Άκρως μπερδεμένη η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ και στους περί το ΠΑΣΟΚ σχηματισμούς και (φιλοδοξούντα) σχήματα. Κινητικότητα υπάρχει, και μάλιστα έντονη – έστω σε επίπεδο στελεχών, γιατί σε επίπεδο ψηφοφόρων αδιαμφισβήτητος “νικητής” φαίνεται πως είναι το… μητρικό κόμμα.
Δυο-τρεις διαπιστώσεις μόνο, βασισμένες σε αυτά που μέχρι τώρα συμβαίνουν:
1) δύσκολα να τα βρουν μεταξύ τους όλοι αυτοί που ξεκίνησαν και έχτισαν καριέρες στο παλιό ΠΑΣΟΚ – είτε παραμένουν σε αυτό, είτε πλέον βρίσκονται αλλού. Όλοι θέλουν ηγετική θέση για την πάρτη τους, κι ας προσπαθούν να το κρύψουν επιμελώς, ο καθένας για τον δικό του λόγο.
2) Άπαντες ευαγγελίζονται την ανάγκη συσπείρωσης της κεντροαριστεράς, όμως δεν φαίνεται να υπάρχει συντονισμός μεταξύ τους λόγω χαοτικών μεταξύ τους διαφορών, πολιτικών ή/και προσωπικών (άβυσσος τους χωρίζει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο). Έτσι τα πάντα θα μείνουν σε επίπεδο ευχολογίων, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα που θα έχει διάρκεια στο χρόνο.
3) Όλοι, είτε στο τίτλο τους είτε λίγο πιο κάτω χρησιμοποιούν τη λέξη “κίνημα”. Και έχουν και ολίγον πρασινάκι μέσα στα χρώματά τους. Μια προσπάθεια να μιλήσουν στο υποσυνείδητο του παλιού ΠΑΣΟΚτσή ψηφοφόρου; Σίγουρα ναι!
4) Σε μια εποχή που η οικοδομική δραστηριότητα πάει κατά διαόλου, όλοι προσπαθούν με παλιά “υλικά” (τα οποία δοκιμάστηκαν, απέτυχαν και εν τέλει κρίθηκαν) να χτίσουν. Δεν γίνεται! Άρα τι μένει;; Μια καλή ανακαίνιση είναι το μόνο που μπορεί να γίνει (και να φιλοδοξεί να κερδίσει ξανά την προτίμηση του μέσου ψηφοφόρου).
Όμως, όπως συμβαίνει και στις πραγματικές ανακαινίσεις, το χέρι πρέπει να μπει βαθιά στην τσέπη και να τοποθετηθούν νέα υλικά, του κουτιού (άλλως ειπείν, πρέπει να πάνε σπίτι τους, χωρίς αστερίσκους και συμφωνίες, ΟΛΑ τα παλιά στελέχη και να μπουν νέα).
Συμπέρασμα: έχει επέλθει κορεσμός.
Όσο συνεχίζουν έτσι, με αυτούς τους ρυθμούς και με τα συγκεκριμένα πρόσωπα που έχουν κριθεί, έχουν κουραστεί αλλά έχουν κουράσει κιόλας (και τώρα βρίσκονται στο προσκήνιο ή κινούν νήματα από το παρασκήνιο), το μόνο που πρέπει να περιμένουν είναι ο κατακερματισμός της κεντροαριστεράς σε ακόμη περισσότερα κομμάτια (όπως την εννοεί ο καθένας τους την κεντροαριστερά – γιατί αρκετά από αυτά τα πρόσωπα που θέλουν να ανασυντάξουν την κεντροαριστερά άνετα κάποιος θα μπορούσε να τα τοποθετήσει και πέρα από το κέντρο, ίσως και στην κεντροδεξιά…).