Κατηγορία: άρθρα

γράφει ο Στ. Ζυγουλιάνος, πρόεδρος των φοροτεχνικών Ημαθίας

“Νοιώθω την ανάγκη να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μετά από μια δύσκολη μέρα με πολύ δουλειά και πολλά ευχαριστώ.
Αυτές τις μέρες (κυρίως) τα γραφεία μας είναι γεμάτα από κόσμο ζητώντας είτε να τους κάνουμε τις αιτήσεις για τα αναδρομικά, είτε να τους υποβάλλουμε τις αιτήσεις για το μέρισμα, είτε αύριο για το επίδομα θέρμανσης ή για το επίδομα ενοικίου ή για κάθε είδους εκτυπώσεις.

Υποχρεώσεις που για το λόγο ότι χρησιμοποιούνται οι κωδικοί taxis θεωρούν ότι είναι δική μας δουλειά ή καλύτερα δική μας υποχρέωση.

Από την καθημερινή επαφή με τους πολίτες, κάθε ηλικίας και κάθε επαγγελματικής ενασχόλησης, μπορείς εύκολα να αντιληφθείς ότι ο κόσμος κουράστηκε! Κουράστηκε από τις εύκολες υποσχέσεις, τα πολλά λόγια και τους διχασμούς χωρίς αιτία και αποτέλεσμα. Η κοινωνία έχει εμπεδώσει ότι τα προβλήματα είναι κοινά, ότι δεν έχουν χρώματα.

Η υγεία, η ασφάλεια, η εκπαίδευση και η εργασία είναι βασικά ζητήματα που πρέπει να απασχολήσουν την πολιτεία για να πάρει η μηχανή μπροστά, να βγούμε απ’ το τέλμα. Οι άλλοι τα έχουν λύσει. Εμείς δεν μπορούμε εδώ και δεκαετίες να το πετύχουμε. Ίσως γιατί δεν μπορέσαμε ακόμη να συνεννοηθούμε. Ίσως γιατί τα χρώματα, οι ιδεολογίες και το πολιτικό κόστος κυριάρχησαν έναντι του κοινωνικού συμφέροντος. Η κοινωνία, λοιπόν, είναι έτοιμη, φτάνει να το καταλάβει το πολιτικό σύστημα.

Η πρόθεση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Ντόναλντ Τραμπ¹, για την απόσυρση της χώρας του από την συνθήκη για την ”απόσυρση και μη περαιτέρω ανάπτυξη πυραύλων μέσου βεληνεκούς ικανών να φέρουν πυρηνικές κεφαλές (ΙΝF- Intermediate – Range Nuclear Forces Treaty), συνθήκη μίας ουσιώδους “απο-πυρηνικοποίησης” που σχετίζεται με την καταστροφή πυρηνικών όπλων μέσου βεληνεκούς και κλίμακας, που υπογράφηκε το 1987² από τον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ρόναλντ Ρίγκαν και τον Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ), Μιχαήλ Γκορμπατσόφ σε μία περίοδο μίας περισσότερο “λελογισμένης” ύφεσης στο μεταπολεμικό ανταγωνισμό των δύο χωρών-δυνάμεων, έχει προκαλέσει την αντίδραση της Ρωσικής Ομοσπονδίας (και όχι μόνο),

«Οδεύω τη μακρινή έρημο βαδίζω τη σωστή γη πέτρα, που φανερή δεν έχει ιδέες, γνώμες δεν έχει·» (Θανάσης Γεωργιάδης, ‘Ωδές’).

Με άρθρο τους που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα “Jacobin” και μεταφράστηκε στην ελληνική γλώσσα από την Βάσια Χιώτη για λογαριασμό του “Iskra.gr”, οι Στάθης Κουβελάκης και Κώστας Λαπαβίτσας¹ εστιάζουν την ανάλυση τους κύρια στην περίπτωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και μη, ανα-πλαισιώνουν κριτικά και βαθυ-δομικά τους όρους ανα-συγκρότησης του τραπεζικού-χρηματοπιστωτικού² συστήματος εν καιρώ οικονομικής-κεφαλαιοκρατικής κρίσης και μνημονιακής διαχείρισης της, αναφέροντας, υπό τους όρους μίας εκτατικής κριτικής, την παράλληλα με την πραγματοποίηση των πλειστηριασμών, εντεινόμενη “αυταρχικοποίηση” του κυβερνώντος κόμματος του “Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς”.

