Κατηγορία: ιστορία

Από την πρώτη στιγμή της Ελληνικής Επανάστασης και για πολλά χρόνια οι κάθε είδους Ευρωπαίοι Μέττερνιχ, Αψβούργοι, επανακάμψαντες Βουρβώνοι, άλλοι σκοταδιστές και το λουρί της μάνας, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την εξαφανίσουν – μεταφορικά και κυριολεκτικά (τουλάχιστον μέχρι το 1830, οπότε αναγνώρισαν επίσημα την Ελλάδα αλλά κάπως… «αναγκαστικά» – ενώ λίγο αργότερα, “παρακάμπτοντας” δια παντός και τον Καποδίστρια, μας έστειλαν και έναν βασιλιά ως δώρο!).

Αντιλαμβανόμενοι τις κινήσεις τους, πολλοί Έλληνες λόγιοι (που την εποχή εκείνη βρίσκονταν στην Ευρώπη και διέβλεπαν την επικινδυνότητα όσων απεργάζονταν οι Ιερές Συμμαχίες και οι υπόλοιπες “συμμαχίες” που δεν ήθελαν να αλλάξει τίποτε στην Ευρώπη), αποφάσιζαν να αποστείλουν επιστολές σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, μήπως και μπορέσουν να βοηθηθούν οι αγωνιζόμενοι για την Ελληνική Ανεξαρτησία.

Σαν σήμερα, πριν από 103 χρόνια ο Ελληνικός Στρατός εξωθούσε πέρα από τον ποταμό Καρά Ασμάκ (Λουδία) τα τουρκικά στρατεύματα, προς την περιοχή του Αδένδρου.

Στόχος των μαχών ήταν και η κατάληψη υποδομών, όπως ο σιδηρόδρομος. Το Πλατύ και ο σιδηροδρομικός του σταθμός ήταν μέσα στους στόχους, όπως επίσης και οι γέφυρες.

Στη φωτογραφία (που προέρχεται από το βιβλίο με τίτλο “Αλεξάνδρεια, Σιδηρόδρομος και Πόλη 1894-1994”, που είχε εκδοθεί το 1994 από τον τότε Δήμο Αλεξάνδρειας) διακρίνεται η σιδηροδρομική γέφυρα του “Καρά Ασμάκ” – όπως γράφει και κάτω δεξιά – (ή Καρά Ασμάκι, όπως τον έλεγαν οι πρώτοι πρόσφυγες κάτοικοι που ήρθαν στο Πλατύ από τη Μικρασία). Η γέφυρα, όπως αναφέρει το βιβλίο, είχε άνοιγμα 72 μέτρα και υποβαστάζονταν από ένα και μοναδικό τόξο.

Πρώτο μέρος

Σεβεντικίδης Βαγγέλης, Κοινωνιολόγος

Εισαγωγή

Γράφει ο Κ. Φωτιάδης

«Τον 5ο αι., ολόκληρη η Μικρασιατική χερσόνησος, με πληθυσμό 22.000.000, ήταν εντελώς χριστιανική με επίσημη γλώσσα των διαφόρων εθνοτήτων την ελληνική». Οι Οθωμανοί όταν ήρθαν σε επαφή με το Βυζαντινό κράτος «ήταν τόσοι λίγοι, που τα μέλη τους …. δεν θα φτάνανε ούτε για δήμαρχοι..των βυζαντινών πόλεων… Εφαρμόζοντας όλα τα μέσα…βίαια και διπλωματικά …. πέτυχαν μέσα σε 10 αιώνες τη γλωσσική και θρησκευτική αφομοίωση του Μικρασιατικού πληθυσμού…..

Σημαδιακή η σημερινή μέρα.

Εβδομήντα χρόνια από τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενός πολέμου που στοίχησε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους είτε στα πεδία των μαχών, είτε στις βομβαρδισμένες κατοικημένες περιοχές, είτε στα κατεστραμμένα από τους Ναζί χωριά και πόλεις (που τα εξαφάνιζαν από προσώπου γης), είτε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Μετά από έναν πόλεμο που κράτησε πέντε χρόνια, οκτώ μήνες και επτά ημέρες, οι πολεμικές επιχειρήσεις σταμάτησαν επίσημα στην Ευρώπη τα μεσάνυχτα της 8 προς 9 Μαΐου.

Εδώ και αρκετά πλέον χρόνια η μικρή μας χώρα βρίσκεται στη δίνη αυτής της τρομερής οικονομικής κρίσης που δοκιμάζει βασανιστικά τις αντοχές του λαού, που τσακίζει την κοινωνική συνοχή, που θέτει εν αμφιβόλω την εθνική κυριαρχία και τις σχέσεις μας με τους εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που μεταβάλλεται ολοένα σε (οικονομική) ηγεμονία της Γερμανίας παρά σε πολιτική ένωση κυρίαρχων κρατών.

Η Γερμανία βέβαια καλά θα έκανε να μελετήσει αρχαία Ελληνική ιστορία για να διαπιστώσει την τύχη της Αρχαίας Αθήνας όταν μετέτρεψε την συμμαχία των Ελληνικών πόλεων εναντίον του περσικού κινδύνου, σε δική της ηγεμονία.

Όμως μιας και βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες του Απρίλη, ας θυμηθούμε εκείνες τις μέρες του Απρίλη του 1941 όταν η πανίσχυρη Γερμανική πολεμική μηχανή χτυπούσε πισώπλατα την μικρή και ηρωική μας χώρα που πέρα από κάθε λογική αντιστέκονταν στις τεράστιες δυνάμεις του φασισμού παρά τα λάθη και την ηττοπάθεια της ηγεσίας της.

Θυμηθήκαμε ένα παλιό βιβλίο, που είχε εκδοθεί από το Δήμο Αλεξάνδρειας το 1994 και έφερε τον τίτλο “Αλεξάνδρεια, Σιδηρόδρομος και Πόλη 1894-1994”.

Στο βιβλίο υπάρχουν πολλές φωτογραφίες της περιοχής μας, μεταξύ αυτών και μια ιστορική φωτογραφία από τη σιδηροδρομική γέφυρα του ποταμού Λουδία – την εποχή εκείνη ονομάζονταν “Καρά Ασμάκ” (ή Καρά Ασμάκι, όπως τον έλεγαν οι πρώτοι πρόσφυγες κάτοικοι που ήρθαν στο Πλατύ από τη Μικρασία).

Η γέφυρα, όπως αναφέρει το βιβλίο, είχε άνοιγμα 72 μέτρα και υποβαστάζονταν από ένα και μοναδικό τόξο.

Η επανένωση της Γερμανίας, όπως και να το δει κανείς, είναι σημαντικό γεγονός. Που έχει τον αντίκτυπό του στη Ιστορία της Γηραιάς Ηπείρου και εκάστης χώρας αυτής ξεχωριστά.

Πριν από ορισμένα χρόνια είχαμε γράψει για μια ιστορία που έμεινε στην Ιστορία.

Ξαναθυμηθείτε ΕΔΩ τι είχε γίνει τότε στην Ανατολική Ευρώπη και πως το Τείχος του Βερολίνου έπεσε μια ώρα αρχίτερα (ήταν να πέσει και έπεσε, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση)…

Βίντεο από την ανασκαφή στην Αμφίπολη έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού. Για τους περισσότερους από εμάς πρόκειται για εικόνες που δεν έχουμε ξαναδεί (δεν αναφερόμαστε στη συγκεκριμένη ανασκαφή, αλλά γενικότερα, αφού κυρίως βλέπουμε φωτογραφίες από την αρχή ή από το τέλος ανασκαφών και ποτέ τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν σε  τέτοιες περιπτώσεις οι αρχαιολόγοι και το υπόλοιπο προσωπικό που απασχολείται σε ανασκαφές).

