Εκτενής είναι η αναφορά των ΜΜΕ (συστημικών και μη, “μεγάλων’’ και “μικρών”, πανελλαδικών ή τοπικών) στο debate που θα γίνει το βράδυ της Τετάρτης 10 Μαΐου, έντεκα ημέρες πριν από τις εκλογές.
Και δεν χρειάζεται να ‘χει κάποιος το κληρονομικό χάρισμα για να καταλάβει πως θα παρακολουθήσουμε μια παρωδία debate.
Τα μάθαμε όλα λοιπόν (και μιλάμε για λεπτομέρειες που ενδιαφέρουν παρά μόνο ελάχιστους):
πόσες κάμερες θα χρησιμοποιηθούν, πως θα στηθούν επάνω στο σκηνικό πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με ποια σειρά θα γίνουν οι ερωτήσεις, αν θα τρέχει μια κάμερα πίσω από τον Μητσοτάκη ή τον Τσίπρα ή τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς την ώρα που θα κατεβαίνουν από τα αυτοκίνητα, πόσα δευτερόλεπτα θα μιλήσει καθένας εκ των δημοσιογράφων και των πολιτικών, τι υπερσύγχρονο είναι το στούντιο…
Δυστυχώς όμως δεν θα μάθουμε τίποτε για τις θέσεις των κομμάτων σε συγκεκριμένα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Για παράδειγμα δεν θα μάθουμε:
– για τις θέσεις των κομμάτων για την παιδική και εφηβική παραβατικότητα,
– για την (τεκμηριωμένη) άποψή τους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση
– για το πρόγραμμά τους σχετικά με την επιστροφή όσων έφυγαν μετανάστες στο εξωτερικό την προηγούμενη δεκαετία
– για το πρόγραμμά τους σχετικά με το πως θα κρατηθούν στην Ελλάδα όσοι σκοπεύουν να φύγουν επειδή “αν δεν έχεις δόντι, όσο καλός και αν είσαι δεν γίνεται τίποτε…”
– για τις θέσεις τους σε θέματα μετανάστευσης, περιβάλλοντος, πολιτισμού
– για το σχεδιασμό τους στην Οικονομία, τώρα που το χρέος πάλι διογκώθηκε και σε λίγο θα είμαστε πάλι αντιμέτωποι με σοβαρό πρόβλημα.
Για μια ακόμη φορά αυτοί που θα επιλέξουν να δουν το debate θα παρακολουθήσουν μια σειρά από παράλληλους μονολόγους, θα ακούσουν ερωτήσεις και απαντήσεις χωρίς νόημα για τον μέσο ψηφοφόρο, θα δουν προκάτ στησίματα στις κάμερες, θα γίνουν αυτήκοοι μάρτυρες δεκάρικων που θα έχουν μόνο ατάκες.
Δεν θα δουν ντιμπέιτ όσοι επιλέξουν το ντιμπέιτ. Θα δουν ένα ακόμη τηλεοπτικό προϊόν, στο οποίο οι πολιτικοί θα αλληλοκατηγορούνται μέσα από μονολόγους και οι δημοσιογράφοι θα αλληλοσυγχαίρονται για το πόσο ευπρεπώς διεξήχθη η εκπομπή.
Την επόμενη ημέρα θα πήξει το μάτι μας στο παραπολιτικό και στην παρουσίαση της πιο καλής ατάκας. Και στις … αναλύσεις για το τι μπορούσε να συμβολίσει το χρώμα της γραβάτας που κάποιος θα φοράει!
Και φυσικά θα ακούσουμε και τους δημοσιογράφους που συμμετείχαν να επαναλαμβάνουν τις ενστάσεις τους για τον τρόπο διεξαγωγής. Αν δεν σας αρέσει, γιατί θα πάτε ρε αδέρφια;;;
Αυτά…
(στα πιο “ωραία” του ντιμπέιτ κάτι που έγινε εκτός αυτού και πριν από αυτό: η Ζωή Κωνσταντοπούλου με επιστολή της προς την υπουργό Εσωτερικών, τον πρόεδρο του ΕΣΡ, τη διακομματική επιτροπή και τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων που συμμετέχουν στη Βουλή και στη διακομματική επιτροπή, αλλά και με κοινοποίηση προς τους δημοσιογράφους που θα είναι στο στούντιο, ζήτησε να συμμετάσχει στο ντιμπέιτ. Κι ένας από τους λόγους που αναφέρει πως κάνουν τη συμμετοχή της σημαντική είναι το γεγονός ότι αν πάει θα είναι η “μόνη γυναικεία φωνή πολιτικού αρχηγού”…)