Αναταραχή προκλήθηκε στη συνεδρίαση (με τηλεδιάσκεψη) του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας, όταν ο αντιδήμαρχος Κ. Παλουκίδης άρχισε να μιλάει για το οικονομικό …θαύμα της Χούντας των Συνταγματαρχών, απαντώντας σε μια συζήτηση που είχε γίνει μέρες νωρίτερα, με αφορμή την 21η Απριλίου.
“Θα παραθέσω κάποια πράγματα που βρήκα στο internet” είπε ξεκινώντας ο αντιδήμαρχος και ξεκίνησε να μιλάει και να διαβάζει διάφορα.
Θα πρέπει κάποιος να πει στον συγκεκριμένο αυτοδιοικητικό ότι όποτε θα χρησιμοποιεί δημόσιο βήμα – και κυρίως τα δημοκρατικά εκλεγμένα συλλογικά όργανα, όπως τα Δημοτικά Συμβούλια – θα πρέπει να χρησιμοποιεί απολύτως τεκμηριωμένα στοιχεία και όχι ότι βρίσκει στο internet.
Όσο για το οικονομικό … θαύμα της Χούντας, τέσσερα μόνο παραδείγματα (υπάρχουν εκατοντάδες) που έχουν τεκμηριωθεί απόλυτα και δείχνουν το… θαύμα:
1. μια από τις πρώτες αποφάσεις της Χούντας στην Οικονομία αφορούσε “τα μισθά” των πρωτεργατών της επταετίας. Αυξήθηκαν οι μισθοί πρωθυπουργού και υπουργών και έτσι έφτασαν να παίρνουν 55 χιλιάρικα ο πρώτος και 35 χιλιάρικα οι δεύτεροι. Τα εκτός έδρας έφταναν μέχρι και το χιλιάρικο τη μέρα.
2. το “τάμα του Έθνους” ήταν μια ιστορία που προέβλεπε ανέγερση ναού του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια, στην Αθήνα. Για τον “εθνικό” αυτό σκοπό είχαν συγκεντρωθεί 453,3 εκατομμύρια δραχμές από εισφορές κρατικών φορέων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, από τον κρατικό προϋπολογισμό και με δάνεια. Το 1974, την ώρα που οι χουντικοί σφάζονταν μεταξύ τους, φανερώθηκαν ποσά και βρέθηκε ότι στο ταμείο είχαν μείνει 47,3 εκατομμύρια δραχμές. Τα υπόλοιπα ακόμη τα ψάχνουν…
3. ο πιστωτικός έλεγχος ήταν ανύπαρκτος και υπήρξε διαρκής και μεγάλη σε όγκο ροή δημόσιου χρήματος προς φιλικές προς τη χούντα κατευθύνσεις (σε επιχειρηματίες, εργολάβους, συγγενείς χουντικών, ξένους που “επένδυαν” στην Ελλάδα).
Το χρήμα έρεε και ένα από τα κλασσικά παραδείγματα των “έργων” (που συνήθως ήταν μακέτες ή γίνονταν ένα μικρό τμήμα τους) βρίσκεται στην Ημαθία και είναι η Εγνατία Οδός. Που ξεκίνησε με την περιβόητη “σύμβαση Μακ Ντόναλντ”. Και συνεχίστηκε με μια (2 ουσιαστικά) σύμβαση με ελληνικές κατασκευαστικές, λίγα χρόνια αργότερα.
Τμήμα της Εγνατίας ήταν και το “Κλειδί – Κουλούρα” μήκους 25 χλμ περίπου, που κατασκεύαζε ως υπεργολάβος των Αμερικανών η εταιρία Παντεχνική.
4. το δημόσιο χρέος της χώρας αυξήθηκε υπερβολικά. Τον Οκτώβριο του 1973 ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα “Το Βήμα” αναφέρει ότι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (ΕΣΥΕ) το εσωτερικό δημόσιο χρέος από τα 32 δις του 1966 είχε φτάσει στα 63,7 δις δραχμές το 1970. Σε 4 χρόνια διπλασιάστηκε! Φυσικά υπάρχουν και άλλα κόλπα που χρησιμοποίησαν οι χουντικοί, όπως το ότι μέρος των δανείων του κεντρικού προϋπολογισμού πραγματοποιήθηκε μέσω της Τραπέζης Ελλάδος και δεν εμφανίζονταν στους λογαριασμούς του δημόσιου χρέους.
Για το οικονομικό “θαύμα” της χούντας τα λέει όλα ο τεράστιος οικονομολόγος Αδαμάντιος Πεπελάσης, σε άρθρο του στις 2 Αυγούστου του 1974. Αναφέρει μεταξύ άλλων:
“Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η µεγάλη µάζα δηλαδή επωµίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήµατα (…) Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις µειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγµατικά το µισό περίπου της προηγούµενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ – αγορά γης, οικοπέδων και παρόµοια».