Κατηγορία: άρθρα

Γράφει ο Νίκος Σαλτουρίδης

Η βία και τα έκτροπα που οδήγησαν στην διακοπή του πρωταθλήματος της Super League, μήπως ήταν μια καλή αφορμή να διακοπούν και τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα;
Θα ήταν ίσως ένα καλό μήνυμα να προβληματιστούμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με το Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να διορθώσουμε τα όσα κακώς κείμενα υπάρχουν στον τομέα των κακών συμπεριφορών και της κάθε μορφής βίας.
Βέβαια στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και προς την κατεύθυνση αυτή, κάτι έχει αλλάξει και πολλά θετικά βήματα έχουν γίνει (τουλάχιστον για την Ημαθία που γνωρίζουμε).

Μια επισκόπηση και μια αποτίμηση της Ημερίδας που πραγματοποιήθηκε από την Ε.Μ.Ι.Π.Η. σε συνεργασία με την Ε.Ε.Ε. Βέροιας, την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015.

Του π. Αθανάσιου Γ. Βουδούρη

Πρέπει να ήταν φθινόπωρο ή χειμώνας του 2008, τότε που η πρώτη παρέα της Ε.Μ.Ι.Π.Η., το πρώτο δηλαδή Διοικητικό της Συμβούλιο, καθόμασταν με τις ώρες στο στέκι μας, στο καφέ “Ερατεινόν” (την “έδρα της Εταιρείας”, όπως λέγαμε το υπέροχο εκείνο παραδοσιακό καφενείο στην οδό Ιεραρχών), απολαμβάνοντας τον καφέ που μας σέρβιρε πότε ο Αντρέας και πότε η Μαρίνα.

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Δεν γνωρίζω και σίγουρα δεν στοιχηματίζω εάν, μέχρι να κυκλοφορήσει η στήλη, θα υπάρξει συμβιβασμός ανάμεσα στην Αθήνα και την Γερμανo-ελεγχόμενη “Επιτροπεία” του Eurogroup, που είναι και δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ένας εξω-θεσμικός και πιθανώς παράνομος θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ίσως, στην σύγκρουση μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου να αποδειχθεί για πολλοστή φορά ορθός, αλλά πάντοτε με τραγικές συνέπειες, ο Γάλλος πολιτικός στοχαστής Ρεϋμόντ Άρον που έγραψε πως άλλη θα ήταν η ιστορία του εικοστού αιώνα αν οι ηγέτες λάμβαναν αποφάσεις με γνώμονα τα συμφέροντα τους και όχι για να ικανοποιούν τα πάθη τους.

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ.

Οι δρόμοι που ακολουθεί η θεία πρόνοια για να μας σώσει είναι σκοτεινοί και ανεξιχνίαστοι , γι’ αυτό και οι πιστοί δεν ξέρουν από πού τους έρχεται το “αναγκαίο καλό”.

Έτσι, και οι Έλληνες ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι στις εκλογές διαλέγουν αυτό που, οι Έλληνες είναι. Ότι πιστεύω εγώ για τον απέναντι, το ίδιο πιστεύει και αυτός για μένα .

Άρα είμαστε πάτσι, και φυσικά το όποιο αποτέλεσμα είναι σωστό.

Στο κάτω – κάτω αυτό είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η οποία είναι το χειρότερο πολίτευμα μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο, αφού είναι βέβαιο ότι η κοινωνία θα ψάχνει δια μέσου των λαθών της το άριστο πολίτευμα.
Ο συμβιβασμός είναι μια λέξη που δεν θέλει ούτε να ακούσει η αριστερά.

Στην οδό Φιλίππου 61 βρίσκεται η δημοτική βιβλιοθήκη Αλεξάνδρειας. Καθημερινά από τις 2.00 μ.μ. έως τις 10.00 μ.μ. γίνεται πόλος έλξης μαθητών όλων των βαθμίδων, πολιτών οι οποίοι δανείζονται βιβλία, σπουδαστών οι οποίοι αναζητούν στοιχεία για τις εργασίες τους, μεταπτυχιακών φοιτητών, αλλά και ερευνητών οι οποίοι ερευνούν το αρχείο του Δήμου (που διασώθηκε από κάποιους ανιδιοτελείς ερευνητές), το αρχείο των εφημερίδων αλλά και τα πολλά σπάνια βιβλία που βρίσκονται εκεί.
Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε το 1986 επί Δημαρχίας του αείμνηστου Δ. Μπρουσκέλη και αρχικά στεγάστηκε στον 1ο όροφο οικοδομής στη γωνία των οδών Δ. Βετσοπούλου και Τ. Γεωργούλη. Το 1999 μεταφέρθηκε στη σημερινή της θέση.

