Κατηγορία: Χωρίς κατηγορία

Να αποζημιώσει ο ΕΛΓΑ τους βαμβακοπαραγωγούς, κατ’ εξαίρεση του ισχύοντος κανονισμού ασφαλιστικής κάλυψης της φυτικής παραγωγής, να χορηγηθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ κανονικά η φετινή συνδεδεμένη ενίσχυση βαμβακιού, ακόμη και με τροποποίηση του ισχύοντος κανονισμού που καθορίζει ελάχιστο πλαφόν παραγωγής, και να μην οδηγήσει το αρμόδιο υπουργείο το σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης των πληγέντων βαμβακοκαλλιεργητών στο μηχανισμό των ΠΣΕΑ γιατί θα αποτελεί «κοροϊδία», είναι τα αιτήματα που διατυπώνει ο δήμαρχος Πλατέος κ. Φώτης Δημητριάδης, στο νέο έγγραφο που απέστειλε τη Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου στον πρόεδρο του ΕΛΓΑ κ. Θεόδωρο Σαρρή.

Το έγγραφο του δημάρχου Πλατέος, που κοινοποιήθηκε στη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στο πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Αθανάσιο Καπρέλη, στους τέσσερις βουλευτές της Ημαθίας, στους νομάρχες της Κεντρικής Μακεδονίας και στους διευθυντές των διευθύνσεων Γεωργίας της Κεντρικής Μακεδονίας, συνοδεύεται από σχετικό πόρισμα που συνέταξε μετά από παραγγελία του δημάρχου Πλατέος ο καθηγητής εντομολογίας της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημήτριος Κωβαίος, το οποίο συμπερασματικά αναφέρει ότι «οι μεγάλες προσβολές από το πράσινο σκουλήκι που παρατηρήθηκαν σε καλλιέργειες βαμβακιού σε περιοχές της κεντρικής Μακεδονίας το φετινό θέρος και οι οποίες παρά τη διενέργεια πολλών ψεκασμών δεν αντιμετωπίστηκαν αποτελεσματικά, οφείλονται στις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες της φετινής χρονιάς σε σχέση με άλλες χρονιές και κυρίως στις μεγάλες βροχοπτώσεις του προηγούμενου χειμώνα».

Δεν έχει περάσει πάνω από μήνας από τη μέρα που ανέβασα μια ανάρτηση με μια και μόνο εικόνα, αυτή ενός ακροβάτη που προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω σε ένα καλώδιο, κάπου στις Άλπεις.

Κάτι τέτοιο ζούν αυτές τις μέρες οι υποψήφιοι δήμαρχοι σε κάθε μέρος της Ελλάδας.

Άγνωστο πράγμα το καλλικρατικό. Σε terra ignota κινούνται όλοι τους, άσχετα αν θέλουν να παρουσιάζουν προς τα έξω μια εικόνα πλήρους ελέγχου της κατάστασης. Κινούνται σε θολά νερά, ή μάλλον κινούται έξω από τα νερά τους. Είναι πρακτικά αδύνατο να ξέρει ο κάθε υποψήφιος δήμαρχος, όσο “γάτα” και να είναι, τι συμβαίνει σε κάθε μικρό ή μεγάλο χωριό του δήμου τον οποίο σκοπεύει να διοικήσει.