Σε γραπτή δήλωσή του ο δικηγόρος και πολιτευτής της ΝΔ Τάσος Μπαρτζώκας αναφέρει για τις επιθέσεις σε Αστυνομικά Τμήματα και την γενικότερη έλλειψη του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών:

“Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η ασφάλεια του πολίτη έχει καταντήσει ένα κακόγουστο αστείο.
Είναι πρόσφατη η δολοφονική επίθεση σε αστυνομικό τμήμα της Αθήνας, το οποίο βρέθηκε στο στόχαστρο εγκληματικών συμμοριών, που προφανώς δε θέλει να αγγίξει η πολιτική ηγεσία, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα εργαζόμενων αστυνομικών. Αναρχικές ομάδες έχουν μετατρέψει σε άβατο συνοικίες και πανεπιστήμια, τρομοκρατώντας τους πολίτες.

σχολιάζει ο Τ. Μπαρτζώκας

“Mέσω του δήθεν ανασχηματισμού της κυβέρνησής του, ο κύριος Τσίπρας, όντας μέγας ταχυδακτυλουργός της πολιτικής επιχειρεί να «μαγέψει» τα πλήθη, με «μαγικές μετακινήσεις», επιχειρώντας πλασματικά να μετακινήσει την «πρώτη φορά Αριστερά» προς τα κεντροαριστεροδεξιά, περίπου όπως κάνουν οι ταχυδακτυλουργοί. Μόνο που στην περίπτωση του δήθεν «μάγου Τσίπρα» έχουμε να κάνουμε με εύκαιρους και πρόθυμες για την καρέκλα.

Η κυβέρνηση αχταρμάς του πιο αποτυχημένου πρωθυπουργού της μεταπολίτευσης, είναι η τελευταία κυβέρνηση ενός θίασου τυχοδιωκτών της πολιτικής καρέκλας και δεν έχει κανένα αντίκρισμα στην κοινωνία.

Ο κ. Τσίπρας κατέφυγε στη μυθολογία για να πείσει τους Έλληνες ότι η χώρα βγήκε από τα μνημόνια, γιατί πολύ απλά έχει μάθει να λειτουργεί με μύθους, αφηγήματα και παραμύθια.
Μόνο που κανέναν δεν πείθουν πλέον αυτά τα παραμύθια.

Η έξοδος από το μνημόνιο του κ.Τσίπρα, ένα αχρείαστο και επώδυνο μνημόνιο που προήλθε από τη δική του καταστροφική διακυβέρνηση του πρώτου εξαμήνου του 2015, είναι απλά μια έξοδος από το πρόγραμμα που έληξε.

γράφει ο Τ. Μπαρτζώκας δικηγόρος, πολιτευτής της ΝΔ

Τα μέλη της κυβέρνησης και όσα από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ σπεύδουν να «πανηγυρίσουν» για την «έξοδο από τα μνημόνια», δεν μπορούν να πείσουν ούτε τον εαυτό τους και σίγουρα δεν μπορούν να κοροϊδέψουν (και πάλι) τον ελληνικό λαό.

Το… «βγαίνουμε από τα μνημόνια» είναι απλώς ένα κενό σχήμα λόγου, είναι μέρος της μάταιης κυβερνητικής προπαγάνδας, είναι κάτι σαν τα προηγούμενα του τύπου «σχίζουμε τα μνημόνια και καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ» μόνο που αυτή τη φορά οι πολίτες ξέρουν καλά με ποιους έχουν να κάνουν.

γράφει ο Τ. Μπαρτζώκας

δικηγόρος, πολιτευτής της ΝΔ

Σε ένα ακόμη ρεσιτάλ πολιτικού κυνισμού αυτής της Κυβέρνησης, διαβάσαμε μόλις χθες την ανακοίνωση της διοίκησης του ΕΛΓΑ, ότι «δεν καλύπτεται ασφαλιστικά η ζημιά στις καλλιέργειες ροδακινιάς και νεκταρινιάς από τις βροχοπτώσεις» με την παράλογη και ανεδαφική δικαιολογία ότι δήθεν «η ζημιά δεν είναι άμεση».

Μας έχει συνηθίσει, βέβαια, αυτή η Κυβέρνηση στην τακτική της να κάνει το μαύρο άσπρο, αλλά στην περίπτωση των ροδακινοπαραγωγών μας είναι τόσο σκληρή η πραγματικότητα που δε χωρούν πολιτικά παιχνίδια.