Τα νέα μέτρα, που υπερψηφίστηκαν από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι δυστυχώς βέβαιο, ότι θα προκαλέσουν βαθιά ύφεση και μη αναστρέψιμη βλάβη στην ήδη τραγικά πληγωμένη ελληνική οικονομία.
Η αύξηση των ήδη υψηλών φόρων, θα συρρικνώσει ακόμη περισσότερο τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών και θα μειώσει τα έσοδα. Και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν θα δώσει την παραμικρή ώθηση στην επένδυση και την επιχειρηματικότητα. Το αντίθετο.
Χιλιάδες μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που βρίσκονται ήδη στα πρόθυρα του πνιγμού, θα στραγγαλιστούν βιαίως. Αυτό θα έχει ως άμεση συνέπεια την μη επίτευξη των στόχων για τους οποίους έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, αλλά και το τραγικότερο, την εκτόξευση της ανεργίας σε επίπεδα μη διαχειρίσιμα.
Επιπλέον, η κυβέρνηση προσκολλημένη σε χρόνιες ιδεοληψίες της, προτιμά αντί να κάνει μεταρρυθμίσεις, να κάνει περικοπές σε βασικά δημόσια αγαθά, όπως είναι η Παιδεία και η Υγεία. Είναι προφανές ότι ακολουθεί ένα καταστροφικό και λανθασμένο μείγμα πολιτικής, που συνίσταται κατά κύριο λόγο στην αύξηση φόρων και εισφορών, επιβάλλοντας μάλιστα νέους φόρους σε οτιδήποτε παραγωγικό.
Η χώρα χρειάζεται σταθερό φορολογικό περιβάλλον με δραστική μείωση των φόρων και των εισφορών, με παράλληλη αποφασιστικότητα για πάταξη της φοροδιαφυγής. Έτσι θα επιτευχθεί η αύξηση των εσόδων και η δίκαιη κατανομή ων βαρών. Παράλληλα είναι αδιανόητο, τη στιγμή που η εισφοροδοτική ικανότητα της πλειοψηφίας των ασφαλισμένων σε όλα σχεδόν τα ταμεία, είναι μηδαμινή, να αυξάνονται εισφορές με το πρόσχημα της μεταρρύθμισης . Για να ξεπεράσουμε την κρίση, θα πρέπει να δούμε τις αιτίες της.
Αυτές είναι πολλές και διαχρονικές. Σίγουρα όμως έχουν σχεδόν όλες τους ως ιδεολογική βάση τις ιδεοληψίες που ο ΣΥΡΙΖΑ κουβαλά μέσα από το βαθύ και νοσηρό παρελθόν, και ας ισχυρίζονται τα στελέχη του ότι δήθεν εκφράζει το «νέο». Ένα νοσηρό παρελθόν που πρέπει να αποτινάξουμε από πάνω μας για να κάνουμε τολμηρές μεταρρυθμίσεις, για να αποφασίσουμε ότι πρέπει ως χώρα να παράξουμε και να γίνουμε ελκυστικοί σε νέες επενδύσεις, να μειώσουμε την ανεργία και να διασώσουμε ότι έμεινε παραγωγικό.
Κι αυτό σίγουρα δεν επιτυγχάνεται με αύξηση φόρων, ασταθές φορολογικό σύστημα, συντήρηση κομματικού κράτους, διαφθορά και διαπλοκή, και μια ακατανόητη γραφειοκρατία.
Τάσος Μπαρτζώκας
Δικηγόρος
Μ.Δ Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών