Ειλικρινά και… μεταξύ μας, οι περισσότεροι “τσιμπολογήσαμε” λίγο παραπάνω.
Όσο για το υγρόν στοιχείον (τσίπουρα, κρασιά και όλα τα υπόλοιπα), είναι σίγουρο πως δεν πήγαμε πίσω.
Αυτές τις μέρες λοιπόν ακούγεται συχνά η φράση “έφαγε τον αγλέορα” (που τη λέμε εμείς για τους άλλους και οι άλλοι για εμάς!). Τι είναι όμως αυτός ο αγλέορας;;;
Είπαμε να το ψάξουμε, για να μάθουμε τι επιτέλους ποιος είναι αυτός ο τύπος που τον φάγαμε κιόλας!
Αρχικά να πούμε πως δεν είναι “τύπος”. Ο αγλέορας (ή αγλέουρας ή αγκλέορας ή αγκλέουρας) είναι φυτό. Η επιστημονική του ονομασία είναι “ελλέβορος”. Είναι ποώδες και πολυετές φυτό, με κιτρινοπράσινα άνθη. Δηλητηριώδες φυτό, που σύμφωνα με κάποιους οι Βυζαντινοί το κατανάλωναν σε ελάχιστες ποσότητες ως καθαρτικό (γιατί σε μεγάλες ποσότητες είναι και θανατηφόρος), ώστε να τους φέρει δυσφορία και να αποβάλλουν τις τεράστιες ποσότητες φαγητού που έτρωγαν, για να ξαλαφρώσουν.
Στις μέρες μας υπάρχουν άλλα σκευάσματα για το σκοπό αυτό, οπότε τον αγλέορα ξεχάστε τον σίγουρα!
Αν και η καλύτερη συνταγή για να μη σκάσετε από το πολύ φαγητό και ποτό είναι μια: όλα με μέτρο. Δεν είναι ανάγκη να φάτε μισό χοιροτροφείο ούτε να πιείτε την ανατολική πλαγιά του Βερμίου…!!!