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε, “Το Υπουργείο Πολιτισμού, δίνει σήμερα στη δημοσιότητα, για πρώτη φορά, υλικό- χρόνος, 2´.10’’- από την αποκάλυψη του ψηφιδωτού, στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης. Είναι, ουσιαστικά, υλικό αμοντάριστο, σε συνοχή τα πλάνα, με φυσικούς ήχους, αφαιρώντας τις πολλές ώρες της ενδιάμεσης ανασκαφικής διαδικασίας. Όπως αντιλαμβάνεστε, η εργοταξιακή μορφή της ανασκαφής δεν επιτρέπει την επεξεργασία του υλικού, σε συνθήκες studio. Παρουσιάζεται το υλικό, όπως καταγράφεται κατά την ψηφιακή τεκμηρίωση της ανασκαφής”.

Δείτε στη συνέχεια το βίντεο, από link που ανέβασε η εφημερίδα “Ναυτεμπορική”:

Συμπληρώνονται σήμερα, 20 Οκτωβρίου 2014, τα 102 χρόνια από την Απελευθέρωση του Πλατέος από τους Τούρκους.

Η ημέρα συνδέεται με τη μάχη στη σιδηροδρομική γέφυρα του Λουδία ποταμού και με την απώθηση των δυνάμεων των Τούρκων πέραν αυτού, στο σημερινό νομό Θεσσαλονίκης (και από εκεί όμως έφυγαν γρήγορα και μέσα σε 6 μέρες ο Ελληνικός Στρατός μπήκε στη Θεσσαλονίκη).

Δείτε στη συνέχεια ένα βίντεο από την εκδήλωση που είχε γίνει στο Πλατύ πριν από 2 χρόνια στο χώρο πίσω από τον Σιδ. Σταθμό αλλά και στο Δημοτικό Σχολείο (στην οποία 2 τοπικοί ιστορικοί – ο δικηγόρος Γ. Μοσχόπουλος και ο δάσκαλος Γρ. Γιοβανόπουλος – είχαν παρουσιάσει το χρονικό εκείνων των ημερών).

Η “Περισκόπηση”, με τις μικρές τις δυνάμεις, προσπαθεί ώστε η εκδήλωση εκείνη να επαναληφθεί και όταν θα έχουμε νεώτερα θα σας ενημερώσουμε σχετικά.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων που διοργανώνει ο Δήμος Αλεξάνδρειας (σε συνεργασία με διάφορους φορείς ή συλλόγους) για την 102η επέτειο για την Απελευθέρωση της Αλεξάνδρειας από τους Τούρκους ανακοινώθηκε σήμερα. Η 18η Οκτωβρίου έχει αναγνωριστεί επίσημα από την Πολιτεία ως η ημέρα απελευθέρωσης της πόλης της Αλεξάνδρειας (Π.Δ. 67/2013) και αποτελεί επίσημη αργία στη Δημοτική Ενότητα Αλεξάνδρειας (Π.Δ. 33/2014).

Ο Δήμος Αλεξάνδρειας επί τη ευκαιρία της 102ης επετείου από την απελευθέρωση της πόλης από τον Τουρκικό ζυγό, διοργανώνει μια σειρά εκδηλώσεων εορτασμού της και καλεί τους δημότες, όπως και εκπροσώπους τοπικών φορέων, τμήματα σχολείων (σημαιοφόρους και παραστάτες), καθώς και των Αθλητικών & Πολιτιστικών Συλλόγων όπως συμμετάσχουν στον Εορτασμό (Πορεία Ελευθερίας , Επίσημη δοξολογία στον Ιερό Ναό και επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο)..

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων (την υλοποίηση/διοργάνωση του οποίου έχει αναλάβει το Αυτοτελές Τμήμα Παιδείας, Πολιτισμού κι Αθλητισμού του Δήμου Αλεξάνδρειας) είναι το ακόλουθο: