Πρωτομαγιά, μέρα της εργατικής τάξης, των εργαζόμενων που πάλεψαν και παλεύουν για την απελευθέρωσή τους από καταπίεση και εκμετάλλευση.
Τιμάμε την Πρωτομαγιά στο Σικάγο το 1886,τη μεγαλειώδη απεργία των εργατών, την απαίτηση για καθιέρωση του 8ωρου.
Τιμάμε το Μάη του ΄36 στην πατρίδα μας, τους χιλιάδες εργάτες που ρίχτηκαν στην απεργία για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, χύνοντας και το αίμα τους.
Τιμάμε τους νεκρούς αγωνιστές μας, θυσία στην πάλη για ανθρώπινη ζωή ,για άλλο , δίκαιο κόσμο.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Μπορεί σήμερα να φαίνεται πως έχει κυλήσει πολύ νερό στο ποτάμι , τόσο που έσβησε όσα έχουν γραφτεί στις σημαίες των αγώνων με το αίμα χιλιάδων κα χιλιάδων εργατών.
Μπορεί για πολλούς όλα αυτά να ηχούν αναχρονιστικά, παρωχημένα ή και αχρείαστα για σήμερα. Ότι ο αγώνας, η πάλη τόσων και τόσων εργατών, η αυτοθυσία και η θυσία τους πήγε χαμένα ,δεν πρόσφεραν τίποτα στην ανθρώπινη ιστορία και καλά θα κάνουμε να τα ξεχάσουμε. Δεν είναι όμως έτσι!
Οι αγώνες της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων στο παρελθόν βοήθησαν ,πέρα από την κατάκτηση δικαιωμάτων, να αντιληφθούν καθαρότερα τη θέση τους στην κοινωνία.
Έδειξαν από ποια πλευρά στέκονται αυτοί, εργάτες και εργαζόμενοι η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, και σε ποια πλευρά οι αντίπαλοι και εκμεταλλευτές τους.
Γι’ αυτή της τη δύναμη να αποκαλύπτει στα μάτια όλων των εργαζόμενων την κοινωνική πραγματικότητα της εκμετάλλευσης, τη δύναμη να βάζει στη μια την ήρα και στην άλλη το στάρι, η Πρωτομαγιά πολεμήθηκε, καταβλήθηκε και καταβάλλεται ακάματη προσπάθεια να τη σβήσουν , να την εξαφανίσουν, να την αποξεράνουν από κάθε ικμάδα ζωντάνιας, νοήματος, αγώνα.
Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ!
Η μέρα αυτή πρέπει και σήμερα, ιδιαίτερα σήμερα να αντιμετωπίζεται και να θεωρείται μέρα αγώνα, μαζί και δίπλα με την υπόλοιπη εργατική τάξη της χώρας μας, με όλους τους εργαζόμενους.
Ιδιαίτερα σήμερα έπειτα από 5 και πλέον χρόνια καπιταλιστικής κρίσης και καταιγιστικής επίθεσης ενάντια στα δικαιώματα και τις ζωές μας που εξαπέλυσαν με μανία οι ταξικοί μας αντίπαλοι, οι δυνάστες μας της ΕΕ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, χέρι χέρι με τους ντόπιους εκμεταλλευτές και τις κυβερνήσεις που υπηρετούν και προστατεύουν τα συμφέροντά τους, αδιαφορώντας για τις τύχες της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού τούτης της χώρας.
Σκέψου!! Κάτι που διεκδικήθηκε 130 χρόνια πριν-το οχτάωρο μόνιμης εργασίας- σήμερα δεν υπάρχει! Χάθηκε, πάρθηκε πίσω όπως και δεκάδες ακόμη δικαιώματα κατακτημένα με το αίμα των προγόνων μας αγωνιστών.
Είναι σημαντικό η Πρωτομαγιά στις μέρες μας να πάρει το χρώμα που της ταιριάζει. Είναι αναγκαίο να πλημμυρίσουν οι δρόμοι εργαζόμενους διαδηλωτές .Και όχι μόνο αυτό. Μια μέρα μόνο δεν αρκεί.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα, οι αγώνες έχουν μακριά και πλούσια ιστορία, με νίκες αλλά και με ήττες. Με βήματα και άλματα μπρος, με βήματα πίσω.
Αν οι αγώνες σήμερα μοιάζουν αναποτελεσματικοί, ανώφελοι, πως δεν μπορούν να σταματήσουν τη λαίλαπα της επίθεσης ενάντια σε ό, τι μας κάνει ανθρώπους, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως μόνο αυτοί αποτελούν διέξοδο. Οι καθημερινοί , ασίγαστοι και δυναμικοί αγώνες.
Και σήμερα που κυριαρχούν οι αυταπάτες, οι ανέξοδες κυβερνητικές υποσχέσεις των νέων διαχειριστών των ζωών μας, η καλλιέργεια κλίματος αναμονής ενώ συνεχίζουν να μεγαλώνουν και να πληθαίνουν τα λαϊκά προβλήματα, οι αγώνες είναι η μόνη διέξοδος , η μόνη πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε και εμείς με τη σειρά μας , μαζικά και με αυταπάρνηση.
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ , ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1η του ΜΑΗ ,ΠΛ. ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ, στις 10.30