Τις τελευταίες ώρες (πάνω από 24) κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μια τοποθέτηση του προέδρου του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης σχετικά με τη μετατροπή του στρατιωτικού αεροδρομίου στο Παλαιοχώρι σε εμπορευματικό.
Πρόκειται για μια ξαναζεσταμένη ιστορία, την οποία την ακούμε στην περιοχή εδώ και 35 χρόνια τουλάχιστον! Κι επειδή στο όλο σκηνικό έχει μπει και ο παράγοντας “λαϊκισμός”, ας δούμε κάποια πράγματα (τουλάχιστον τα βασικά των τελευταίων ετών):
– αυτό το παραμυθάκι με την μετατροπή του αεροδρομίου από στρατιωτικό σε εμπορευματικό (ή έστω την ταυτόχρονη λειτουργία) το ακούμε εδώ και 35 χρόνια. Και δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε: απλά οι βουλευτάδες έταζαν, οι αυτοδιοικητικοί πίστευαν και έταζαν με τη σειρά τους και οι εν Αθήναις υπεύθυνοι τους είχαν όλους συνδεμένους με… Κάϊρο.
– αφού δεν έγινε κάτι μέχρι την περίοδο 2000-2010 δεν πρόκειται να γίνει τώρα. Χίλιες φορές τα έχουμε πει και μέσα από την Περισκόπηση (που τη διαβάζετε από το 2007). Κάτι είχε πάει να γίνει με αεροδρόμιο στην Κομοτηνή λόγω Ευρυπίδη Στυλιανίδη κάποτε, αλλά δεν προχώρησαν όπως είχε πανηγυρικά ανακοινωθεί τότε.
– το προηγούμενο του αεροδρομίου στον Αμυγδαλεώνα Καβάλας (αλήθεια, αυτή την περίπτωση πόσοι την γνωρίζουν;;) είναι πολύ δύσκολο να επαναληφθεί – όσοι δεν ξέρετε, ψάξτε το λίγο για να μην μας ταΐζουν σανό. Κι αυτό επειδή το αεροδρόμιο εκεί ήταν ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟ στην τύχη του και όχι σε πλήρη λειτουργία.
– τα τελευταία 10 χρόνια στο Παλαιοχώρι γίνονται συνεχώς αναβαθμίσεις εγκαταστάσεων από τον Στρατό, αφού η σπουδαιότητα του αεροδρομίου είναι αναμφισβήτητη. Με δεδομένη δε τη στρατηγική του θέση και τις εξελίξεις στην ανατολική Ευρώπη, πλέον η θέση του γίνεται ακόμη πιο σπουδαία.
– τα τελευταία χρόνια επίσης ήρθε μια επιπλέον αναβάθμιση και δια της σχολής που έχει εγκατασταθεί στο Παλαιοχώρι.
– η κακοκαιρία που χτύπησε τη Θεσσαλία το 2023 έβγαλε εκτός λειτουργίας το στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Στεφανοβίκειο (το οποίο είναι στην ουσία “αδελφάκι” του δικού μας αεροδρομίου). Και από τη στιγμή που οι υπεύθυνοι – πολιτικοί και στρατιωτικοί – είδαν ότι τα νερά της Κάρλας δεν πέφτουν, έκριναν πως οι δραστηριότητές του πρέπει να μεταφερθούν εξ’ ολοκλήρου ή τμηματικά σε κάποιο άλλο αεροδρόμιο (μεταξύ αυτών και στο Παλαιοχώρι – ενώ υπάρχουν στο τραπέζι και τα Μέγαρα και η Καβάλα).
– Οι Αμερικανοί που ήταν στο Στεφανοβίκειο θέλουν να είναι κάπου κοντά. Κι αν υπάρχει ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο που είναι κοντά και παρόμοιο (το… αδελφάκι που λέγαμε), αυτό είναι στο Παλαιοχώρι επειδή τους βολεύει και αυτούς. Είναι κοντά στη Θεσσαλονίκη και στο πεδίο βολής Λιτοχώρου όπου εκπαιδεύονταν όταν ήταν στο Στεφανοβίκειο.
Το αν μπορεί πλέον το αεροδρόμιο στο Παλαιοχώρι να γίνει εμπορευματικό (μόνο) ή εμπορευματικό και στρατιωτικό ταυτόχρονα ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν θα πρέπει να συζητείται αν θέλουμε να μιλάμε λογικά και σοβαρά, επειδή τα πραγματικά δεδομένα έχουν αλλάξει ραγδαία.
Μακάρι να μπορούσε να γίνει μια τέτοια ιστορία στην περιοχή μας. Δυστυχώς όμως το τρένο (ή καλύτερα, το αεροπλάνο) το χάσαμε…
Λογικά σκεπτόμενοι λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε πως όποιος μιλάει για το συγκεκριμένο θέμα είναι 35 χρόνια πίσω, είναι εκτός πραγματικότητας ή λειτουργεί χωρίς κοινή λογική. Άλλο πράγμα το “έχω ένα όραμα” κι άλλο πράγμα το “αμφισβητώ την σκληρή πραγματικότητα”.
Εκτός κι αν έρθουν τα πάνω-κάτω, οι στρατιωτικοί πουν το “ναι” επειδή θα βρεθούν άλλες λύσεις για αυτούς και αξιοποιηθούν μεγάλες εκτάσεις πέριξ του αεροδρομίου για να αποκτήσει το αεροδρόμιό μας μεγάλους διαδρόμους για μεγάλα αεροπλάνα. Αυτοί που ξέρουν λένε ότι στα χρόνια μας ένα εμπορευματικό αεροδρόμιο είναι ίσως πιο “απαιτητικό” από ένα αεροδρόμιο που εξυπηρετεί μόνο επιβάτες (για πολλούς λόγους, μεταξύ αυτών κυρίως για λόγους συνδεσιμότητας με άλλα δίκτυα – οδικά, σιδηροδρομικά κλπ).
Οπότε το να μιλάμε για πράγματα που προφανώς αψηφούν την κοινή λογική αλλά κυρίως για πράγματα που κούρασαν (και παραμύθιασαν) την τοπική κοινωνία επί 35 χρόνια και δεν έγιναν όταν έπρεπε (όταν δηλαδή το αεροδρόμιο ήταν πιο μικρό και όχι τόσο σημαντικό όσο είναι σήμερα) είναι, το λιγότερο, αστείο…