Ώρες – ώρες υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις που θα άνετα θα μπορούσε κάποιος να τις χαρακτηρίσει ως “ρητορικές”.
Αιτία του χαρακτηρισμού τα γεγονότα που απασχολούν τη χώρα μας και η στάση άλλων χωρών. Η προσέγγιση μπορεί να είναι επιδερμική, όμως τα λεφτά που η χώρα μας θα μοιράσει είναι πάρα πολλά, πάρα πάρα πολλά!
Για παράδειγμα, πολλά ακούγονται για την αγορά 10 μαχητικών νέας γενιάς Rafale C F3-R (συν ακόμη 8 τύπου F1 ή F2, που είναι παλαιότερα και παίζει να τα πάρουμε κοψοχρονιά ή ακόμη και τζάμπα, επειδή είναι από τα στοκ της Γαλλίας).
Επίσης τις μέρες αυτές “τρέχει” και η κατάθεση προσφορών για το διαγωνισμό ύψους 515 εκατομμυρίων ευρώ για τις νέες ταυτότητες (που θα είναι σαν πιστωτικές και θα ονομάζονται “κάρτα πολίτη”).
Η ρητορική λοιπόν ερώτηση – δεδομένης της κατάστασης που αντιμετωπίζουμε με τους πειρατές Τούρκους – είναι: στηρίζεις όσους σε στηρίζουν ή ξαναπάς σε όσους σε πουλάνε συνεχώς;;;
Π.χ. με τα αεροσκάφη φαίνεται πως δεν έχουν θέμα οι Αμερικάνοι, οπότε έχουμε το “πράσινο φως” για να τα αγοράσουμε (αναγκαστικά το χρειαζόμαστε) από τους Γάλλους. Στο διαγωνισμό για τις ταυτότητες (είναι πολλά τα λεφτά) συμμετέχουν 5 κοινοπραξίες, μεταξύ αυτών και γαλλικές.
- Απ’ τους Γερμανούς δεν βλέπουμε κάποια σοβαρή κίνηση υπέρ μας στο θέμα των ελληνοτουρκικών (άσχετα αν τους έχουμε χρυσώσει τόσο με εξοπλιστικά προγράμματα όσο και λόγω της κρίσης, αφού κονόμησαν δισεκατομμύρια στην πλάτη της Ελλάδας). Το αντίθετο, όλες τους οι κινήσεις αποσκοπούν στη στήριξη της Τουρκίας, άντε στην καλύτερη περίπτωση οι Γερμανοί το παίζουν ουδέτεροι.
- Απ’ τους Γάλλους όμως βλέπουμε κάτι παραπάνω. Μια δήλωση, μια κίνηση, ένα αεροπλανοφόρο να ‘ρχεται προς τα εδώ. Όχι ότι μας αγάπησαν ξαφνικά ή ότι θα στήσουν πόλεμο με τον τρελό της γειτονιάς για πάρτη μας. Αυτά ας τα ξεχάσουμε (μόνοι θα είμαστε αν γίνει το κακό). Τυγχάνει όμως τα συμφέροντά μας τη συγκεκριμένη στιγμή να είναι κοινά. Και στο κάτω-κάτω οι Γάλλοι κάνουν κάτι και το επιδεικνύουν κιόλας!
Άρα που πάμε;; Που θα τα δώσουμε τα ευρά μας;;; Είναι πολλά, είναι δισεκατομμύρια. Και μπορεί να μην έχουμε την αγορά της Τουρκίας των 75 εκατομμυρίων κατοίκων αλλά έχουμε κάτι. Γιατί να μην το χρησιμοποιήσουμε;;
Στο κάτω – κάτω της γραφής όλοι πρέπει να λάβουν θέση τώρα στα δύσκολα (που δεν πρέπει να δυσκολέψουν περισσότερο) και θα πρέπει να είναι ή μαζί μας ή με τους απέναντι.
Όπως λέει και η παροιμία, “το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο”…
Άλλωστε (για να το κάνουμε και λιανά) δεν ξέρω κανέναν που να τα ακουμπάει σε μαγαζιά στα οποία δεν του συμπεριφέρονται σωστά. Κι αν το κάνει (και μάλιστα κατ’ επανάληψη) αυτό ονομάζεται διαστροφή.