Κατηγορία: Ευρωπ. Ένωση

Το ότι ο Τράμπ θα προχωρούσε στην επιβολή δασμών στις εισαγωγές διαφόρων αγαθών στη χώρα του ήταν προδιαγεγραμμένο. Το είχε υποσχεθεί προεκλογικά, αποσκοπώντας (θεωρητικά) στην ανάνηψη της βιομηχανίας των ΗΠΑ εν μέσω παγκοσμιοποιημένης οικονομίας – πράγμα δύσκολο αν γίνεται με φόρους, δασμούς, περιορισμούς, προστατευτισμό γενικότερα.

Ο Τράμπ λοιπόν κάνει τη δουλειά του, στήνει σκηνικό εμπορικού πολέμου και ξεκίνησε με δασμούς στον χάλυβα (25%) και το αλουμίνιο (10%).
Κάποιοι από τους θιγόμενους, όπως ο Καναδάς ή το Μεξικό μπορούν να αντιδράσουν. Το μεγάλο γέλιο είναι τι κάνει η Ε.Ε. και κατά συνέπεια η Ελλάδα. Γιατί η Ε.Ε., έτσι όπως λαμβάνονται οι αποφάσεις, αδυνατεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα όλων των μελών της.

Η χειρότερη “έκπληξη” περίμενε στη γωνία όσους μιλάνε εδώ και πολύ καιρό για τους “φίλους” Ευρωπαίους (γενικά) και τον περίεργο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γιούνκερ (ειδικότερα).
Ο Γιούνκερ είναι σε περιοδεία στα Βαλκάνια και επισκέπτεται τις ημέρες αυτές την Αλβανία και πέντε ακόμη χώρες που προέρχονται από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στην οποία τόσο είχε “βοηθήσει” η Δύση (Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσοβο, Μαυροβούνιο, Σκόπια και Σερβία).

Στο πλαίσιο της περιοδείας αυτής έκανε και την απίθανη δήλωση σε πρακτορείο ειδήσεων ότι οι “Μακεδόνες” σημειώνουν σημαντική πρόοδο προς την κατεύθυνση της Ευρώπης… Φυσικά, δυο δευτερόλεπτα νωρίτερα παραδέχθηκε ότι το “ΠΓΔΜ” δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια “γραφειοκρατική ορολογία”.

Με ψήφισμά του που υιοθετήθηκε με 384 ψήφους υπέρ, 153 κατά και 12 αποχές το Ευρωκοινοβούλιο δίνει τη δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ξεκινήσει τις διαδικασίες εκείνες που πιθανόν να οδηγήσουν στην κατάργηση της θερινής ώρας.

Το ψήφισμα του ΕΚ βασίστηκε στο επιχείρημα ότι η θερινή ώρα έχει επιφέρει προβλήματα σε μια σειρά από ανθρώπινες δραστηριότητες που ξεκινούν από τη υγεία και φτάνουν μέχρι το εμπόριο, τη γεωργία και την ασφάλεια στους δρόμους.

Απορρίφθηκε από το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ αίτημα της Ελλάδας σχετικό με τη μερική ακύρωση απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για επιστροφή στη χώρα μας κονδυλίων συνολικού ύψους 11.534.827,97 ευρώ.

Πριν από δυο χρόνια, το Νοέμβρη του 2015 είχαν γίνει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλεγχοι σχετικά με δαπάνες που είχαν δηλωθεί από τα κράτη μέλη για ενισχύσεις αγροτών. Οι έλεγχοι “έδειξαν” ότι μέρος των δαπανών που δηλώθηκαν από τα κράτη μέλη δεν ήταν σύμφωνο με τον Κανονισμό 1306/2013 (ο οποίος αναφέρει ότι χρηματοδοτούνται μόνον οι γεωργικές δαπάνες που πραγματοποιούνται με τρόπο που δεν αντιβαίνει στο δίκαιο της ΕΕ).

Η Ελλάδα ζήτησε από το Δικαστήριο την ακύρωση της συγκεκριμένης απόφασης (απόφαση C – 2015- 7716) στο τμήμα που την αφορά, όμως το δικαστήριο έκρινε πως το αίτημα πρέπει να απορριφθεί.

Όχι, δεν είναι διχασμένη προσωπικότητα η Δωροθέα! Το αντίθετο, μια χαρά τα πάει (για λογαριασμό της χώρας της) – σε αντίθεση με κάποιους άλλους που νομίζουν ότι τα πάνε καλά. Φυσικά μην ξεχνάμε πως έχει μπροστά της εκλογές, για τις οποίες είναι το φαβορί.

Η Δωροθέα λοιπόν την εποχή αυτή παίζει σε δυο ταμπλώ που φαίνονται αντίθετα μεταξύ τους. Και παίζει δυνατά και καλά:

ταμπλώ 1: διασφαλίζει τα σύνορά της και ξεχνά κάθε είδους συνθήκες και υποχρεώσεις. Ξεχνά φυσικά και Σένγκεν, Μένγκεν και το λουρί της μάνας και προσπαθεί να κρατήσει για όσο περισσότερο μπορεί τους ελέγχους ταυτοτήτων στα σύνορα. Οι μεταναστευτικές ροές που οδήγησαν στην επιβολή των ελέγχων έχουν μειωθεί (από τα Βαλκάνια), όμως η πίεση που ασκείται σε Ιταλία και Ισπανία – και που οδήγησε σε συνεύρεση προέδρων και πρωθυπουργών στο Παρίσι πριν από 2 μέρες – είναι μεγάλη.

Πάλι θα πούμε τα ίδια και θα θεωρηθούμε “κακοί” και ότι επαναλαμβανόμαστε (δυστυχώς όμως μιλάμε για την πικρή αλήθεια): δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτε απολύτως από το σημερινό Eurogroup.

Οι όποιες ελπίδες καλλιεργήθηκαν εντός της Ελλάδας από τους κυβερνητικούς εταίρους έγιναν ξεκάθαρα για επικοινωνιακούς σκοπούς. Οι όποιες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Όλοι γνώριζαν και γνωρίζουν ότι αν δεν κλείσουν όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα γίνει κάτι ουσιαστικό.

Τα ίδια ισχύουν και για τους κάθε είδους απίθανους της ΕΕ: ξέρουν ότι δεν θα γίνει τίποτε αλλά καλλιεργούν ελπίδες στον κόσμο, με δηλώσεις τους ήδη από τον Μάιο που μας πέρασε.