Οικονομία και ασφάλεια. Είναι τα δυο πεδία τα οποία θα παίξουν βασικό ρόλο στις πολιτικές επιλογές των πολιτών για το επόμενο διάστημα (πέραν της αξιολόγησης για το εάν αντιμετωπίστηκε επιτυχώς ή όχι η πανδημία).
Ο πληθωρισμός τον Ιανουάριο του 2022, σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, έχει αγγίξει το 6,2% σε ετήσια βάση κι έχει φτάσει σε επίπεδα 1997.
Απ’ την άλλη, τα συνεχή περιστατικά βίας, η έξαρση των διαρρήξεων, των ληστειών, οι απάτες καθώς και το γεγονός ότι η Δικαιοσύνη απονέμεται με αξιοσημείωτα αργούς ρυθμούς, θα παίξουν κι αυτά τον δικό τους ρόλο.
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια
Η ΕΛΣΤΑΤ έχει δώσει για τον Ιανουάριο του 2022 αριθμούς που φοβίζουν και κυρίως αδειάζουν το πορτοφόλι των πολιτών – καταναλωτών.
Ενδεικτικά, έχουμε λοιπόν αυξήσεις στα εξής τρόφιμα: ψωμί 5%, ελαιόλαδο 15,4%, άλλα βρώσιμα έλαια 17,3%, φρούτα νωπά 8,4%, λαχανικά 14,4%.
Αυξήσεις υπάρχουν και σε άλλα βασικά αγαθά, όπως η ενέργεια. Ενδεικτικά φτάνουν το 154,8% στο φυσικό αέριο, στο 56,7% στο ηλεκτρικό, στο 36,0% στο πετρέλαιο θέρμανσης ενώ τη βενζίνη όλοι τη βλέπουμε να κινείται το τελευταίο διάστημα πέριξ του € 1,85 (η 95άρα) και των € 2 (η 100άρα).
Κι όλα αυτά ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις δεν έχουν αυξηθεί καθόλου ή δεν έχουν αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό (παρά μόνο υπάρχουν βοηθήματα και ενισχύσεις που συνήθως έχουν παροδικό χαρακτήρα).
Η Ασφάλεια και η Δικαιοσύνη
Πολύ κακό κλίμα και “αέρα” σε όσους έχουν παραβατική συμπεριφορά έχει δημιουργήσει η αντιμετώπιση απ’ την Πολιτεία των εγκληματικών πράξεων (είτε πρόκειται για πλημμελήματα είτε για κακουργήματα) και των καθ’ έξιν παραβατών. Το όλο σκηνικό έρχεται να επιβαρύνει το γεγονός ότι σε πάρα πολλά περιστατικά πρωταγωνιστές και δράστες είναι ανήλικα ή μικρά σε ηλικία άτομα (μέχρι 20-25 ετών).
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο επειδή επειδή η απονομή της Δικαιοσύνης γίνεται με αργούς ρυθμούς.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι συνεχώς υπάρχουν περιπτώσεις δραστών που βρίσκονται ένοχοι από τη Δικαιοσύνη αλλά δε μένουν καθόλου (επιβολή ποινής με αναστολή) ή μένουν ελάχιστα στη φυλακή, με αποτέλεσμα αρκετοί να κινούνται πάλι ελεύθεροι και να συνεχίσουν την εγκληματική τους δράση. Τέλος, αυτοί/αυτές που έχουν καταδικαστεί σε ισόβια (ακόμη και για ειδεχθή εγκλήματα) στην πραγματικότητα παραμένουν στις φυλακές για διάστημα 15 – 25 ετών (που μπορεί να είναι μικρότερο λόγω ευνοϊκών διατάξεων) και στη συνέχεια αποφυλακίζονται.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται στα δυο προαναφερόμενα πεδία (υπάρχουν κι άλλα πεδία με παρόμοια προβλήματα) είναι μεγάλα και είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Γιατί όμως “ξεχωρίζουν”; Κυρίως επειδή σχετίζονται με την καθημερινότητά όλων και επειδή έχουν άμεσο αντίκτυπο, ενώ τείνουν να γίνουν… ενδημικά και να τα θεωρούμε (λανθασμένα) ως “αναπόφευκτα” και ότι “δεν αλλάζουν”.
Οι ανασφάλειες κάθε είδους (και κυρίως η οικονομική και η κοινωνική) δεν ευνοούν την ανάπτυξη κι αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και αποτελεσματικά αποτελούν τροχοπέδη για κάθε κοινωνία.