Στους νεώτερους το όνομά της ίσως και να μην λέει και πολλά πράγματα. Ήταν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Τουρκίας και πρωθυπουργός της γείτονος τις μέρες της κρίσης των Ιμίων.
Η Τανσού Τσιλέρ, στα 74 της, ακούγεται πως θα αναλάβει το υπουργείο εξωτερικών της χώρας της.
Στο όλο πακέτο βάλτε (ενδεικτικά αλλά όχι περιοριστικά) τα ακόλουθα: τους σχεδιασμούς του Ερντογάν, την πάγια θέση της Τσιλέρ σχετικά με τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, την αποχώρηση της Τουρκίας από τη συνθήκη για τα δικαιώματα των γυναικών, τα οικονομικά προβλήματα που έχει η Τουρκία (και γίνονται ολοένα μεγαλύτερα) αλλά και το βαθύ κράτος της Ουάσινγκτον που δε λέει να ξεκολλήσει απ’ τις εμμονές του κι ακόμη νομίζει ότι βρέχει ενώ το φτύνουν οι Τούρκοι.
Κυρίως όμως βάλτε στο πακέτο το γεγονός ότι η ίδια η Τσιλέρ είναι αυτό που λέμε “αμερικανοθρεμμένη” και έχει πολλές άκρες στην Αμερική και στο εκεί τούρκικο λόμπι. Άκρες που ο Ερντογάν δεν τις έχει απ’ την ώρα που ο καλός του φίλος Τράμπ έχασε τις εκλογές και πρόεδρος εξελέγη ο Μπάιντεν (και απ’ την ώρα που κυνηγάει τον Γκιουλέν). Αυτές τι άκρες θα προσπαθήσει να ξαναβρεί ο Τούρκος πρόεδρος (που ακολουθεί οθωμανική πολιτική και πατάει σε πολλές βάρκες – μέχρι να πέσει μέσα στο νερό κάποια στιγμή), αν επαναφέρει στην πολιτική σκηνή μια “γνώριμη” από τα παλιά…
Σημειώστε και κάτι εξαιρετικά σημαντικό: με τόσα προβλήματα που θα αρχίσουν να ξεπροβάλουν αν ο Ερντογάν συνεχίσει έτσι (εσωτερικά προβλήματα, που αφετηρία τους θα είναι η οικονομία – αν δεν τον βοηθήσουν οι… γνωστοί ευεργέτες της Τουρκίας), είναι μαθηματικά δεδομένο ότι θα επιχειρήσει να κάνει ακόμη περισσότερα ανοίγματα στους εθνικιστές (απ’ τη μια) και στους εκφραστές του κεμαλικού κράτους (απ’ την άλλη). Μπας και συσπειρώσει τον κόσμο. Μόνο έτσι θα επιπλεύσει.
(πάντως μεταξύ των ονομάτων που ακούγονται για ΥΠΕΞ είναι και αυτό του Καλίν, του Τούρκου αξιωματούχου που είναι γνωστός από άλλες υποθέσεις που σχετίζονται με Ελλάδα. Σαφές πάντως πρέπει να γίνει ότι όποιος τελικά κι αν αναλάβει τη θέση, για καλό ΔΕΝ θα είναι).