Προς τη σωστή κατεύθυνση δεν το λες ότι ήταν οι αποφάσεις που λήφθηκαν στην ΕΕ για το θέμα των προσφύγων και των μεταναστών. Αφού πάλι επιδερμικά το είδαν στην ΕΕ το θέμα και για πολλοστή φορά κρύβουν κάτω από το χαλάκι την ανικανότητά τους αλλά και τη διάθεσή τους να μην ασχοληθούν και να μην στριμώξουν φίλους τους, όπως η Τουρκία, μένοντας σε διαπιστώσεις και νουθεσίες.
Να σημειωθούν 2-3 πράγματα σχετικά με τη Σύνοδο Κορυφής που έγινε στις Βρυξέλλες:
1) το ότι οι «μεγάλοι» αποφάσισαν να ασχοληθούν με αυτό το θέμα ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥΣ – εδώ και χρόνια, που σκυλοπνίγονται χιλιάδες άνθρωποι στη Μεσόγειο, οι μόνοι που πραγματικά ασχολούνταν ήταν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μάλτα και η Κύπρος (με τα μέσα και τους πόρους που έκαστος διαθέτει).
2) Στην ΕΕ πάλι προσπαθούν να λύσουν το θέμα με λεφτά – σε βάθος χρόνου θα διατεθεί τεράστιο ποσό, ενώ είναι ηλίου φαεινότερον πως το πρόβλημα είναι πολιτικοστρατιωτικό – διπλωματικό. Τα λεφτά δεν πρόκειται να φτάσουν όλα εκεί που πρέπει ενώ οι κάθε είδους ένοπλες οργανώσεις θα αλωνίζουν, σφάζοντας, λεηλατώντας, βιάζοντας, καταστρέφοντας. Αν δεν χτυπηθούν αυτές οι οργανώσεις – για τη δράση των οποίων ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΥΘΥΝΗ έχει η ίδια η Δύση – δεν πρόκειται να λυθεί τίποτε!
3) Οι «εταίροι» μας για μια ακόμη φορά απαξίωσαν την Ελλάδα ενώ θυμήθηκαν πως τα σύνορα της Ελλάδας αποτελούν και σύνορα της ΕΕ. Ο περίεργος πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν (απ’ τη σκατόφατσα φαίνεται ο άνθρωπος!) είπε πριν από τη Σύνοδο πως αν δεν είμαστε ικανοί ως χώρα να διαφυλάξουμε τα σύνορά μας, τότε θα πρέπει να μας ζητήσουν (σσ. οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι) να έρθουν αυτοί να τα διαφυλάξουν. Και ένας δικός μας δεν βγήκε να τον σιχτιρήσει δημοσίως και να του αναλύσει την κατάσταση. Εξάλλου, είναι γνωστό ποιανού πίσω αυλή είναι η Ουγγαρία, ενώ οι δηλώσεις τη Δωροθέας είναι και αυτές προς… σιχτίρησμα (αλλά ποιος έχει τα κότσια να το κάνει;;;;).
4) αποφασίστηκε η δημιουργία, μέχρι τέλος Νοεμβρίου, κέντρων καταγραφής των προσφύγων. Στα κέντρα αυτά θα πρέπει να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ εκείνων που δικαιούνται διεθνούς προστασίας και ασύλου στην ΕΕ και των οικονομικών μεταναστών οι οποίοι θα πρέπει να απελαύνονται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να ξεκινήσει και η διαδικασία της μετεγκαταστάσης και της επιστροφής.
5) Οι Ευρωπαίοι έχουν την εντύπωση πως θα βγάλουν άκρη με την Τουρκία στο θέμα αυτό. Και θα συζητήσουν με τον Ερντογάν. Βαυκαλίζονται αλλά θα το καταλάβουν όταν θα είναι αργά, γιατί στην Τουρκία η βιομηχανία εξαγωγής προς την Ευρώπη αυτών των ανθρώπων ανθεί και ουδείς εκεί δεν θέλει να κλείσει μια τόσο ανθηρή βιομηχανία…