… την εποχή του “ψυχρού πολέμου” στο Βερολίνο υπήρχαν τουλάχιστον 15 σταθμοί του μετρό και του σιδηροδρόμου από τους οποίους τα τρένα περνούσαν χωρίς να σταματούν σε αυτούς;;
Μετά την κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου μια σειρά από σταθμοί και στάσεις των δημόσιων μέσων μεταφοράς έκλεισαν. Πολλές γραμμές των ΜΜΜ σταματούσαν στα όρια του Ανατολικού ή του Δυτικού Βερολίνου. Κάποιες άλλαξαν τελείως.
Υπήρχαν όμως και άλλες, που συνέχισαν να λειτουργούν (για διάφορους λόγους), όπως αυτές του μετρό. Το μετρό του δυτικού τομέα σε κάποια σημεία του περνούσε κάτω από το τείχος, έμπαινε στην ανατολικογερμανική πλευρά και στη συνέχεια έμπαινε ξανά στη δυτική. Συμφωνήθηκε λοιπόν η συνέχιση της λειτουργίας, υπό την προϋπόθεση τα τρένα να μην σταματούν καθόλου σε αυτούς τους σταθμούς, απλά να ελαττώνουν ταχύτητα (για λόγους ασφαλείας) και να συνεχίζουν.
Εξαίρεση αποτελούσε ο σταθμός Friedrichstraße (ο 16ος σταθμός) που βρίσκονταν στο Ανατολικό Βερολίνο και στον οποίο τα “δυτικά” τρένα σταματούσαν επειδή σε αυτόν διασταυρώνονταν γραμμές, ενώ αποτελούσε και τον αρχικό/τελικό σταθμό για τρένα προς και από την Δυτική Γερμανία που όμως δεν σταματούσαν πουθενά μέσα στην Ανατολική Γερμανία.
Οι δυτικοί μπορούσαν να κατέβουν από το τρένο της μιας γραμμής και να πάρουν κάποιο άλλο τρένο της άλλης γραμμής, χρησιμοποιώντας μια σειρά από απομονωμένους διαδρόμους και σκάλες. Ήταν και μια έξοδος προς το ανατολικό κομμάτι της πόλης, όμως μόνο όσοι είχαν ειδική άδεια μπορούσαν να βγουν στο ανατολικό τμήμα της πόλης (για τους Ανατολικούς δεν το συζητάμε, δεν μπορούσαν να μετακινηθούν προς κάποιο “δυτικό” προορισμό).