη για άμεση αντιμετώπιση όλων αυτών των αρνητικών φαινομένων είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Η στρατηγική της ΕΕ για την ισότητα των φύλων έχει ως στόχο την επίτευξη μιας Ένωσης Ισότητας. Οι στόχοι που έχουν τεθεί ως το 2025 είναι ο τερματισμός της έμφυλης βίας, η αμφισβήτηση των έμφυλων στερεοτύπων, η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των φύλων στην αγορά εργασίας, η επίτευξη ίσης συμμετοχής σε διάφορους τομείς της οικονομίας, η αντιμετώπιση του μισθολογικού και του συνταξιοδοτικού χάσματος μεταξύ των φύλων και η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ τους, όσον αφορά τη φροντίδα και η επίτευξη ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην πολιτική.
Καθώς πολλά είναι τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία μας, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο του αθλητισμού και των τεχνών, είναι απαραίτητη η λήψη μέτρων και η εφαρμογή καλών πρακτικών, έτσι ώστε οι γυναίκες να ενθαρρύνονται να “επικοινωνούν” τα θέματα που τις απασχολούν, χωρίς να φοβούνται τον κοινωνικό αποκλεισμό. Θα πρέπει ως κοινωνία να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα περιστατικά βίας κάθε μορφής, να προσεγγίζουμε τα θύματα με διακριτικότητα και σεβασμό, να ενθαρρύνουμε την καταγγελία της βίαιης συμπεριφοράς, να προστατεύσουμε την αξιοπρέπεια και τη ζωή.
Ως Επιτροπή Ισότητας του Δήμου Ηρωικής Πόλεως Νάουσας τιμούμε την ημέρα αυτή ως ημέρα αναγνώρισης και απόδοσης τιμής σε όλες τις γυναίκες – σύμβολα, δεσμευόμαστε να στεκόμαστε δίπλα τους και να διεκδικούμε την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων στην πράξη.”
