Και γιατί να τις ξέρετε άλλωστε;; Δεν είστε υποχρεωμένοι!
Οι παραπάνω (δηλαδή οι Α25/Α25) είναι αυτοκινητόδρομοι στην κεντρική Ιταλία. Το τελευταίο διάστημα λοιπόν υπάρχει μια δικαστική διαμάχη μεταξύ του ιταλικού κράτους και της εταιρίας στην οποία είχε γίνει παραχώρηση των δυο αυτών δρόμων (κι όχι μόνο μεταξύ αυτών ή αποκλειστικά δικαστική).
Επειδή λοιπόν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως είχε συμφωνηθεί, με απόφαση που δεν ανακαλείται οι ιταλικοί αυτοκινητόδρομοι Α24 και Α25 επιστρέφουν (έστω και για ελάχιστες ημέρες) στην κρατική ANAS, μέχρι να κλείσει οριστικά το δικαστικό κομμάτι – επιστρέφουν για λόγους που σχετίζονται με την “προστασία της κυκλοφορίας στους αυτοκινητοδρόμους και την ακεραιότητα των χρηστών”.
Τόσο απλά, τόσο καθαρά. Στην ουσία το ιταλικό δημόσιο είπε “Το παραχωρήσαμε, δεν τηρήσατε τη συμφωνία, θα το πάρουμε πίσω μέχρι να κλείσουν τα μεταξύ μας ζητήματα”.
Αν αυτή η ιστορία ήταν στην Ελλάδα, τώρα θα ήμασταν σε εντελώς διαφορετική φάση:
- θα έπρεπε να κλείσουν τα δικαστικά,
- θα έπρεπε να τελειώσουν οι κάθε είδους ενστάσεις και προσφυγές
- και στο τέλος θα ήταν αμφίβολο αν θα επέστρεφε κάτι στο Δημόσιο.
Στο μεταξύ ο δρόμος θα είχε προβλήματα, δεν θα συντηρούνταν άρα θα ήταν επικίνδυνος για τους οδηγούς και τους επιβάτες, η εταιρία που θα τον είχε θα εισέπραττε κανονικά διόδια (και με αυτά θα πλήρωνε τα νοίκια της παραχώρησης) κλπ κλπ κλπ…
Ή μήπως πάλι κάνουμε λάθος και δεν τα λέμε σωστά;;