Κάποιες φορές συμβολικό – κάποιες άλλες ουσιαστικό, το ρίξιμο των αγαλμάτων από τα βάθρα δείχνει το τέλος μιας περιόδου και την αρχή μιας άλλης.
Συνήθως η “άλλη περίοδος”, αυτή που ακολουθεί, δεν είναι κι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η Ιστορία.
Γιατί μπορεί να ακολουθήσουν σκοταδιστές, λαοπλάνοι, φτώχεια, ολιγάρχες, καταπιεστές κάθε πολιτικής αφετηρίας και χρωματισμού, οικονομικές δικτατορίες, αχυράνθρωποι, περίοδοι “φτηνής” ευημερίας και πλασματικής ελευθερίας για τους πολλούς…
Αυτά μας λέει η Ιστορία.
Πάντως οι συμβολισμοί που προκύπτουν από τέτοιες κινήσεις είναι ισχυροί.
Είτε όταν τα αγάλματα πέφτουν στο πλαίσιο κάποιας “βελούδινης επανάστασης” είτε όταν πέφτουν εν μέσω βίαιων εκδηλώσεων αντίθεσης στην καθεστηκυία τάξη.
Το ρίξιμο ενός αγάλματος δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά. Είναι ένα σημείο καμπής για κοινωνίες, για πολιτικά καθεστώτα, για χώρες, για ανθρώπους…
