Την προηγούμενη Πέμπτη στη Βέροια, στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, έγινε μια από τις πιο σημαντικές διαλέξεις που εσχάτως έχουν γίνει στην πρωτεύουσα της Ημαθίας.
Ομιλητής ήταν ο Νίκος Λυγερός, τον οποίο οι περισσότεροι γνωρίζουμε από τις μελέτες και τις απόψεις του για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ).
Από τη βραδιά αυτή θα πρέπει, όπως μας ενημέρωσε χθες φίλος της “Περισκόπησης” θα πρέπει να κρατήσουμε δυο πράγματα: ότι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρίσκονται εντός της (μη ακόμη ανακηρυγμένης) Ελληνικής ΑΟΖ είναι πραγματικά μεγάλα ενώ εντός του τρέχοντα μήνα η χώρα μας θα προχωρήσει στη θέσπιση της. Σίγουρα ο Λυγερός αυτό δεν το ανέφερε τυχαία, αφού εσχάτως είναι ένας εκ των συνομιλητών του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Εμείς ας το σκεφτούμε λιγάκι ευρύτερα (και χωρίς να υπολογίσουμε τα οφέλη για τη χώρα και μόνο για αυτή – αν όλα πήγαιναν καλά και δεν είχαμε Επιτροπείες στο κεφάλι μας):
δεν θα πρέπει να θεωρείται παράξενη μια τέτοια εξέλιξη εντός του Δεκεμβρίου ή έστω και αργότερα. Ίσως η εξέλιξη αυτή να είναι μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου πολιτικών-διπλωματικών-οικονομικών δράσεων, το οποίο δεν έγινε πραγματικότητα (εγκληματική πολιτική παράλειψη δεκαετιών) όταν ήμασταν στα καλά μας, όταν δεν είχαμε κανέναν στο κεφάλι μας!
δεν θα πρέπει να θεωρείται παράξενη μια τέτοια εξέλιξη εντός του Δεκεμβρίου ή έστω και αργότερα. Ίσως η εξέλιξη αυτή να είναι μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου πολιτικών-διπλωματικών-οικονομικών δράσεων, το οποίο δεν έγινε πραγματικότητα (εγκληματική πολιτική παράλειψη δεκαετιών) όταν ήμασταν στα καλά μας, όταν δεν είχαμε κανέναν στο κεφάλι μας!
Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό: τα χρήματα από τις αποκρατικοποιήσεις αλλά και αυτά από τα πλεονάσματα – όπου και όποτε αυτά εμφανιστούν αν οι υπολογισμοί των πρυτάνεων που έχουν καταδικάσει το λαό σε ένδεια είναι σωστοί – θα κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό. Αν (και όταν) αρχίσουν να εισρέουν κεφάλαια στη χώρα από την ΑΟΖ, που θα πηγαίνουν; Στην …ανάπτυξη;