Παίζει σοβαρά το ενδεχόμενο ο νόμος της ΝΔ (που ψηφίστηκε και από το κόμμα του Βελόπουλου) για τις εκλογές να είναι από αυτούς που δεν θα προλάβουν να εφαρμοστούν στην πράξη.
Κι αυτό επειδή ίσως να γίνει στο μεταξύ κι άλλη αλλαγή, ώστε να βγαίνει Κυβέρνηση με μια σχετική ευκολία, ακόμη κι αν το ποσοστό που θα παίρνει στις κάλπες το πρώτο κόμμα θα είναι μικρό.
Κρατήστε κάτι: οι αμέσως επόμενες εκλογές θα θυμίζουν πολύ εκλογές του 2012. Και δεν είναι κάποιος δεκαετής κύκλος η αιτία.
Η αιτία είναι τα συνεχώς διογκούμενα προβλήματα, με πρώτο από όλα την ακρίβεια. Και ακολουθούν ως αιτίες η ανικανότητα (ή μήπως απροθυμία;;) των πολιτικών να αντιμετωπίσουν προβλήματα, η αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πράξεων και το γεγονός ότι έχουν κάπου μπερδευτεί και κάνουν διαπιστώσεις (χωρίς να δίνουν λύσεις) φορτώνοντας τα πάντα στους προηγούμενους ή στη δική τους κακή τύχη. Και φυσικά η γενικότερη δυσαρέσκεια του κόσμου.
Οι μεθεπόμενες εκλογές – αυτές που θα έλθουν μετά την απλή αναλογική που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι διαφορετικές και ίσως να δούμε συνεργασίες που δεν τις περιμένουμε.
Ακριβώς για αυτές τις εκλογές λοιπόν αναζητείται φόρμουλα που δεν θα είναι μεν εξόφθαλμη διαστρέβλωση της θέλησης του κόσμου (με μπόνους εδρών, τρικ και περίεργους υπολογισμούς) αλλά που θα δίνει αριθμό βουλευτών επιπέδου αυτοδυναμίας στο πρώτο κόμμα, τέτοιο ώστε να αντέξει ακόμη και 4-5 αποχωρήσεις αν στραβώσουν κάπου τα πράγματα.
Ή έστω αριθμό βουλευτών τέτοιο που να μπορεί να στήσει συνεργασία το πολύ με ένα κόμμα κι όχι να τρέχει ξωπίσω από δυο ή τρία…
(αν δούμε και μια Κυβέρνηση “τεχνοκρατών”, ας μη μας φανεί περίεργο)