Άνοιξε η συζήτηση για τις εκλογές, με το θέμα του εκλογικού νόμου – ένα θέμα που ήρθε από το πουθενά.
Και η συζήτηση δεν είναι ψίθυροι ή φήμες ή διαρροές. Σε αυτή συμμετέχει, έστω και με συνέντευξή του, ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός.
Τι συζητείται; Τα πάντα είναι στο τραπέζι, από αλλαγή στο θέμα του κατάπτυστου bonus των 50 εδρών μέχρι και σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών της χώρας ώστε να εκλέγονται ανά περιφέρεια το πολύ 6 βουλευτές, οι θητείες των βουλευτών και ο εξορθολογισμός στην κατανομή των εδρών που λαμβάνουν τα κόμματα ανά εκλογική περιφέρεια.
Και παρά το ότι όλοι λένε πως εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, όλοι θέλουν εκλογές το συντομότερο.
Από την Κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλέξη (η οποία, εφόσον επέλεξε τη σύμπλευση με τα Μνημόνια, θα πρέπει να προχωρήσει σε ασφαλιστικό, φορολογικό κλπ με μια πλειοψηφία που είναι μεν ισχυρή – 153 δεν είναι και λίγοι – αλλά πάντα «επίφοβη») μέχρι τη ΝΔ του νέου προέδρου Κούλη (που θέλει να επιβεβαιώσει πολλά πράγματα) και τα υπόλοιπα κόμματα.
Σαν τρελά θέλουν εκλογές και τα κόμματα που έμειναν εκτός Βουλής και έχουν αντιμνημονιακό λόγο, για να χτυπήσουν τους εντός που άλλαξαν δρόμο στην πορεία.
«Πρόβλημα» με πρόωρες εκλογές έχουν μόνο όσα κόμματα δεν έχουν σαφές στίγμα, σαφή λόγο και προτάσεις που τεκμηριώνονται. Αυτά που είναι στην κυριολεξία «ανεμομαζώματα», που δεν μπορούν να πείσουν για τον πολιτικό λόγο που έχουν και που είτε στήθηκαν ευκαιριακά για να εισπράξουν δυσαρέσκεια και να ανακόψουν την πορεία άλλων είτε έχουν χάσει τον ιδεολογικό τους προσανατολισμό και την εκλογική τους βάση γιατί έχουν πάει στο αντίθετο άκρο από αυτά που επί δεκαετίες πρέσβευαν.