Καλά κάνει πάντως ο Φώτης Δημητριάδης και ξεκαθαρίζει τη θέση του από τώρα. Άλλωστε, δεν υπάρχει δημοκρατικότερο πράγμα από την ύπαρξη πολλών υποψηφίων για το χρίσμα (σε όποιο κόμμα και αν γίνεται αυτό). Και ας λάβει το χρίσμα ο ικανότερος όλων!
Αλλού είναι το πρόβλημα, σε κάθε δήμο της ελληνικής περιφέρειας: οι “φυτευτοί” υποψήφιοι, αυτοί δηλαδή των οποίων το ονοματάκι θα έρθει από Αθήνα και που θα τους δούμε μετά να …κοσμούν τα ψηφοδέλτια. Εκεί η θέληση του κόσμου (και ειδικότερα της βάσης του κόμματος) μπαίνει στην άκρη και απλά οι ψηφοφόροι πάνε να ψηφίσουν, χάνοντας ένα βασικότερο δικαίωμα: να αποφασίσουν οι ίδιοι από την πρώτη στιγμή ακόμη και για το ποιος θα είναι υποψήφιος για να πάρει στα χέρια του την τύχη του τόπου που κατοικούν!
Με δυο κουβέντες: τα 2 μεγάλα κόμματα θα είναι ασυγχώρητα αν δεν αφήσουν στις τοπικές κοινωνίες να επιλέξουν τους υποψηφίους τους. Εδώ υπήρχε εκλογή-επιλογή για τους αρχηγούς τους, στους υποψηφίους Δημάρχους θα κάνουν πίσω;
Γιατί – ας αφήσουμε το ΠΑΣΟΚ για λίγο εκτός – υπήρχε περίπτωση να μη βγει η Ντόρα αρχηγός αν το θέμα της εκλογής του αρχηγού της ΝΔ κρίνονταν εντός της Κ.Ο. και των υπολοίπων ολίγων εκλεκτόρων;