Τον Πούτιν θα δει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο Σότσι της Ρωσίας και ίσως θα πρέπει να δούμε 2-3 πράγματα, αφού το γεωπολιτικό περιβάλλον είναι προβληματικό.
Αρχικά θα πρέπει να πούμε ότι ο Μητσοτάκης είναι ο πρώτος ξένος που βλέπει ο Πούτιν το διάστημα αυτό, εν μέσω της πανδημίας. Με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει.
Στη συνέχεια θα πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι αυτά τα περί “ομόδοξων τόξων”, “συμμαχιών που βασίζονται σε παραδοσιακές σχέσεις” κλπ κλπ στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα. Και τη στιγμή αυτή η Ρωσία έδειξε ξεκάθαρα ότι τα συμφέροντά της τα εξυπηρετούν καλύτερα η Τουρκία και ο Ερντογάν, όχι εμείς.
Γι’ αυτό άλλωστε και η συνεχής “παράξενη” στήριξη στους Τούρκους, γι’ αυτό οι πωλήσεις όπλων στην Τουρκία, γι’ αυτό και όταν οι Τούρκοι κατέρριψαν το 2015 ρώσικο πολεμικό αεροπλάνο ο Πούτιν δεν έκανε απολύτως τίποτε (και σίγουρα δεν έκανε πόλεμο στην Τουρκία με αφορμή εκείνο το περιστατικό, όπως κάποιοι αφελείς ονειρεύονταν). Βάλτε στο κάδρο και των ρωσικών συμφερόντων πυρηνικό σταθμό στο Αγκούιου αλλά και το ότι Ρώσοι και Τούρκοι έχουν τα μεταξύ τους θέματα στη Συρία και στη Λιβύη.
Αν θέλουμε να το δούμε ακόμη πιο ξεκάθαρα, οι Ρώσοι τους Τούρκους τους έχουν “δεμένους” και τους πάνε με το καρώτο και με το μαστίγιο, επειδή οι τελευταίοι κόβουν σταδιακά επαφές με τη Δύση και αν συνεχίσουν έτσι σε λίγο καιρό δεν έχουν που αλλού να στραφούν (υπάρχει και η Κίνα, αλλά για την ώρα πέφτει λίγο μακριά αυτή η λύση).
Προς στιγμή, οι Ρώσοι που είναι μόνιμο μέλος του Σ.Α. του ΟΗΕ, έχουν μια στάση περίεργη (όχι ξεκάθαρη δηλαδή) στο θέμα του τουρκικού casus belli – είναι όμως συνεπείς στο θέμα της Κύπρου και κατά των δυο κρατών που ο Ερντογάν θέλει να επιβάλει. Επίσης, οι Ρώσοι δεν θέλουν να πάρει φωτιά η περιοχή επειδή δεν τους συμφέρει. Έχουν άλλα προβλήματα, έξω απ’ την πόρτα τους, στην Ουκρανία.
Απ’ την άλλη, εμάς δεν μας συμφέρει με τίποτε να διακόπτουμε σχέσεις με τον οποιονδήποτε. Συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας του Πούτιν. Οι σχέσεις μας με την Ρωσία από το 2018 και μετά δεν είναι και οι καλύτερες. Κάποια πράγματα έχουν διορθωθεί λίγο, αλλά θέλει πολύ δρόμο ακόμη για να στρώσει το θέμα.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την κρίση με τις απελάσεις διπλωματών ή με τον Ρώσο που κατηγορούνταν για κυβερνοεγκλήματα και που αντί για την Ρωσία τελικά η Ελλάδα τον εξέδωσε αλλού. Ή δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τη ρώσικη αντίδραση τις στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ και τις παραχωρήσεις βάσεων.
Επίσης είναι πολλά τα λεφτά από τις εμπορικές συναλλαγές αλλά και σημαντική η ενεργειακή εξάρτηση μας από τα ρώσικα αέρια (αγοράζουμε από τη Ρωσία το 45% του αερίου που χρειαζόμαστε, και το παίρνουμε μέσω Βουλγαρίας) και από ολίγα ρώσικα πετρέλαια.
Φυσικά έχουμε και τις δικές μας εξαγωγές προς τη Ρωσία (χωρίς να λογαριάζουμε εκείνες τις φαιδρότητες για τα δεκάδες χιλιάδες κοντέινερ με ροδάκινα που κάποτε ακούγονταν και στην περιοχή μας). Αλλά έχουμε και τους χιλιάδες Ρώσους τουρίστες, που αφήνουν τα λεφτουδάκια τους στη χώρα μας.
Οπότε – για τους παραπάνω λόγους και για δεκάδες άλλους, επειδή αυτά είναι μόνο τα προφανή στην καθημερινότητά μας – όλους θα μας συνέφερε να έχει μια καλή κατάληξη η συνάντηση του Μητσοτάκη με τον Πούτιν. Αφήστε δε που θα μπορούσαμε να πουλήσουμε και λίγη εξυπηρέτηση στο δυτικό μπλόκ, δεδομένης της κατάστασης στην Ουκρανία και της έντασης που υπάρχει μεταξύ της Δύσης (των ΗΠΑ πιο συγκεκριμένα) και της Ρωσίας.