Αν και έχουμε ξαναγράψει για το θέμα, ας το πάρουμε πάλι λίγο από την αρχή επειδή κάθε φορά είναι εξαιρετικά επίκαιρο.
Τι είναι η «Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας»;;
Είναι εκείνη η ημέρα του χρόνου – απ’ την Πρωτοχρονιά και μετά – μέχρι την οποία ένας φορολογούμενος δουλεύει για να πληρώσει υποχρεώσεις προς το κράτος, πριν ξεκινήσει να καλύπτει τις δικές του ανάγκες και υποχρεώσεις (λογαριασμούς, αγορές διάφορες, συντήρηση σπιτιού, έξοδα για διασκέδαση ή διακοπές κλπ κλπ).
Το «ΚΕΦίΜ – Μάρκος Δραγούμης» για 8η συνεχόμενη χρονιά έλεγξε στοιχεία, «είδε» προϋπολογισμό, στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, τα ρέστα των Μνημονίων, άλλα οικονομικά στοιχεία (όπως το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2022) και μετά από έρευνα που έκανε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εργαζόμαστε 200 ημέρες το χρόνο για να πληρώσουμε φόρους, εισφορές και ελλείμματα!
Δηλαδή, ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος πηγαίνει μέχρι την 20η Ιουλίου στη δουλειά του και ότι βγάζει το δίνει στο Κράτος…! Απ’ την 20η Ιουλίου και μετά αρχίζει να δουλεύει για… πάρτη του και φυσικά όχι για να τα πατικώσει σε κανά σεντούκι. Κι αυτό γίνεται, ελάχιστοι όμως το καταφέρνουν…!
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΩΤΕ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ τα κόμματα και οι κάθε είδους σωτήρες:
το 1999 οι Έλληνες δούλευαν 139 ημέρες το χρόνο για να πληρώνουν το κράτος – αν δεν υπολογίσουμε τα ελλείμματα. Το 2022 οι ημέρες έγιναν 181 !!!
το βασικό ερώτημα όμως που όλοι πρέπει να κάνουμε είναι ένα: όχι πόσες μέρες δουλεύουμε για το Κράτος αλλά αν αυτά που παίρνουμε πίσω αξίζουν δουλειά 200 ημερών. Η ερώτηση να γίνει μπροστά στις κάλπες ή στον καθρέφτη!
Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες (να δείτε π.χ. ποια Κυβέρνηση λόγω χειρισμών μας έβαλε να δουλεύουμε περισσότερες μέρες για το κράτος, να δείτε τι γίνεται σε άλλες χώρες της Ευρώπης κλπ κλπ), μπορείτε να τις βρείτε ΕΔΩ, στην παρουσίαση του «ΚΕΦίΜ – Μάρκος Δραγούμης».