Δεν θα έρθει τελικά ο Πούτιν στην Αθήνα, για να παρευρεθεί στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Κρεμλίνου, ο Ρώσος πρόεδρος δεν θα δώσει το παρόν στην παρέλαση – στην οποία έχουν προσκληθεί μεταξύ άλλων και εκπρόσωποι της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας (οι συγκεκριμένες προσκλήσεις είχαν συμβολικό χαρακτήρα, καθώς πρόκειται για τις τρεις μεγάλες δυνάμεις της ναυμαχίας του Ναβαρίνου – στην πραγματικότητα η Τσαρική Ρωσία σύρθηκε λόγω του φόβου ότι θα “κέρδιζαν πόντους” η Βρετανία και η Γαλλία στο υπό σύσταση ελληνικό κράτος).
Ας κόψουμε λίγο τις βλακείες και τους συναισθηματισμούς περί ομόδοξων τόξων κλπ κλπ. Ο Πούτιν δεν υπήρχε περίπτωση να έλθει σε έναν εορτασμό για την απελευθέρωση μιας χώρας από τον καλύτερο σύμμαχό του στην περιοχή.
Τότε (1821) τα συμφέροντα της Ρωσίας, λόγω και του γεγονότος ότι οι Ρώσοι “έτρεχαν για να προλάβουν” τη Γαλλία και τη Βρετανία, έτυχε να συμπέσουν με αυτά των επαναστατημένων Ελλήνων. Και για αυτό στήριξαν και εμφανίστηκαν στο Ναυαρίνο και σε άλλες περιστάσεις.
Τώρα (2021) δε συμπίπτουν καθόλου με τα ελληνικά, ούτε τους ενδιαφέρει να “τρέξουν” για να προλάβουν κάτι, άλλωστε η Ελλάδα είναι σε άλλη μεριά, αυτή του ευρωατλαντικού συμφώνου (το οποίο – μεταξύ μας – δεν εξυπηρετεί την Ελλάδα όπως θα έπρεπε να κάνει).
Οι Ρώσοι έχουν κάνει τις επιλογές τους – τις οποίες μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξουν, όπως μπορεί να αλλάξουν τα γαλλικά, τα γερμανικά ή τα αμερικανικά συμφέροντα και οι αντίστοιχες επιλογές. Ας μη γελιόμαστε! Έτσι γίνεται με τα γεωπολιτικά παιχνίδια.
Για να μην δυσαρεστηθεί πάρα πολύ η Αθήνα ο Πούτιν άντε να μας στείλει ως εκπρόσωπο κανάν υπουργό Εξωτερικών ή στην καλύτερη περίπτωση τον πρωθυπουργό. Είπαμε: στην εποχή μας τα ρώσικα συμφέροντα συμπίπτουν πιο πολύ με τα τούρκικα. Και για αυτό το λόγο (αλλά όχι μόνο για αυτόν) είναι προτιμότερο να δυσαρεστηθεί η Αθήνα κι όχι η Άγκυρα με την οποία οι μπίζνες είναι κατά πολύ μεγαλύτερες σε όγκο και αξία.