Τη δική της απάντηση σε δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας “Ο Πολίτης” δίνει μέσα από το παρακάτω κείμενο που μας απέστειλε η ειδική συνεργάτιδα του δημάρχου Αλεξάνδρειας Σοφ. Κωταΐδου.
Στην απάντησή της, που τιτλοφορείται «Αυξημένο αίσθημα ευθύνης. Υπάρχει;» η συντάκτρια της απάντησης αναφέρει:
Παρακαλώ όπως δημοσιεύσετε το συνημμένο άρθρο μου στην ιστοσελίδα ή ιστολόγιο σας. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων γιατί θα δώσετε το δημοσιο βήμα να εκφράσω την άποψη μου και να απαντήσω σε ένα “αμφιβόλου σκοπιμοτητας και ηθικής” άρθρο τοπικής έντυπης εφημερίδας, στο οποίο αναφέρεται το όνομα μου, παρά το γεγονός πως δεν αποτελώ δημόσιο πρόσωπο της τοπικής πολιτικής σκηνής.
Είναι ανεπίτρεπτο στις μέρες μας να ασκούν το λειτούργημα της δημοσιογραφίας άνθρωποι, οι οποίοι δεν γνωρίζουν και δεν έχουν μελετήσει ούτε στο ελάχιστο τον κώδικα δημοσιογράφικης δεοντολογίας.
Ούσα επιστήμονας αλλά κατέχοντας και τη θέση ειδικού συνεργατη σε έναν Δήμο, έχω το δικαίωμα από το νόμο να εκφράζω την άποψη μου, να εισηγουμαι και να συμβουλεύω τα συλλογικά όργανα για θέματα που άπτονται της επιστημονικής μου εξειδίκευσης. Αυτό ομως δε σημαίνει πως αποτελώ δημόσιο πρόσωπο. Το να εκμεταλλευονται ορισμένοι την αδυναμια εκφρασης των αποψεων μου απο δημόσιο βήμα και να χρησιμοποιουν το όνομα μου δίχως ενδοιασμό, είναι αν μη τι άλλο ανήθικο και δεν τους τιμά.
Με τιμή
Σοφία Κωταιδου.
«ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ?»
«Οι διαιρέσεις και οι φαγωμάρες είναι διαχρονική επικαιρότητα της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Ματαιώνουν συστηματικά τον βηματισμό προς το μέλλον, που μας καλεί να το μοιραστούμε με τους συνανθρώπους μας. Την αυτοκαταστροφική διχόνοια και ματαίωση αιμοδοτεί μια δηλητηριώδης καχυποψία, πηγή ΕΝΤΟΝΟΥ ΑΡΝΗΤΙΣΜΟΥ …
Η δυσπιστία πηγάζει εν πολλοίς από ανασφάλεια απέναντι στο ασυνήθιστο και το διαφορετικό. Ο δύσπιστος το αντιμετωπίζει ως απειλή και επομένως καταλαβαίνει την ταυτότητα του σαν σωσίβιο και όχι σαν εφαλτήριο, οπότε εμπνέεται από το οικείο και το δεδομένο, ΠΟΤΈ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ».
Δύσπιστα λοιπόν και με δηλητηριώδη καχυποψία αντιμετώπισαν ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι της μείζονος αντιπολίτευσης αλλά και ορισμένοι εκ των παρόντων αυτοαποκαλούμενοι «δημοσιογράφοι» την έγκριση του Σχεδίου Διαχείρισης Αειφόρου Ενέργειας του Δήμου Αλεξάνδρειας.
Η αποτύπωση του ενεργειακού προφίλ των κατοίκων του Δήμου Αλεξάνδρειας, ο υπολογισμός του ανθρακικού αποτυπώματος του Δήμου και τα προτεινόμενα μέτρα για την εξοικονόμηση ενέργειας σε όλους του τομείς είναι μερικά από τα στοιχεία που περιέχονται στο κείμενο του ΣΔΑΕ.
Στο παραπάνω σχέδιο ενσωματώνονται επίσης όλες οι δράσεις και οι ενέργειες που οφείλει να αναλάβει ένας Δήμος, ώστε να στοχεύσει σε μια ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, η οποία αποτελεί ένα μοντέλο που αποσκοπεί στην ανάπτυξη των φυσικών πόρων του πλανήτη, έτσι ώστε να μην στερεί τις επόμενες γενιές από τη δυνατότητα ικανοποίησής τους. Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ απαιτεί προγραμματισμό, σχεδιασμό και συντονισμό και εξαρτάται από:
1. Τη βούληση και τις θεσμικές παρεμβάσεις του κράτους
2. Τη βούληση και τη δέσμευση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για εφαρμογή μέτρων και
3. Την ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των πολιτών και παραγόντων της τοπικής κοινωνίας στα θέματα που τους αφορούν.
Αντί λοιπόν οι ως άνω δημοτικοί σύμβουλοι να τοποθετηθούν επί των προτεινόμενων μέτρων και δράσεων που περιγράφονται στο ΣΔΑΕ, με τελικό στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών του CO2 κατά τουλάχιστον 20% ως το 2020, αντί να προτείνουν ενδεχόμενους άλλους τρόπους ώστε να αναβαθμιστεί περιβαλλοντικά και οικονομικά ο Δήμος μας, αντί να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και την υιοθέτηση μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας, αντί να προτείνουν δράσεις για τη βελτίωση των γενικότερων συνθηκών διαβίωσης, μετακίνησης και εργασίας εντός του Δήμου, αυτοί στάθηκαν και προέβαλαν διαστρεβλωμένα το κόστος ανάθεσης για την εκπόνηση του ΣΔΑΕ σε ιδιώτη μελετητή.
