Κατηγορία: στήλες

ανάντης, -ης, -άναντες

{ανάν-τους, | -εις (ουδέτ. –η), -ών}

1. αυτός που έχει ανοδική κατεύθυνση, ανηφορικός ΣΥΝ.: ανωφερής ΑΝΤ.: κατάντης, κατωφερής, κατηφορικός 2. (μτφ) δύσκολος, δυσχερής, αντίξοος

ΕΤΥΜ: αρχ. ἀν(α)- + -άντης < ἀντ- (πβ αντί, ἔν-αντι, συν-αντ ῶ)

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 162

εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση

Διφυής, -ής, -ές

{διφυ-ούς | -είς (ούδ. –ή)} αυτός που έχει δυο μορφές, δισυπόστατος.

– διφυΐα (η) [αρχ.], [Ετυμ.: αρχ. <δι- (δις) + -φυής (φύω]

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 517

εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση

Εμμονή (η) [αρχ]

1. η σταθερή και αμετακίνητη προσήλωση σε πεποίθηση ή στάση (συνήθ. παρά τις αρνητικές συνθήκες): έδειξε μεγάλη ~ στην υποστήριξη της πρότασης αυτής || η ~ στο θέμα καταντά παρεξηγήσιμη ΣΥΝ.: επιμονή ΑΝΤ.: χαλαρότητα, αδιαφορία, υπαναχώρηση, διαλλακτικότητα

2. (συνεκδ.) η ίδια η πίστη ή στάση κλπ στην οποία εμμένει κανείς: δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις ~ του.

σχόλιο: λ. μένω

[ΕΤΥΜ: αρχ < ἐμμένω]

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 595