Στις Βρυξέλλες από χτες και τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα θα δίνεται η μάχη των λέξεων και των διατυπώσεων που θα χρησιμοποιηθούν στα συμπεράσματα της Συνόδου ώστε να συνεχιστεί η σχέση της Ελλάδας με τους εταίρους της στην ΕΕ και στο ΔΝΤ. Αλλά πέρα από τις λέξεις υπάρχει η ουσία. Ας δούμε την ουσία:

Η Ελλάδα μπήκε στην γκιλοτίνα των Μνημονίων για μια πενταετία με τον λαό να θυσιάζεται. Στόχος των Μνημονίων ήταν να δοθεί χρόνος στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες να ξεφορτωθούν τα ομόλογα επί ενός δημόσιου χρέους που πέρασε σε οργανισμούς και κράτη μέλη της ΕΕ. Ο λαός πληρώνει αυτό το χρέος με το αίμα του. Το πληρώνει παρότι το προκάλεσε η ολιγαρχία, το πληρώνει χωρίς να το οφείλει και ενώ μόνο από το 1993 και μετά έχει ήδη καταβάλει πάνω από 1 τρισ. ευρώ (!) σε τόκους και χρεολύσια για την αποπληρωμή του.

Στις 25 Ιανουαρίου ο Ελληνικός λαός εξέδωσε την παρακάτω ετυμηγορία:

ΣΥΡΙΖΑ: 149 βουλευτές -36,34 %
Ν.Δ.: 76 βουλευτές – 27,81 %
Χρυσή Αυγή: 17 βουλευτές – 6,28 %
Ποτάμι: 17 Βουλευτές – 6,05 %
ΚΚΕ:15 Βουλευτές -5,47 %
ΑΝΕΛ: 13 Βουλευτές – 4,75 %
ΠΑΣΟΚ: 13 Βουλευτές – 4,68 %

Την επομένη ανακοινώθηκε από τον κ. Καμμένο και όχι από τον κ. Τσίπρα πως η χώρα έχει Κυβέρνηση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να θέλει την Ελλάδα να μείνει στην ΕΟΚ και να αναπτύξει μόνον τον κλάδο του τουρισμού για να καλυφθούν οι επιθυμίες των συνταξιούχων της Ευρώπης.

Είναι ευθύνη όμως της Ελλάδας να συνταχθεί και να συντονιστεί στο μέτωπο της συμμαχίας των χωρών του Νότου ώστε η γεωργική και βιομηχανική ανάπτυξη της Ελλάδας να είναι στις προτεραιότητές τους. Έξω εκτιμούν και συγχρόνως προβλέπουν ότι τα χρόνια του Ευρώ θα είναι λίγα στην Ελλάδα – μέχρι τα μέσα του 2015 λένε, – και αυτό γιατί υπάρχει μεγάλη αδυναμία συνεννόησης στο εσωτερικό και αλληλεγγύης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο υπ. Βουλευτής Ημαθίας της ΝΔ, Τάσος Μπαρτζώκας, με σημερινό του άρθρο στο Πρώτο Θέμα, τόνισε ότι «ήρθε η ώρα να αλλάξουμε… γενιά» και επεσήμανε ότι “αυτό που μας λείπει, δεν είναι μόνοι οι πόροι, αλλά κυρίως το όραμα, το σχέδιο και ο ξεκάθαρος στόχος για το ποια Ελλάδα θέλουμε”.

Μια Ελλάδα που δεν θα παράγει τίποτα και θα ζει μόνο με τα δανεικά ή μια Ελλάδα που θα φτιάξει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο και θα επενδύσει στον αγροτικό τομέα, στην έρευνα, στη ναυτιλία και στον τουρισμό;

Μια Ελλάδα που θα διατηρήσει την εθνική και κοινωνική της συνοχή, με βάση την ιστορική της κληρονομιά και τις διαχρονικές αρχές και αξίες ή μια Ελλάδα πολυπολιτισμικό χυλό, χωρίς διακριτή ταυτότητα και αίσθημα ιστορικής συνέχειας και αποστολής;

Κάποτε σε έναν τοίχο ήταν γραμμένο ένα σύνθημα που έλεγε: “Αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα είχαν απαγορευτεί”.

Σήμερα τα δείγματα της προεκλογικής περιόδου επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν συμπεριφορές και αφηγήσεις ενός κόσμου που επιστρέφει στο χτες, δημιουργώντας έτσι συνθήκες διχασμού τη στιγμή που απαιτούνται συνθέσεις και μεγαλύτερη ενότητα.
Όμως στο μέτωπο των εκλογών φαίνεται ότι τίποτα και κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει, γιατί το πρώτο βήμα τώρα πια, είναι η συνάντηση με την πραγματικότητα.
Και βέβαια υπάρχει μια πραγματικότητα που είναι η “απόγνωση” των συντηρητικής προέλευσης ψηφοφόρων που νομίζουν ότι δεν έχουν πλέον τίποτα να χάσουν ψηφίζοντας για “μια φορά” ένα αριστερό κόμμα.