Ήταν που ήταν το κλίμα στραβό, ήρθε και η επίταξη να το κάνει ακόμη χειρότερο. Το ότι πρέπει να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα αυτό είναι δεδομένο και επιθυμητό. Όμως πρέπει να ληφθεί υπόψη π.χ. και η περιουσία αυτών οι οποίοι έριξαν το ζεστό τους χρήμα και αγόρασαν άδειες που τους έδιναν τη δυνατότητα να κάνουν μεταφορικό έργο.Μια χώρα δεν αλλάζει σε λίγους μήνες. Απαιτούνται ήπιες αλλαγές, τις οποίες η κοινωνία θα μπορεί να τις αποδεχθεί, να τις κάνει κτήμα της και να τις χρησιμοποιήσει με σκοπό το συνολικό όφελος – και όχι το ατομικό ή το όφελος των ολίγων. “Δε μαθαίνεις σε γέρικο άλογο νέο βάδισμα” έλεγαν οι παλαιότεροι και είχαν απόλυτο δίκιο. Δεν μπορεί, δεν το αντέχει μια ολόκληρη χώρα να μάθει να λειτουργεί με σύγχρονο τρόπο και να εγκαταλείψει μέσα σε λίγο καιρό νοοτροπίες που είναι ριζωμένες (ακόμη και στο DNA της) δεκαετίες τώρα. Και για την ύπαρξη των νοοτροπιών αυτών υπάρχει συνυπευθυνότητα πολιτών και πολιτικών. Για τα κλεμμένα δεν υπάρχει συνυπευθυνότητα, εκεί η ευθύνη είναι ενός μέρους, και το μέρος αυτό ΔΕΝ είναι οι πολίτες.
Πάντως χθες είδαμε ξανά την προσπάθεια να έρθουν
αντιμέτωπες στον τηλεοπτικό αέρα παραγωγικές τάξεις που πλήττονται από τα μέτρα εφαρμογής του μνημονίου και από τις κινητοποιήσεις.Η τηλεθέαση είναι εξασφαλισμένη μόνο όταν υπάρχει νταβαντούρι, αντιπαράθεση και χάος ενώ σε αφήνουν να μιλήσεις μόνο ένα λεπτό αν είσαι ήπιος στο λόγο σου και προσπαθείς να βγάλεις άκρη με το διάλογο, χωρίς να μπαίνεις στη διαδικασία στείρων αντιπαραθέσεων.