Πάρτι σε πλατείες (που δαιμονοποιούνται), πίεση για άνοιγμα των εκκλησιών για το Πάσχα, self-tests σε μαθητές και σε κάποιους εργαζόμενους (αλλά προς στιγμή όχι σε όλους), δηλώσεις ειδικών στο εξωτερικό και στο εσωτερικό ότι δεν θα ξεμπλέξουμε εύκολα με τον κορωνοϊό, ο … “καημός” για το Πάσχα στο χωριό, προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα των εμβολίων (στο τέλος σαν τον Χαϊλάντερ, θα μείνει ένα…), τουρισμός που όπου να ‘ναι ανοίγει (και θα συμπαρασύρει μαζί του το άνοιγμα της εστίασης και το πλήρες άνοιγμα του λιανεμπορίου).
Αυτό είναι το κάδρο. Εντός του οποίου, κακά τα ψέμματα, ο καθένας κοιτάζει (δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα) το μαγαζί του και πως θα επανέλθει όσο πιο γρήγορα μπορεί στην “προτέρα κατάσταση”.