Θα περίμενε κανείς επίσης να επικροτήσουν μια τέτοια κίνηση και να ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΟΥΝ το κείμενο του σχεδίου με τυχόν δράσεις που δεν είχαν συμπεριληφθεί, όχι γιατί είχαν απλά δεσμευτεί με προηγούμενη απόφαση του ΔΣ για την ένταξη του Δήμου μας στο Σύμφωνο των Δημάρχων, αλλά γιατί αυτοί οι ίδιοι ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ λιγότερο ενεργοβόρα, λιγότερο περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη, με βελτιωμένες συνθήκες διαβίωσης και με συμμετοχή της πλειοψηφίας των πολιτών της για μια ορθολογικότερη χρήση των πόρων.
Όπως πολύ εύστοχα δήλωσε ο κ. Αλευράς αυτό το σχέδιο έπρεπε να είχε εκπονηθεί χρόνια πριν και όχι εν έτει 2016. Αυτό όμως που δεν θα περίμενε κανείς είναι μια τέτοια ανάληψη πρωτοβουλίας από την τοπική αυτοδιοίκηση για μείωση κατά 20% της καταναλισκόμενης ενέργειας ΝΑ ΕΥΤΕΛΙΣΤΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΡΟΠΟ.
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΝΕΙΣ πως μια τέτοια δέσμευση, η οποία για όλους τους αναπτυγμένους Δήμους της Ευρώπης είναι κάτι παραπάνω από ευνόητη, να απαξιωθεί από μια μερίδα πολιτικών και αρθρογράφων δίχως όραμα για ανάπτυξη και πρόοδο.
Από τα παραπάνω εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα πως υπάρχει ένα κρισιμότατο πρόβλημα: έχουμε υιοθετήσει την ιδεολογία της ευκολίας.
Παίρνουμε τα πράγματα όπως μας βολεύουν ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ. Γιατί η λογική σημαίνει μια ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ, σημαίνει ΕΝΑ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ, σημαίνει ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΘΕΣΜΩΝ ΑΛΛΟΥ ΤΥΠΟΥ, πράγματα τα οποία δεν έχουμε. Αν τα είχαμε, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΑΧΑ ΠΡΟΟΔΟΣ.
Αινιγματική λοιπόν δεν μπορεί να θεωρηθεί η τοποθέτησή μου αναφορικά με το ύψος της αμοιβής, διότι δεν δήλωσα άγνοια, αλλά είπα πως τη δεδομένη στιγμή δεν θυμάμαι το ακριβές ποσό της σύμβασης και παρέπεμψα το σώμα των δημοτικών συμβούλων στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ, όπου είναι αναρτημένη η σύμβαση και το οποίο πρόγραμμα είναι ΑΜΕΣΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ.
Τουναντίον, η απάντησή μου ΗΤΑΝ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ.
Αινιγματική θεωρείται μάλλον η στάση των ως άνω δημοτικών συμβούλων και «δημοσιογράφων», οι οποίοι αντί να τοποθετηθούν επί της ουσίας του θέματος, ΕΡΙΞΑΝ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΣΤΙΣ ΚΕΡΚΙΔΕΣ ΚΑΙ υποβίβασαν για πολλοστή φορά το επίπεδο της διαλογικής συζήτησης εντός του θεσμού του δημοτικού συμβουλίου και έδειξαν για μια ακόμη φορά το πόσο ελλιπώς ενημερωμένοι είναι για τα θέματα της ημερήσιας διάταξης και πως ενεργούν χωρίς σκοπό και όραμα.
Αινιγματική προφανώς θεωρείται η δημοσίευση ενός «αρθριδίου» σε μια έντυπη τοπική εφημερίδα, το οποίο δεν έχει ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, παρά μονάχα εξυπηρετεί τα μικροσυμφέροντα και τις μικροπολιτικές ορισμένων …αλήθεια αναρωτιέμαι ποιών?
Χρέος του κάθε αρθρογράφου – «δημοσιογράφου» είναι να αποτυπώνει ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ στο προς δημοσίευση κείμενό του τα πεπραγμένα και τα ειπωμένα ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ. Αυτήν μπορεί να την εκφράζει στα καφενεία και στις παρέες του. Εκτός βέβαια αν θέλει να η φυλλάδα του να χαρακτηρίζεται ως κίτρινος τύπος και το άρθρο του ως ΛΙΒΕΛΟΓΡΑΦΗΜΑ.
Και εν κατακλείδι, για να αποκατασταθεί η αλήθεια αλλά και η λογική παραθέτω παρακάτω ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ τα ποσά ανάθεσης της εκπόνησης των ΣΔΑΕ από δέκα ελληνικούς Δήμους, για να διαπιστώσουν όλοι πως το ποσό των 14.450 € είναι από τα μικρότερα που υπάρχουν (αν όχι το μικρότερο):
1. ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΠΟΛΗΣ- ΣΥΚΕΩΝ: 26.706,74 €
2. ΔΗΜΟΣ ΙΛΙΟΥΠΟΛΗΣ: 19.557,00 €
3. ΔΗΜΟΣ ΙΛΙΟΥ: 39.999,60 €
4. ΔΗΜΟΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ: 24.600,00 €
5. ΔΗΜΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ: 109.823,79 €
6. ΔΗΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ : 109.823,70 €
7. ΔΗΜΟΣ ΑΡΤΑΙΩΝ: 123.271,50 €
8. ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΑΣ: 18.450,00 €
9. ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: 24.600 €
10. ΔΗΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ: 146.581,02 €.
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ,
ΣΟΦΙΑ ΚΩΤΑΪΔΟΥ
ΓΕΩΠΟΝΟΣ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΟΣ M.Sc
- «Η νίκη σαν παρηγοριά, Στ. Ράμφος, 2015»