Πρακτικά είναι αδύνατο να μετρηθεί ποιος έπεισε περισσότερο για το αν λέει αλήθειες. Πάντως τα δυο πρόσωπα που μονοπωλούν τις συζητήσεις τις τελευταίες ώρες σε σχέση με την ιστορία με τις υποκλοπές βγήκαν στην τηλεόραση.
Απ’ τη μια ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Απ’ την άλλη ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης. Ο πρώτος με συνέντευξή του στον Χατζηνικολάου και ο δεύτερος επίσης με συνέντευξή του στην Γιάμαλη.
Είτε έπεισαν είτε όχι, το πραγματικά ζητούμενο είναι ένα: να μπει μέσα στην υπόθεση η Δικαιοσύνη (στο ανώτερο επίπεδό της) ώστε να ξεκαθαρίσει το θέμα άμεσα. Επειδή είναι αδύνατο η χώρα να βαδίζει σε αυτούς τους ρυθμούς για μεγάλο διάστημα και μέχρι τις επόμενες εκλογές – όποτε κι αν αυτές γίνουν.
Το τελευταίο διάστημα ακούμε συνέχεια για “νοσηρό κλίμα”. Όμως νοσηρό δεν είναι που υπάρχουν αποκαλύψεις. Ούτε επίσης είναι νοσηρό που υπάρχουν αντιδράσεις στις αποκαλύψεις. Ο καθένας έχει τις θέσεις και τις απόψεις του και βγαίνει και τις υπερασπίζεται!
Το πραγματικά νοσηρό (αλλά κυρίως επικίνδυνο για τη Δημοκρατία στον τόπο μας) είναι να μην γίνεται μια ανοιχτή και σε βάθος έρευνα από τη Δικαιοσύνη για το αν οι υποκλοπές – την ύπαρξη των οποίων δεν αμφισβητεί κανείς… – έγιναν νόμιμα ή παράνομα. Και να αποδειχθεί πραγματικά αν τελικά οι υποκλοπές έγιναν με σκοπό να προστατευτεί το δημόσιο συμφέρον ή να ελεγχθούν καταστάσεις και πράγματα.
Όποιος είδε και τις 2 συνεντεύξεις εύκολα καταλήγει σε ένα συμπέρασμα: το νομικό πλαίσιο, όπως είναι τώρα, θυμίζει μπανανία και δεν βοηθάει καθόλου στο ξεκαθάρισμα της υπόθεσης, μια υπόθεσης που φαίνεται να έχει βάθος και πολλά παρακλάδια.